تفاوت سیستم مقاوم سازی FRCM با FRP چیست؟

سیستم های مقاوم سازی FRP و FRCM راه حل های موثری برای تقویت و ترمیم سازه های بتنی و بنایی ارائه می دهند. این سیستم ها انعطاف پذیری در طراحی را فراهم می کنند، سبک وزن هستند و می توانند مقاومت لرزه ای و انفجار دیوارها را بهبود بخشند. با این حال، آماده سازی، نصب و نگهداری صحیح سیستم های FRP و FRCM برای اطمینان از عملکرد و دوام طولانی مدت آنها بسیار مهم است. روش‌های نصب، ملاحظات طراحی و الزامات نگهداری باید به دقت مورد توجه قرار گیرند و دنبال شوند تا از عملکرد و دوام طولانی مدت آنها اطمینان حاصل شود. رعایت دستورالعمل های ارائه شده توسط ACI 440 و ACI 549 و مشورت با کارشناسان مهندسی معماری و عمران هنگام طراحی و نصب سیستم های FRP و FRCM برای کاربردهای دیواری بسیار مهم است. اما از نظر گزینه مناسب تر برای والمش، به دلیل تاثیر بسیار مطلوب FRCM در تحمل نیرو های جانبی زلزله و سیکلی، همچنین بخاطر انعطاف پذیری بیشتر، هزینه پایین تر و روش نصب ساده تر و شکست ترد دیر تر، گزینه قابل قبول تری برای اجرای وال مش می باشد.

سیستم مقاوم سازی FRP چگونه است؟

سیستم‌های مقاوم سازی FRP (Fiber-reinforced polymer) پلیمر تقویت‌شده با فیبر، از مواد کامپوزیتی تشکیل شده‌اند که از الیاف با استحکام بالا (مانند کربن، شیشه یا آرامید) در یک ماتریس پلیمری (مانند اپوکسی یا پلی‌استر) تعبیه شده‌اند. الیاف ها استحکام و سفتی را فراهم می کنند و ماتریس پلیمری از الیاف محافظت می کند و به انتقال تنش بین فایبر کمک می نماید. سیستم‌های FRP از اواسط قرن بیستم برای تقویت و مقاوم‌سازی سازه‌های بتنی استفاده می‌شد. همچنین، در ساخت و سازهای جدید نیز به کار گرفته می‌شوند. آن ها سبک وزن هستند، به راحتی نصب می شوند و نسبت مقاومت به وزن بالایی را نیز ارائه می دهند که آن ها را به جایگزینی جذاب برای روش های مقاوم سازی سنتی مانند صفحات فولادی یا پوشش های بتنی تبدیل کرده است.
سیستم های مقاوم سازی FRP را می توان برای انواع سازه های بتنی از جمله ستون ها، تیر ها، دیوار ها و دال ها اعمال کرد. آن‌ها می‌توانند برای ترمیم بتن‌های آسیب دیده یا فرسوده مورد استفاده قرار گیرند. این امور می‌توانند شامل پوسته‌پوسته شدن بتن یا ترک‌های خوردگی باشند.
یکی از چالش های سیستم های FRP، اطمینان از پیوند مناسب بین FRP و بستر بتنی است. تهیه این اتصالات از طریق زبر کردن سطح یا استفاده از مواد اتصالی مانند اسپایک و انکر یا چسب‌های مکانیکی امکان‌پذیر است. سیستم‌های FRP با موفقیت در کاربردهای مختلف در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفته‌اند. این کاربردها شامل مقاوم‌سازی لرزه‌ای، تعمیر و تقویت پل، و نوسازی ساختمان می‌شوند. تلاش‌ جهت تحقیق و توسعه مداوم بر بهبود دوام و عملکرد بلندمدت سیستم‌ های FRP و همچنین گسترش استفاده از آن ها به سایر مواد و کاربردها متمرکز است.

سیستم مقاوم سازی FRCM چیست؟

FRCM(Fabric-reinforced cementitious matrix) الیاف تقویت شده با ماتریس سیمانی (اغلب از ملات یا بتن ) است. در مقایسه با سیستم‌های FRP که نوارهای الیافی با رزین پلیمری اشباع می‌شوند، سیستم‌های FRCM از اتصال مستقیم بین الیاف با رزین پلیمری خودداری می‌کنند. آن‌ها به صورت جداگانه پوشانده می‌شوند. این کار بهبود چسبندگی آن‌ها به ماتریس سیمانی را فراهم می‌کند. در طراحی سیستم‌های FRCM، استفاده از پارچه تقویت شده، انعطاف بیشتری را فراهم می‌کند. پارچه را می توان برش داد و شکل داد تا متناسب با نیازهای خاص، یک ساختار منحصر بفرد به خود بگیرد.
سیستم‌های FRCM توانایی تقویت سازه‌های بتنی را نشان داده‌اند. این سیستم‌ها مناسب برای مقاوم سازی لرزه‌ای هستند و در تعمیر پل و نوسازی ساختمان کاربرد دارند. آن ها با موفقیت در کاربرد های مختلفی از جمله تقویت ستون ها، تیرها، دیوارها و دال ها و همچنین برای تعمیر بتن آسیب دیده یا فرسوده استفاده شده اند. تحقیقات در حال پیوسته شدن بر روی بهبود عملکرد و کارآیی سیستم‌های FRCM هستند. استفاده گسترده از آن‌ها در برنامه‌ها و مواد دیگر نیز مورد توجه قرار دارد.
نکته : تفاوتی که بین سیستم مقاوم سازی FRP سیستم مقاوم سازی FRCM مطرح است این است که FRP را می توان برای مقاوم سازی و تقویت تیرها، ستون ها، دال ها و سایر اعضای سازه ای استفاده کرد، در حالی که FRCM در درجه اول برای تقویت دیوارها و سایر سطوح صاف استفاده می شود.