"خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند"
در این زمانه بی تن تراق مسرورند
میان بارش باران، میان برف عظیم
همیشه در پی یک روزنه،چو هر روزند
"خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند"
شبیه من برای دیدنت، پر از شورند
میان ماندن و رفتن، مانده پا برجا
چه عاشقانه درون زمین محصورند
"خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند"
ولی همیشه فتونهای نور ،ازان دورند
شبیه ما دقیقا ، شبیه عاشق و معشوق
کنار سردی سایه، به عشق مغرورند
"بیت اول شعری از سهراب سپهری"