لکه های بزرگ و معروف روی سطح خورشید نتیجه فعالیتهای میادین قدرتمند مغناطیسی بوده و تعداد آنها، شاخص مهمی جهت شناسایی وضعیت فعالیت های خورشید میباشد.
در انستیتو فیزیک هسته ای آکادمی علوم لهستان (INP PAS) محققان در حال تحلیل چندفراکتالی (Multifractal analysis) روی تغییر تعداد این لکه ها، به نمودارهایی نامتقارن رسیدند که نشان دهنده ی فرایندهای فیزیکی ناشناخته ی خورشید می باشد. تحلیل ریاضی این چند فراکتال ها، اطلاعات ارزشمندی در خصوص پدیده های متنوع، پیچیده و پویا از جمله لکه های خورشیدی در اختیار محققان می گذارد.
استاد دانشگاه فنی کراکوف، استانیسلاو دروژد گفت: « نمودارهای حاصل از تحلیل چندفراکتالی، عدم تقارن قطعی را نشان داده، که تاکنون بعنوان محصول فرعی روش محاسباتی محسوب می شد. ما نشان دادیم که عدم تقارن، حامل اطلاعات ارزشمندی درباره ماهیت فرایندهای تحلیل شده است. به کمک این رویکرد، با بررسی برخی نمودارها همچون آنها که تعداد لکه های خورشیدی را مد نظر دارند، به نتایج بسیار جالب توجهی دست یافته ایم.»
برخی از این فراکتال ها چنان مشخص اند که در فرهنگ عامه نیز شهرت یافته اند؛ مثل مثلث سرپینسکی (Sierpinski triangle) که در ۱۹۱۵ شناخته شد. در واقع چند فراکتال ها، فراکتال در فراکتال می باشند. آنها صرفاً مجموعه ای از فراکتالها نبوده و قابل تقسیم به اجزای اولیه خود نیستند. این شکل به هم پیچیدن باعث می شود تا هر بخش در یک چندفراکتال با نرخ متفاوتی رشد یابد. جزئیات این پژوهش در [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] منتشر شده است.
ترجمه: حامد احدی
منبع: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]