كلوپ خودروهاي آمريكايي

[armindevile]

سلام
این قسمت های رانر ها-یا ورودی سیلندر هستن که معمولا خودروهای کاربرات اگر هوای ورودی به نسبت بیشتر وارد انتیک و محفظه احتراق بشه احتراق بهتری صورت میگیره البته این موضوع به lift و duration میل سوپاپ و اندازه سوپاپ ها ونوع پیستون هم مهمه
مثال سوپاپ شماره 49 هست با پورت وپولیش سایزش به 51 تغییر میکنه

اما درکل این رانرها گزینه خوبیه که میشه مقداری از قسمتهایی که ریخته گری داره پورت زده بشه یعنی فقط مسیر ورودی را پورت میزنن و قسمتهای ریخته گیری را از بین میبرن تا نتیجه بهتری بده اما اگر بیشتر از حدتراش بدیم نتیجه برعکس میشه یعنی توان وقدرت افت میکنه
به نظرم خود شخص نمیتونه دقیق رانرها را تراش بده یه فرد با تجربه میتونه انجام بده تا نسبت این تراکم بهم نخوره
الان در موتور 350 من یه نمونه دیدم این کار را یکی از تعمیر کارها انجام داده ونتیجه داده

این عکس را نگاه کنید یه نمونه از موتور 350 هست که رانرها پورت خورده اورسایز یا گشادتر شده

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[/QUOTE]

[Peyman Skylark]

ممنونم بابت وقتى كه گذاشتيد.پس طبيعيه كه قدرت تيك آف نداشته باشه مدل اتوماتيك.

تصویر صندوق نوا به نظر میرسه موکت دست ساز باشه چون معمولا این موکتها یک تکه هستن و اگر بصورت جدا گانه طراحی شده باشه، بازهم باید به هم دوخته شده یا کلا قالب زده و به شکل کف صندوق ساخته بشه.

والله من موكت فابريك رو ديدم اينطورى بصورت مجزا بود اينم فابريكه من از سايت ebay ورداشتم. ولى بقول شما بهتره كه يه مدل يك تيكه طراحى كنيم واسه صندوق.

كسى اطلاعاتى راجع به قالب زدن موكت داره؟ چطور ميتونيم يه موكت ساده رو به شكلى در بياريم كه تمام پستى بلندى هاى كف صندوق رو شامل بشه.

[camaro lt]

ممنونم بابت وقتى كه گذاشتيد.پس طبيعيه كه قدرت تيك آف نداشته باشه مدل اتوماتيك.



والله من موكت فابريك رو ديدم اينطورى بصورت مجزا بود اينم فابريكه من از سايت ebay ورداشتم. ولى بقول شما بهتره كه يه مدل يك تيكه طراحى كنيم واسه صندوق.

كسى اطلاعاتى راجع به قالب زدن موكت داره؟ چطور ميتونيم يه موكت ساده رو به شكلى در بياريم كه تمام پستى بلندى هاى كف صندوق رو شامل بشه.

برای موکت دقیقا اطلاع ندارم چطوری باید قالبی درست بشه ( منظور حالتی که از یک سطح کرک دار و سطح زیرین سفت و پلاستیک مانند داشته باشه) و مشخصا امکاناتی که کارخانه ها برای ساخت اینجور موکتها دارن، در اختیار ما نیست، اما این امکان هست که با برشهای مختلف موکت بصورت مجزا و دوخت آنها بهم ( به شیوه ای که مثل سطح کف صندوق دارای انحناء و زاویه داشته باشه) این فرم بوجود آمده و تا حدی پوشش کامل و هماهنگ با صندوق را پیدا بکنه.
چیزی مثل دوخت لباس که دارای انواع انحناء و زاویه های مختلف است و بخوبی با فرم بدن هماهنگی داره.

ایده دیگه اینکه شاید بشه از موکتهای ساخته شده از مواد پلاستیک ، پهن کردن کف صندوق و حرارت دادن با سشوار ( صنعتی یا خانگی) تا حدی شکل و فرم صندوق را به خودش بگیره و این ممکنه نیاز به یک تمرین و آزمایش قبلی با بخش کوچکی از موکت داشته باشه تا میزان قابلیت شکل پذیری و واکنشی که نسبت به حرارت از خودش نشان میده ، مشخص بشه.

[MJ1970]

سیم سبقت استاندارد در کنار سیم سبقت تولید جدید
نمونه اورینگ دار رو آماده نصب کردم.

همانطور که میبینید نمونه بی کیفیت تولید جدید هیچ گونه اورینگ و ابزاری برای جلوگیری از نشتی نداره و باید به وسیله چسب و نوار تفلون نصب بشه که جوابگو نیست.

[camaro lt]

سیم سبقت استاندارد در کنار سیم سبقت تولید جدید....

هرچند به قطعات ایرانی زیاد خوشبین نیستم اما گاهی دیگه راهی بجز استفاده از همین نمونه ها باقی نمانده و باید به هر نحوی که شده از همین وسائل در دسترس استفاده کنیم. شاید هنوز هم بشه از این سیم سبقت ایرانی استفاده کرد، منتها با تغییراتی که کیفیت را تا حد مطلوبی بالا ببره.

برای شروع، نصب اورینگ بر روی پایه که متاسفانه شیار مورد نظر تعبیه نشده. برای ایجاد شیار ( اگر قطر پلاستیک پایه در حد کافی باشه) میشه از یک سوهان ظریف یا تیغه اره آهنبر یا اره مویی استفاده کرد ( کلا هر وسیله ای که امکان ایجاد شیار بر روی پایه در حد قطر و اندازه متناسب با اورینگ باشه) تا اورینگ بر روی این شیار قرار بگیره.

در ادامه سابیدن و تراش دادن محل نصب پیچ در حدی که پیچ با سهولت بر روی پوسته گیربکس سوار شده و نیاز به استفاده از پیچ بلندتر نباشه.
و در مورد بخش اتصال پایه به روکش که اگر به درستی آب بندی نشده باشه، نشت شدید روغن خواهد داشت، و برای حل این مشکل انواع متعددی از چسبها وجود داره که برای تحمل فشار و حرارتهای زیاد مناسب هستند، اما قبل هر چسب زدن بهتره که با ذوب کردن پلاستیک در محل و پر کردن فاصله موجود بین پایه و روکش، میزان خطا و احتمال نشت روغن بعد از چسب زدن، به حداقل برسه.

گاهی توی انجمنها و وبلاگهای همقطاران آمریکایی از این نوع ابداعات میبینم و کمی تعجب میکنم که آنها هم با وجود در دسترس بودن طیف وسیعی از قطعات نو و دست دوم بسیار با کیفیت، بازهم دست به همچین کارهایی میزنن، اما مشخصا خیلی از آنها برای صرفه جویی و البته بالا بردن مهارت فنی، چنین کارهایی میکنن چون در هر صورت صرفه جویی در هر سنت هم برای خیلی از آمریکایی ها ارزشمنده بخصوص که قیمت کالاهای با کیفیت چندان کم نیست و برای هزینه کردن هر دلار باید حساب کتاب دقیقی داشته باشند.

[BJN_CAR]

با اجازه آقا کامارو و بقیه استادای اینجا

۱۰ حقیقت جذاب از خودروهای کلاسیک آمریکایی (قسمت اول)

آمریکایی‌ها عاشق خودروهای عضلانی هستن و همین موضوع باعث شده وقتی صحبت از خودروهای کلاسیک میشه بلافاصله ذهن ما به سراغ خودروهای کلاسیک آمریکایی بره. شاید یکی از دلایلی که باعث شده هنوز هم خودروهای عضلانی آمریکا تو خیابونا نفس بکشن میتونه همین موضوع باشه.
تو همین کشور خودمون یا اصلا چرا راه دور بریم تو همین شیپور میتونید انواع خودروهای کلاسیک رو پیدا کنید. از مدل‌های آمریکایی گرفته تا انواع مدل‌های آلمانی و نمونه‌های دیگه خیلی راحت تو دسترسن که بعضی‌هاشون جزو خاص‌ترین خودروهای موجود در بازار هستن. خیلی‌ها عشق مدل‌های قدیمی دارن و حاضرن کلی هزینه کنن تا یه خودروی قدیمی و با اصالت سوار بشن.
اما اینکه چرا خودروهای آمریکایی طرفدار زیادی دارن موضوعیه که میتونید با مطالعه مطلب « [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] » به جواب اون برسید. بشترین آمارهای موجود از خودروهای قدیمی به مدل‌های آمریکایی برمیگرده که میخوایم تو مطلب امروز وبلاگ شیپور قسمت اول ۱۰ حقیقت جالب و شگفت‌انگیز از خودروهای کلاسیک آمریکایی رو براتون بگیم که خوندن اونا خالی از لطف نیست. با شیپور همراه باشین…
۱۹۶۸ فورد موستانگ شلبی جی‌تی‌ ۵۰۰


فورد موستانگ جزو پرطرفدارترین خودروهای آمریکاییه که همچنان مدل‌های جدید آن شامل نمونه‌ی ۲۰۱۶ در حال تولید هستن. دو سال اول، موستانگ‌های کارول شلبی (مدل‌های ۱۹۶۵ و ۱۹۶۶ جی‌تی ۳۵۰ اس) جزو بهترین مدل‌های موستانگ بودن. اما با توجه به استقبال خریداران بعدها تصمیم بر این شد تا مدل‌های جذاب‌تری از موستانگ تولید بشه تا بتونه یکه تاز مسابقات درگ باشه.
برای اولین بار در تاریخ شلبی‌های ۶۷ و ۶۸ جی‌تی ۵۰۰ با پیشرانه ۳۵۵ اسب بخار ۴۲۸ اینچ مکعب وارد بازار شدن که به راحتی ۴۰۰ متر رو در ۱۴ ثانیه پشت سر میگذاشتن. اینجا بود که شلبی‌های جدید نسبت به مدل‌های قدیمی‌تر قدرت و گشتاور بهتری داشتن و بهترین مدل اونا به نام پادشاه جاده‌ها سال ۱۹۶۸ معرفی شد. اما نکته‌ی جالب اینه که شلبی ۱۹۶۷ از چراغ‌های مرکوری کوگار استفاده میکرد ولی مدل ۱۹۶۸ به چراغ‌های فورد ۶۶ تاندربرد مجهز شده بود.
شورلت کوروت ۱۹۸۴


شورلت‌ها جزو زیباترین و پرطرفدارترین خودروهای کلاسیک هستن که نسل سوم این آمریکایی جذاب از سال‌های ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۲ میلادی کوروت نام‌گذاری شد. وقتی جنرال موتور تصمیم گرفت کوروت C4 رو معرفی کنه انتظار میرفت مانند خودروهای ایتالیایی از شاسی سایز متوسط و مانند مزدا از موتور دوار بهره ببره.
اما شورولت با یه پیشرانه قدرتمند V8 با توان ۲۰۵ اسب بخار همه رو غافلگیر کرد. اما نکته‌ی جالب که کمتر شنیده شده به نسل سوم کوروت برمیگرده که بعد از سال ۱۹۸۲ میلادی مدلی از آن تولید نشد و شورولت تا سال ۱۹۸۴ صبر کرد تا مدلی جدید رو وارد بازار کنه. خیلی‌ها معتقدن این تصمیم‌گیری به خاطر مشکلات مربوط به آلودگی بوده و برخی هم میگن علت این کار به کیفیت مورد نظر این خودرو برمیگرده. جالب اینکه نسخه‌ی اولیه ساخته شده از کوروت ۱۹۸۳ کاملا نابود شده و تنها یه نمونه‌ی سفید رنگ از اون تو موزه ملی کوروت در Bowling Green باقی مونده.
دوج چارجر دایتونا ۱۹۶۹


دوج دایتونا ۱۹۶۹ و پلی‌موث سوپربرد ۱۹۷۰ جزو خاص‌ترین مدل‌های کلاسیک هستن و همونطور که اسمشون نشون میده برای رانندگی تو خیابونای شهر طراحی نشدن. این خودروی کلاسیک ویژه‌ی مسابقات ناسکار تولید شده بود تا بتواند به راحتی بهترین مقام‌ها رو کسب کنه.
از نظر آیرودینامیک این خودرو داخل تونل باد آزمایش شده بود و تونست به لطف طراحی عجیب و تهاجمی خودش مقام‌های زیادی رو کسب کنه. یه مدل از دوج دایتونا رو یه کلکسیونر ۱۵۰ هزار دلار خریده. اما نکته‌ی جالب درباره‌ی این مدل اینه که به لطف مهندسی دوج تونسته بود ضریب درگ خودش رو به زیر مقدار استاندارد برسونه که هنوز هم خیلی‌ها از این موضوع شگفت‌زدن.
۱۹۷۰ الدزموبیل ۴۴۲


دلیل نامگذاری ۴۴۲ برای این مدل جالب اینه که از ۴ ورودی کاربراتور، ۴ دنده‌ی دست و دو اگزوز بهره میبرده. این خودرو جزو بهترین مدل‌های الدزموبیله که از روی شورلت SS و پونتیاک GTO الگوبرداری شده و از یه پیشرانه ۴۵۵ اینچ مکعب V8 استفاده میکرده. قدرت ۳۶۰ اسب بخار و گشتاور ۵۰۰ نیوتن متر تو زمان خودش فوق‌العاده بوده.
اما نکته‌ی جالب اینه که یکی از بازیگران مشهور به نام جیمز گارنر با یه مدل از ۱۹۷۰ الدزموبیل ۴۴۲ رانندگی کرده و تونسته مقام دوم مسابقات رو هم به نام خودش بزنه.
پونتیاک فایربرد ترنس ام ۱۹۷۸


پونتیاک ترنس ام جزو بهترین و پرطرفدارترین خودروهای کلاسیک در دنیا و ایرانه که خیلی‌ها عاشق طراحی و قدرت این خودروی کلاسیک آمریکایی هستن. این خودرو توانی در حدود ۲۰۰ تا ۲۲۰ اسب بخار داشته و به یه سیستم رانندگی ویژه به نام WS6، سیستم تعلیق اسپرت، چرخ‌های پهن‌تر، لاستیک‌های جدید و فرمان سریع‌تر مجهز شده بود و یکی از نقش‌های اصلی فیلم Smokey and the Bandit رو به اون داده بودن.
اما نکته‌ی جالب به سقف T شکل پونتیاک ترنس ام برمیگرده که خیلی شبیه نمونه‌ی کانورتیبل این خودرو بوده. این سقف توسط Hurst طراحی شده بود ولی بقیه مدل‌ها جز نمونه‌ی سال ۱۹۷۸ از سقف طراحی شده توسط Fisher بهره میبردن.
به زودی تو قسمت دوم به ۵ حقیقت جذاب دیگه میپردازیم. اما موضوع مهم اینه که میتونین همه‌ی مدل‌ها رو تو بخش [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] شیپور به سادگی پیدا کنید…

[BJN_CAR]

۱۰ حقیقت جذاب از خودروهای کلاسیک آمریکایی (قسمت دوم)


خودروهای کلاسیک به همون اندازه قدمت و اصالتشون رمز و رازهای زیادی رو تو سینه دارن که وقتی به دنیاشون وارد میشی اون وقته که میبینی همین خودروهای قدیمی که دارن هنوز بین ما نفس میکشن یه زمانی چه عالمی برای خودشون داشتن.
شاید سن و سال خیلی از ماها قد نده که یادمون بیاد مدل‌های صفر این خودروها با چه ابهتی وارد بازار میشدن. ولی همین الانم که نگاه میکنیم چیزی از ارزش‌های یه خودروی کلاسیک کم نشده و شاید رنگ و روی کمتری داشته باشن ولی هنوز هم دود از کنده بلند میشه.
روز گذشته تو مطلب [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] به ۵ نمونه از جذاب‌ترین خودروهای کلاسیک و نکاتی و جالب درباره‌ی اونا پرداختیم و امروز میخوایم تو قسمت دوم مطلبمون به ۵ مدل دوست‌داشتنی دیگه و حقایقی که درباره‌ی اونا وجود داره بپردازیم. پس یه بار دیگه با شیپور همراه باشید تا سری بزنیم به دنیای خودروهای کلاسیک تو ۴۰، ۵۰ سال قبل و ببینیم چه چیزی رو برای ما به ارمغان آوردن.
۱۹۶۹ فورد موستانگ باس ۴۲۹


یه بار دیگه سراغ موستانگ دوست‌داشتنی خودمون میریم که هم در گذشته و هم در حال حاضر اسمشون روی زبوناست. اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ میلادی رو باید عصر طلایی مسابقات ناسکار بدونیم که باعث شده بود خودروسازان تولید و تجارت مدل‌های مسابقه‌ای رو جدی بگیرن و مهندسان خودشون رو مجبور کنن تا از نظر فنی و طراحی ظاهری بهترین مدل‌ها رو وارد بازار کنن. در اون سال‌ها فقط ۵۰۰ نمونه از این خودروی کلاسیک ویژه مسابقات ناسکار تولید شده بود.
موستانگ باس ۴۲۹ یکی از همین مدل‌هایی است که با پیشرانه ۴۲۹ اینچ مکعبی V8 خودش میتونست ۳۷۵ اسب بخار توان داشته باشه و با دور موتور ۶۰۰۰ دور در دقیقه فقط برای مسابقات حرفه‌ای طراحی شده بود. مشکل این موتور اینه که برای استفاده تو خیابونا خوب نیست ولی به لطف هنرنمایی مهندسان آلمانی این خودرو تونست تو مسابقات زیادی شرکت کنه و یه مدل عتیقه از باس ۴۲۹ تو حراجی ۲۰۰ هزار دلار قیمت داشته.
نکته جالب درباره‌ی این خودرو اینه که بین سال ۶۹ تا ۷۰ میلادی سه مدل موتور مختلف روی اون کار گذاشته شده که قوی‌ترین اونا S-Code بوده و تمام قطعاتش مخصوص مسابقه طراحی شده. ولی به دلیل مشکلات فرایند سرهم کردن قطعات هیچ وقت موفق نشد. موتورهای بعدی به ترتیب T-Code و A-Code بودن که سبک‌تر در نظر گرفته شدن و موفقیت‌هایی هم داشتن.
۱۹۷۰ شورلت شِوِله LS6


وقتی جنرال موتور قانون منع استفاده از موتورهای بزرگتر از ۴۰۰ اینچ مکعب رو تو خودروهای سایز متوسط برداشت، اون وقت موقع قدرت نمایی الدزموبیل با مدل ۴۴۲ و پیشرانه ۴۵۵ اینچ مکعب و LS6 شورلت با موتور ۴۵۴ اینچ مکعب V8 رسید.
خودروی شورلت میتونست ۵۰۰ نیوتن متر گشتاور داشته باشه و تو سال ۱۹۷۰ میلادی که رانندگان مشهور زیادی اون رو تست کردن تونست ۰ تا ۱۰۰ رو تو ۵٫۴ ثانیه پر کنه و جزو یکی از بهترین خودروهای عضلانی زمان خودش باشه. این خودروی کلاسیک بیشترین قدرت رو بین تمامی خودروهای عضلانی تولیدی شورلت داشته. اما نکته‌ی جالب اینجاست که مدل کوروت همیشه بهترین عملکرد رو بین شورلت‌ها داشته و تا زمان LS6، هیچ وقت جنرال موتور اجازه نمیداد توان خودرو از این بیشتر بره. بعدها مدل LS7 نیز با ۴۶۵ اسب بخار توان هم معرفی شد ولی هیچگاه فروش رسمی اون شروع نشد.
۱۹۶۹ پونتیاک GTO جاج


پونتیاک شاید تو سایه‌ی کمپانی‌های چون شورلت، بیوک، کادیلاک، فورد یا الدزموبیل گم شده باشه ولی همیشه اینطوری نیست و در اوایل سال‌های ۱۹۶۰ میلادی خودروهای این شرکت جزو محصولات بی‌رقیب بودن. ابتدا تصمیم گرفته شد نسخه‌ی کوچکتری از GTO ساخته شود که بعدها به مذاق مدیر عامل پونتیاک خوش نیومده و مهندسان و طراحان این کمپانی نسخه‌ای بهتر از GTO معمولی رو به نام Judge تولید کردن ۳۶۰ اسب بخار توان داشت امکان ارتقای اون به سلیقه مشتری هم در نظر گرفته شده بود.
نکته‌ی جالب اینه که تو اولین تبلیغات تلویزیونی پونتیاک جاج گروه موسیقی راک Paul Revere and the Riders آهنگی رو ردباره‌ی GTO خوندن و خواننده اصلی این گروه از طرفداران اصلی خودروی پونتیاک بود. این اجرا جزو اولین موزیک ویدیوهای راک تو دنیاست.
کوپو کامارو ۱۹۶۹


هیچ وقت نمیشه یه شورلت کامارو رو دست کم گرفت. یه خودروی کلاسیک آمریکایی که هنوز طرفداران خاص خودش رو داره. شورلت سیستمی داشت به نام Chevrolet Central Office Production Order که برای فروش محصولات خاص مثل ماشین‌های پلیس استفاده میشد. افرادی متخصصی چون یِنکو شورولت تو پنسیلوانیا معتقد بودن که میشه به این روش کاماروها رو فروخت. که همین موضوع باعث شد امکان فروش ۹۵۶۱ نسخه‌ی سفارشی با پیشرانه ۴۲۷ اینچ مکعبی V8 و ۴۲۵ اسب بخار توان شروع بشه که بدنه ای تمام آلومینیومی داشته. یکی از این کاماروها تو حراجی ۴۰۰ هزار دلار فروخته شده.
نکته‌ی جالب توجه اینه که در اصل نسخه‌ی آلومینیومی که با نام Zl-1 شناخته میشه یه خودروی مسابقه‌ای بوده و شورلت اونو مخصوص مسابقات مهم طراحی و تولید کرده بوده. هنوز به طور دقیق کسی نمیدونه شورلت از چه موتوری و قطعات تو کامارو کوپو استفاده کرده بوده.
۱۹۸۷ بیوک GNX


بین خودروهای کلاسیک نمیشه به سادگی از اسم بیوک عبور کرد. بعد خودروهاث عضلانی دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی با اون موتورهای V8 قدرتمند این بیوک بود که اوایل دهه ۸۰ مدل زیبای GNX رو براساس مدل گرندنشنال معرفی کرد. این خودرو به یه پیشرانه V6 مجهز شده بود و فقط میتونست ۲۴۵ تا ۲۷۶ اسب بخار توان تولید کنه. تیم Car and Drive سال ۱۹۸۷ یه بار این خودرو رو تست کرد که به طرز شگفت انگیزی تونست ۰ تا ۱۰۰ رو تو ۴٫۶ ثانیه پشت سر بذاره و نشون بده که یکی از سریعترین خودروهای زمان خودشه. بیوک فقط ۵۴۷ دستگاه از GNX تولید کرده. نکته‌ی جالب اینه که وقتی بیوک دیگه تولید این خودرو رو ادامه نداد، پونتیاک همین پیشرانه رو به عنوان یادبود ۲۰ سالگی ترنس ام معروف رو مدل ۱۹۸۹ این خودرو استفاده کرد.
بیشتر مدل‌های معروف از خودروهای کلاسیک تو کشور خودمون پیدا میشه که خیلی از علاقمندان با رسیدگی به این خودروها، باعث زنده نگه داشته شدن اونا شدن. ما فقط ۱۰ حقیقت جذاب از خودروهای کلاسیک آمریکایی رو براتون بازگو کردیم ولی یه نکته‌ی خیلی جالب باقی میمونه. اونم اینکه شما خیلی راحت به کمک نصب [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] روی گوشی موبایلتون میتونید بی‌دردسر خودروی کلاسیک خرید و فروش کنید!

[Peyman Skylark]

در مورد قدرت موتور شورلت نوا ( 6 خطی با 115 اسب بخار) آنچنان قدرت بالایی برای این بدنه نیست، هرچند که مدل دنده دستی بخاطر انتقال قدرت مستقیم، شتاب بهتری داره، اما شتاب کم ( حدود 12 ثانیه) چندان چنگی به دل نمیزنه و از یک اتومبیل سدان خانوادگی دهه 70 بیشتر از این انتظار نیست.

سلام ببخشید من دوباره سوالمو عنوان می کنم.خواستم بدونم در حالت سلامت و فرض بر اینکه گیربکس نو باشه بازم انتظار تیک آف کردن ازش نمیره؟ یا منظورتون وضعیت در حالت مستهلک بود؟

[camaro lt]

سلام ببخشید من دوباره سوالمو عنوان می کنم.خواستم بدونم در حالت سلامت و فرض بر اینکه گیربکس نو باشه بازم انتظار تیک آف کردن ازش نمیره؟ یا منظورتون وضعیت در حالت مستهلک بود؟

بطور کلی شتاب شورلت نوا با گیربکس اتوماتیک کمتر از نمونه دارای گیربکس دستی است، بنابراین در بهترین شرایط بازهم شتاب اتوماتیک کمتر خواهد بود دلیل هم استفاده از یک مایع سیال برای انتقال نیرو از موتور به گیربکس است( روغن هیدرولیک) در حالیکه این قضیه در گیربکس دستی بوسیله قطعات مختلف و انتقال بصورت مستقیم انجام میشود و اتلاف انرژی جنبشی بسیار کمتر هست.

اگر منظور شما از " تیک آف" همان " بکسواد کردن" باشه، بله این کار در نوا اتوماتیک هم قابل انجام هست منتها چون گیربکس بواسطه اتوماتیک بودن، شروع به تعویض دنده میکنه، بلافاصله بعد از رسیدن موتور به دور لازم و چرخش توربین و بقیه اجزاء گیربکس به حد نصاب مورد نیاز جهت تعویض دنده، از دنده یک ( که اتومبیل در حال بکسواد است) به دنده دو رفته و انرژی کمتری برای این کار به چرخها میرسه و وضعیت بکسواد یا همان تیک آف دیگه رخ نخواهد داد، مگر اینکه از وضعیت L1 استفاده بشه تا گیربکس همچنان در دنده 1 باقیمانده و تعویض دنده صورت نگیره.

سلامت گیربکس و موتور مسلما تاثیر خیلی زیادی در این مسئله داره، همچنین وزن ماشین ، وضعیت سطح جاده ، لاستیکها ، و...

برای انجام طولانی مدت این کار که به BURNOUT معروف است، ترمزهای چرخهای جلو گرفته شده ( بصورت مجزا و سیستمی جداگانه و بدون عملکرد ترمز چرخهای عقب) تا از حرکت رو به جلو اتومبیل جلوگیری شود.




انجام بیش از حد این کار صدمه زیادی به اتومبیل بخصوص لاستیکها و گیربکس خواهد زد

[Peyman Skylark]

سلام.متشکرم بابت پاسخی که زحمتشو کشیدید
همون طور که اطلاع دارید خودروهای امریکایی مخصوصا کلاسیک ها برعکس خودروهای اروپایی دارای هندلینگ ضعیفی هنگام گذر کردن از پیچ های جاده هستن و باصطلاح خیلی راحت میشه مثل فرفره ته ماشینو چرخوند! علت این سبک ساخت امریکایی ها ذهنمو مشغول کرد.خیلی ها میگن ماشین هاشونو مطابق با جاده های طولانی و بدون پیچ خم امریکا طراحی کردن و این تو جاده های دیگه ضعف بحساب میاد و خودش رو نشون میده ولی بنظرم یه جورایی غیر منطقی بنظر میرسه این نظریه.چون کمپانی های عظیم امریکایی به سراسر دنیا خودرو صادر میکردن و می کنن و فقط مختص ایالات خودشون نیست.
حالا خواستم نظر شما دوستان رو بدونم در این باره.