آقا پیمان عزیز وقت به خیر
در مورد این نکته کاملا هم عقیده ام که گناه خشکی و کوبش ماشین بیشتر از خود فنر، به گردن کمک فنر هست. خیلی وقت پیش، سوار بیوکی هم شده ام که کمک های عقبش رو باز کرده بودن و واقعا عین کشتی نرم و دلپذیر حرکت میکرد (البته باهاش رانندگی نکردم). ظاهرا مزیت استفاده از کمک فنر بیشتر مربوط به قضیه کنترل و هندلینگ هست تا نرمی سواری وگرنه به شخصه من هم بازش میکردم.
با این گفته شما هم موافقم که بعضی ماشینهای نسل جدید با وجود فنر لول و تکنولوژی به روز، اصلا سواری خوبی در قسمت عقب ندارن و کوبش زیادی احساس میشه.
در رابطه با کم کردن تعداد لایه فنرها، تو پست قبلی اشاره ای به تغییر فنربندی پاترول کردم. واقعیت اینکه اون زمان من برای خودم و یکی از دوستان که هردو پاترول دودر داشتیم دنبال این قضیه بهینه سازی سیستم فنربندی رفتم و با توجه به هزینه نسبتا زیاد خرید فنر پارابولیک و کمک گازی، فقط برای دوستم اینکار رو انجام دادیم که گفتم نتیجه واقعا خوب بود (ترکیب فنر پارابولیک و کمک گازی). برای خودم از همین روش کم کردن لایه فنرها استفاده کردم و دو لایه ازش کم کردم. نتیجه کار بد نبود و گرچه به پای فنر پارابولیک نمیرسید ولی قابل قبول بود. هندلینگ ماشین هم دچار مشکل نشد.
البته ساختار اتاق پاترول تفاوت زیادی با بیوک و نوا داره و تقسیم وزن روی محورهای جلو و عقب بهتر صورت گرفته. ضمن اینکه تعلیق جلو و عقب هردو فنر شمش هست برای همین هر تغییری توش بدی، نتیجه محسوس تری به دست میاد.