کاش تو این لیست اسم آیرتون سنای فقید رو هم مذاشتین چون یکی از اعجوبه های فرمول1 بودو اگه زنده میموند شوماخر به این هد بزرگ نمیشد.
و اما دلایل
اول از همه فلیپه ماسای جوان :واقعا راننده تهاجمی هستش.بعضی وقتا خیلی حرفه ای و بعضی وقتا کاملا احساسی .
کیمی رایکونن:مرد یخی اعصاب فولادی رایکونن واقعا برام عجیب هستش .درست مواقعی که بیشتر راننده ها کنترل خودشون رو از دست میدن اون آرامش داره و همین موجب میشه راحتر رانندگی کنه و بتونه رقیباش رو مجبور به اشتباه کنه.
میکا هاکینن:به نظرم تنها رقیب جدی شوماخر بود در واقعا اون و شوماخر آخرین نسل راننده های افسانه ای بودن .ادم خندونی کخ کمی هم بد شانس بود.
لوییس همیلتون و آلونسو و حتی هیکی کوالینن به نظرم زیادجالب نیستن.همیلتون با همه مهارتش هنوز خیلی کم تجربه هستش
اشتباهش موقع خروج از پیت که کوبید پشت ماشین رایکونن وحشتناک بود .یعنی اون توی کنترل اعصابش واقعا مشکل داره .
شاید روبرت کوبیکا و خیلی های دیگه بهتر از اونا بتونن رانندگی کنن