من از 5 سالگی اتاری بازی میکردم الان 24 سالمه اگه پول و چشم و دست و روزگار یاری کنه تا اخر عمر
من از 5 سالگی اتاری بازی میکردم الان 24 سالمه اگه پول و چشم و دست و روزگار یاری کنه تا اخر عمر
منم مثل شما فکر می کردم تا پیر بشم بازی کنم. عشق بازی بودم و از پای سیستم بلند نمیشدم. اما الان که زن و یک بچه دارم حتی فرصت فکر کردن به بازی رو ندارم. چه برسه به اینکه بخوام بازی کنم. البته هنوزم اگه جایی یه کنسول گیرم بیاد دوست دارم بشینم پاش. ولی افسوس که مشکلات زندگی حوصله برای آدم نمیزاره
من از 5 سالگی بازی میکنم الانم که 26 سالمه گیم بازی میکنم تا وقتی ام که کار و زندگی اجازه بده همچنان گیمر می مونم
من یه ساعت قبل کنکورم داشتم nfs shift1رو بازی میکردم...
خیال ندارم بازی رو ترک کنم هیچ وقت........
منم فك كنم حالاحالاها عاشق بازي كردن باشم حداقل تا زماني كه هنوز سر كار نباشم
NEVER.....
هیچ وقت ! تا سالی ک عمرم باقیه!
تا بزرگیم بشینم با بچه هام بازی کنم ازشون ببرم هی بهشون بخندم
و اگه ازم بردن بزنمشون
برای ما که فعلا پایسته بوده فقط از شکلی به شکل دیگه عوض شده
وضع ما با حتی 20 سال گذشته یک دنیا فرق داره ،الان بازی جزئی از زندگی اکثر هم نسلای من و نسلای قبل و بعد از من شده
اینکه بازی(کامپیوتری) چقدر دنیا رو تغییر میده باید توی 20-30 سال دیگه دید.
به نظر من لفظ بازی ذهن آدم رو میبره سمت بازی های کودکی و نوجوانی (استپ هوایی ) ولی بازی های کامپیوتری یه چیز دیگه هستن طوری که اونها رو از یه سنی به بعد دیگه همه کنار میزارن چون کودکانه است ولی اینو نه نمونش خیلی از کارمند ها (حتی سن بالا)(به خصوص دولتی) وقتی رئیس نیست مشغول بازی پای دستگاه هستن(از minesweeper گرفته تا به انواع Spider و ...)
اگر مشغله زندگی مانع نشه تا وقتی کمر بمونه ما هم هستیم.
همین الانش برای کمک به تعویق انداختن الزایمر از بازی هایی به سبک SIMS استفاده می کنند.
شایدم یه روزی معلوم شه زندگیامون بازی ای بیش نبوده
فعلا که این شامل فقط ایرانی ها نمی شه! شما از Street Racing گرفته تا انواع جنایت و کار های خطرناک رو هیچ جا نمی تونی انجام بدی ناچاری بیای توی دنیای مجازیولی شاید این مورد کمی به مشکلات روانی ما ایرانی ها برگرده
مثلا بدلیل اینکه در واقعیت نمی تونیم(نمی گذارند) به دنبال چیزی که می خواهیم بریم باید بریم سراغ گیم و اون مورد را در گیم دنبال کنیم
من همچنان بازی میکنم ولی دیگه مثل دوره مدرسه و دانشگاه نیست،که هر بازی از هر سبکی میومد رو بازی میکردم!
الان بازی ها و ساعت بازی کردن محدود شده،بیشتر بازیهای ورزشی FIFA و NBA 2K و عنوان های شوتر مشهور مثل COD.
درود.
من که فکر کنم زن و بچه هم مه گیرم بیاد دست از بازی کردن بر نمیدارم!
ولی خب هرچه سن آدم بالاتر میره انگیزه ی اون واسه بازی کردن کمتر میشه(یا بازی هاش رو محدود میکنه یا زمان بازی کردنشو)
خود منم حسی رو که وقتی بچه بودم با بازی مثلا مافیا بهم دست میداد الان کمتر بازی بهم دست میده.......
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)