تازه های دنیای علم و فناوری [به جز اختراعات و اخبار کنکور]

[nafas]

گروهي از فرهنگيان انگليسي در يك كنفرانس آموزشي اعلام كردند در تلاش براي مقابله با استرس امتحان ، برخي از مدارس در اين كشور به دانش‌آموزان شكلات مي‌دهند و يا اتاق‌هاي آرامش‌بخشي را در اختيار اين دانش‌آموزان قرار مي‌دهند.

در همين رابطه محققان دانشگاه‌هاي اج هيل و منچستر از والدين و معلمان درخواست كرده‌اند كه به نوجوانان خود فشارهاي بي‌مورد و غلط براي موفق شدن در امتحانات نياورند.

در اين تحقيق ارتباط بين رفتار والدين و معلم با سطوح اضطراب در دانش‌آموزان مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار گرفت.

نتايج بررسي‌ها نشان مي‌دهد هرچه اضطراب بچه‌ها بيشتر باشد، نمرات آنها پايين‌تر مي‌شود.

محققان مي‌گويند؛ شكلات براي دانش‌آموزان مضطرب قبل از امتحان مفيد است و به كاهش استرس آنها كمك مي‌كند.

[nafas]

اکسیژن با چه سرعتی در جو زمین اولیه تشکیل شد؟ تحلیلی جدید که با استفاده از ایزوتوپ‌های کروم در رسوبات بسیار قدیمی اقیانوس‌ها انجام شده،‌ به بینشی غیرمنتظره در مورد این معمای دیرینه دست یافته است.
بر اساس گزارش نیچر، داستان معمول شیمی زمین‌شناختی در این مورد،‌ ترکیبی از دو دوره قوی افزایش مولکول‌های اکسیژن در جو است؛ اولی در حدود 2.2 تا 2.45 میلیارد سال پیش در آن‌چه زمین‌شناسان رویداد اکسایش بزرگ (GOE) می‌خوانند و بعد از آن هم، در حدود 750 میلیون سال پیش، جریان بزرگ دیگری اتفاق افتاد. اما جزییات این رویدادها نامشخص مانده بود.

پیش از این با استفاده از ایزوتوپ‌های مولیبدن،‌ رنیوم و سایر فلزات، ‌تلاش‌هایی در جهت فهم شکل‌گیری اولیه اکسیژن صورت گرفته بود که طیفی از نتایج را در مورد آغاز اکسیژن، سرعت پیشرفت آن و این‌که آیا ادامه‌دار بوده است یا خیر، در بر داشت.

با این حال، ‌به گفته تیم لیون از دانشگاه کالیفرنیا، بالارفتن اکسیژن جو در رویداد اکسایش بزرگ همچنان جزو چند سوال بزرگ در مورد زمین اولیه باقی مانده است.

نتایجی که گروهی از پژوهشگران به سرپرستی روبرت فری از دانشگاه کوپنهاک دانمارک به دست آورده‌اند، به زمانی بین دو دوره مهم افزایش فراوان اکسیژن برمی‌گردد.

روبرت فری، ‌کسی است که از شکل‌گیری آهن نواری،‌ یک سنگ رسوبی غنی از آهن، نمونه‌برداری کرده است.

این گروه نشان داده‌اند که در حدود 2.6 تا 2.8 میلیارد سال پیش، ‌اکسیژن در سطح آب‌های اقیانوس پنهان بوده است؛‌ یعنی حداقل 200 میلیون سال قبل از زمانی که تحلیل‌های حاصل از سایر ایزوتوپ‌های فلزی پیش‌بینی کرده بودند.

جالب‌تر این‌که‌ آن‌ها اظهار داشته‌اند در حدود 1.9 میلیارد سال پیش سطح اکسیژن تقریبا به همان اندازه‌ای که پیش از رویداد اکسایش بزرگ بوده تقلیل می‌یابد،‌ یعنی کم‌تر از 1 درصد سطح اکسیژن امروز. به اعتقاد دان کانفیلد از دانشگاه دانمارک و از اعضا گروه پژوهشی که مقاله خود را در این زمینه در نشریه نیچر به چاپ رساندند، این جذاب‌ترین بخش داستان است.

ماده سنگین

روش این گروه بر چگونگی پاسخ کروم به تغییر سطح اکسیژن موجود در هوا تکیه دارد. وقتی اکسیژن کم باشد،‌ کروم به صورتی در سنگ جای می‌گیرد که هر اتم آن سه الکترون کم‌تر از عنصر اصلی فلز کروم دارد،‌ یون کروم 3بار مثبت با اکسایش 3+. اما با بالا رفتن سطح اکسیژن،‌ منگنز فلزی موجود در برخی سنگ‌ها به اکسید منگنز تبدیل می‌شود که الکترون‌های کروم محصور در خشکی را می‌رباید.

نتیجه آن،‌ شکل اکسید شده 6+ کروم است که احتمال بیشتری دارد در آب باران حل شود و شسته شود تا به اقیانوس برسد. در آن جا با فلز آهن واکنش می‌دهد و با هم به صورت یون 3بار مثبت تشکیلات آهن نواری تبدیل می‌شوند.

احتمال این که ایزوتوپ سنگین کروم،‌ یعنی کروم 53 اکسایش یابد و با آب شسته شود و به اقیانوس برود، به طور قطع از نسخه سبک‌تر نزدیک به آن،‌ یعنی کروم 52 بیشتر است. یعنی اندازه‌گیری میزان نسبی ایزوتوپ‌های سنگین‌تر و سبک‌تر کروم در تشکیلات آهن نواری مقدار اکسیژن موجود در جو را،‌ زمانی که این ایزوتوپ‌ها جزئی از این سنگ‌ها شده‌اند، نشان می‌دهد.

روبرت هازن، از آزمایشگاه ژئوفیزیک موسسه علوم کارنگی در واشنگتن دی.سی می‌گوید: «این روش واقعا فوق‌العاده است. به نظر می‌رسد که این روش نسبت به تغییرات اکسیژن حساس‌تر است.

با این حال ممکن است یون‌های کروم واکنش‌هایی بیشتر از واکنش با اکسید منگنز و آهن داشته باشند که می‌تواند ماجرا را قدری پیچیده‌تر کند. آن چه ما لازم داریم، ‌فهم بهتر فرایند فرسایش کروم است. »

لیونز که در این پروژه مشارکت نداشته،‌ به طور خاص از این مسئله خوشحال است که این نمونه جدید تا مدت‌ها بعد از رویداد اکسایش بزرگ هم به کار خود ادامه می‌داده،‌ چرا که نشانه‌های سایر ایزوتوپ‌های فلزی با افزایش میزان اکسیژن غرق شده‌اند.

وی می‌افزاید که نوسان سطوح اکسیژن،‌ به جای یک سیر ثابت افزایشی‌ در زمان خود اهمیت فوق‌العاده‌ای برای حیات داشته است.

فری می‌پرسد: «آیا این نوسانات اکسیژن با نوساناتی در حیات مرتبط بوده است؟» وی امیدوار است که یافته‌های جدید بتواند به این بحث کمک کند که آیا شکل‌هایی از حیات بسیار پیش از رویداد اکسایش بزرگ، فوتوسنتز داشته‌اند که چنین حجم انبوهی از اکسیژن را فراهم آورده است.

به گفته فری، ‌این که آیا حیات اولیه باعث اولین پدیداری اکسیژن روی زمین اولیه شده است یا نه، مسئله متفاوتی است که باید بررسی شود. در حال حاضر، هم روش ایزوتوپ کروم و هم نتایج این گروه باید با بررسی سنگ‌های بیشتر تایید شوند.

[sinath]

پروانه ها با کمک جی پی اس مسیر خود را تعیین می کنند

مطالعات جدید محققان دانشگاه ماساچوست نشان می دهد شاخک پروانه ها با داشتن عملکردی مشابه سیستم جی پی اس نقشی حیاتی در یافتن مسیر درست طی مهاجرتهای زمستانی این حشرات به عهده دارند.
به گزارش مهر، دانشمندان از گذشته در تلاش بوده اند چگونگی راهیابی میلیونها پروانه شهریار به مکزیک را در فصل زمستان و طی مهاجرت زمستانی دریابند. اکنون مطالعات جدید نشان می دهد کلید پاسخ سوالات دانشمندان در شاخکهای این حشرات نهفته است.
به گفته دانشمندان شاید یافتن مسیر جنوب برای انسانهایی که از ابزارهای مختلف مانند نقشه ها و جی پی اس برخوردارند کار سختی به شمار نیاید اما برای پروانه ها که تنها خورشید را برای مسیر یابی در اختیار دارند، به طور قطع امری پیچیده خواهد بود. زیرا خورشید از نظر زمینیان به صورت مداوم در حرکت است و این حشرات کوچک برای جلوگیری از گم کردن مسیر باید به صورت دائم خود را با این حرکت انطباق دهند.
پروانه های شهریار یا Monarch مانند دیگر جانداران در مغز خود از ساعتهای شبانه روزی برخوردارند که به آنها در شناسایی زمان کمک می کند و دانستن زمان و موقعیت خورشید به آنها در یافتن مسیر جنوب کمک خواهد کرد. اما مطالعات جدید نشان می دهد این پروانه ها از ساعت دومی نیز برخوردارند که بر اساس شاخکهای حساس به نور آنها کار می کند.
محققان دانشگاه ماساچوست دریافتند مسیر یابی در پروانه های شهریار با همکاری ساعتهای داخلی که در مغز و شاخکهای این پروانه ها قرار دارد امکان پذیر می شود. این کشف با رنگ آمیزی شاخک پروانه ها آشکار شد. پروانه هایی که شاخک آنها سیاه شده بود توانایی یافتن مسیر درست را از دست داده بودند این در حالی است که پروانه هایی که شاخکهای آنها به رنگ شفاف آغشته شده بود این توانایی خود را حفظ کرده و به راحتی مسیر خود را به سوی جنوب یافتند.
این آزمایش نه تنها نشان می دهد شاخک این حشرات به نور حساس است بلکه ثابت می کند حس بویایی هیچ تاثیری در مسیر یابی این حشرات به عهده ندارد. همچنین زمانی که پروانه ها با شاخکهای سیاه شده حتی با استفاده از چشمهای خود نتوانستند مسیر درست را تعیین کنند، دانشمندان نتیجه گرفتند شاخکها در مسیر یابی این حشرات نقشی حیاتی به عهده دارند.
بر اساس گزارش ام اس ان بی سی، دانشمندان معتقدند این شاخکها در واقع نقش جی پی اس طبیعی را برای پروانه ها به عهده دارند که با استفاده از ساعت درونی با حرکت خورشید انطباق یافته و از سرگشتگی و گم شدن حشره جلوگیری می کند.

[attractive_girl]

الماس‌هاي سياه رنگ نادري كه تنها در برخي نقاط جهان يافت مي‌شوند، احتمالا در پي برخورد يك شهاب سنگ بزرگ با زمين در ميلياردها سال قبل، از فضا به زمين منتقل شده‌اند.



اين الماس‌ها كه از آنها با نام « كربونادو » نيز ياد مي‌شود تاكنون تنها در كشوربرزیل و نيز جمهوري آفريقاي مركزي شناسايي شده و برخلاف ساير انواع الماس‌ها، هر كدام از اين الماس‌هاي سياه رنگ از ميليون‌ها كريستال الماس بسيار كوچك تشكيل شده‌اند.



از ديگر ويژگي‌هاي غيرعادي اين الماس‌ها، وجود منفذهاي كوچك در سطح آنهاست كه محققين تاكنون توجيه قانع‌كننده‌اي براي پيدايش اين منافذ پيدا نكرده‌اند.



الماس‌هاي عادي معمولا در عمق ۲۰۰ كيلومتري زير زمين شكل مي‌گيرند كه در آن فرايند، عنصر كربن تحت فشار بسيار زياد به الماس تبديل مي‌شود.



دانشمندان معتقدند منافذ الماس‌هاي سياه رنگ احتمالاً در اثر تماس آنها با گاز در حين شكل‌گيري ايجاد شده‌اند، اما در اعماق ۲۰۰ كيلومتري زمين هوايي وجود ندارد كه بتواند اين منافذ را در الماس‌هاي سياه رنگ توليد كرده باشد.



به گفته «استفن هاگرتي»، زمين‌شناس دانشگاه بين‌المللي فلوريدا در ميامي آمریکا، وجود منافذ عجيب روي سطح اين الماس‌ها و نيز اين مطلب كه الماس‌هاي ياد شده نه در معادن عادي، و فقط در نقاط خاصي از زمين يافت مي‌شوند، احتمالاً نشانه ورود آنها از فضا به كره زمين است.



به گزارش آسمان پارس، اين محقق عقيده دارد الماس‌هاي سياه رنگ احتمالا در پي سقوط يك سنگ آسماني از فضا به زمين منتقل شده‌اند.



سنگ آسماني مذكور احتمالا داراي قطري در حدود يك كيلومتر بوده و ميلياردها سال قبل در زماني كه زمين و ماه به شدت توسط شهاب سنگ‌ها بمباران مي‌شدند، از فضا به زمين اصابت كرده است.



عمر الماس‌هاي « كربونادو » پيش از اين بين دو تا چهار ميليارد سال تخمين زده شده است.



در آن دوران آمريكاي جنوبي و آفريقا به يكديگر متصل بوده‌اند كه دليل كشف شدن الماسهاي ياد شده تنها در دو كشور برزيل و كشور آفريقاي مركزي، همين مطلب است.



به گفته هاگرتي، ذرات تشكيل‌دهنده اين الماس‌ها احتمالاً ميلياردها سال قبل در پي انفجار يك ستاره به صورت گاز در فضا منتشر شده است و اين گازها بعدها به ابرهاي گازي پيوسته‌اند كه منظومه شمسي از آنها شكل گرفته است. با گذر زمان بيشتر اين گازها درون منظومه شمسي فشرده شده و به شكل يك سنگ آسماني درآمده‌اند و آن سنگ آسماني در نهايت به زمين اصابت كرده است.



محققين اين دانشگاه به علاوه با استفاده از تجهيزات طيف‌سنجي، ساختار اين الماس‌هاي سياه رنگ را مورد مطالعه قرار دادند و متوجه شدند ساختار آنها به ميزان زيادي مشابه ساختار بقاياي برخي سنگ‌هاي آسماني است كه در گذشته روي زمين كشف شده ‌است.

[attractive_girl]

حرف زدن با دستها حافظه را تقویت می کند



محققان دانشگاههای پیستبورگ و شیکاگو با بررسی 50 خانواده ای که کودکان کمتر از یکسال داشتند کشف کردند کودکانی که برای برقراری ارتباط با اعضای خانواده از دستها استفاده می کنند شاداب تر از سایر کودکان هستند.



در این بررسی مشخص شد که در مدت یک ساعت و نیم این کودکان توانستند از طریق حرکات دست 24 کلمه را بیان کنند درحالی که در همین مدت زمان، کودکانی که از حرکات دست استفاده نمی کردند تنها موفق شدند 13 واژه را بیان کنند.



به گفته این محققان، استفاده از دستها نه تنها برای بیان بهتر کلمات مفید است بلکه می تواند به یادگیری نیز کمک کند.



همچنین فضای بیشتری را در اختیار حافظه قرار دهد و به کودک برای کسب تواناییهای جدید یاری رساند.



براساس گزارش ساینس، این دانشمندان برای کسب این نتایج در آزمایش دیگری برای دو گروه از کودکان دبستانی یک سری تمرینات ریاضی را تجویز کردند.



کودکان گروه اول می توانستند برای انجام محاسبات آزادانه از حرکات دست استفاده کنند اما از گروه دوم خواسته شد که از دستها استفاده نکنند. نتایج این آزمایش نشان داد که گروه اول موفق شدند در مدت چند ثانیه تمام مسائل خود را حل کنند.



"حرف زدن با دستها" در بسیاری از جوامع و فرهنگها یک عادت بد به شمار می رود درحالی که نتایج این تحقیقات حاکی از آن است که 70 تا 80 درصد از اطلاعات از طریق چشمها و بر پایه آنچه که فرد می بیند و شکل آن را تائید می کند به مغز می رسند. بنابراین دیدن حرکات دست می تواند به یادگیری کمک کند.

[attractive_girl]

زمان لازم برای سفر به دورترین نقطه قابل مشاهده در جهان

بازگشت به زمین مشکلات زیادی دارد و حتی کوچکترین تردید درباره قدرت انرژی تاریک یا جرم کلی ماده در جهان می تواند میان فضاپیما و زمین میلیونها سال نوری فاصله بیاندازد.



اکتشافات کیهان شناسی که تا کنون انجام گرفته است نشان می دهد وسعت یافتن جهان رو به سرعت گرفتن است و بر همین اساس برخی مشتاقند بدانند این وسعت یافتن تا چه اندازه بر روی آنچه انسان در آینده از دریچه تلسکوپها خواهد دید تاثیرگذار خواهد بود.



زیرا مناطق دور افتاده جهان با سرعتی بالا در حال وسعت یافتن هستند به شکلی که نور جسمی که در این مناطق قرار داشته باشد هرگز به انسان نخواهد رسید.


همچنین به گفته محققان دانشگاه سیدنی انرژی تاریک، نیروی مرموزی که در پس این شتابزدگی جهان قرار گرفته است، محدودیتهایی را برای اکتشافات انسانها در فضا به وجود می آورد.



با توجه به این موضوع حتی در صورتی که از راکتی با سرعتی برابر مقادیر ناچیزی از سرعت نور در فضا حرکت کنیم، سرعت وسعت یافتن جهان فضانوردان را در پشت سر خود به جا خواد گذاشت.


دورترین نقطه ای که در حال حاضر بازتاب نور خورشید را به زمین منعکس می کند در فاصله ای در حدود 15 بیلیون سال نوری قرار دارد.



بر اساس محاسبات پیشین محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا یک راکت فوق پیشرفته قادر است برابر با طول عمر یک انسان این مسافت را طی کند و با شتابی برابر 9 متر بر ثانیه 99 درصد از این مسیر را بپیماید.


با توجه به فاصله زیاد، زمان انجام چنین سفری در مقیاس فضانوردان 50 سال خواهد بود زیرا زمان در فضا نسبت به زمین بسیار کندتر سپری می شود.



اکنون مطالعات جدید محققان در انجمن نجوم استرالیا نشان می دهد انجام چنین سفری به زمان کمتری نیاز خواهد داشت.



بر اساس آخرین بررسی ها بر روی انرژی تاریک، یک فضانورد می تواند سفر به دورترین نقطه قابل مشاهده در جهان را در 30 سال انجام دهد.


این مطالعات در عین حال نشان می دهد بازگشت به زمین نیز از مشکلات زیادی برخوردار خواهد بود و حتی کوچکترین تردید درباره قدرت انرژی تاریک و یا جرم کلی ماده در جهان می تواند میان فضاپیما و زمین میلیونها سال نوری فاصله بیاندازد و انسان را در فضا سرگردان سازد.

[attractive_girl]

شمردن پول باعث کاهش استرس و افزایش اعتماد به نفس می‌شود

محققان بر این عقیده‌اند که حتی فکر کردن درباره پول هم می‌‌تواند درد افراد را کاهش دهد و یا اثرات اجتماعی جانبی مرتبط با نداشتن دوست را کاهش دهد.



آن‌ها در تحقیقات خود بدین نتیجه رسیدند که پول می‌تواند احساس قدرت درونی فرد، نترس بودن و اعتماد به نفس وی را افزایش دهد.



این در حالی است که زمانی که مخارج اخیر افراد به آن‌ها یادآوری می‌شود، سطوح بالاتری از پریشانی جسمی و ذهنی در آن‌ها نمایان می‌گردد.



نتایج یک سلسله از مطالعات که قدرت نمادین پول را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داده بود، نشان داد علیرغم آن‌که پول نمی‌تواند عشق را برای ما خریداری کند، اما اثری بسیار مهم بر روی احساسات ما دارد.



محققان در یکی از این آزمایش‌ها، 84 دانشجو را در یکی از دانشگاه‌های چین مورد بررسی قرار دادند و آن‌ها را به دو گروه تقسیم کردند: گروه اول اسکناس‌های 100 دلاری می‌شمرد، در حالی که گروه دوم تنها با تکه‌هایی از کاغذ ساده در ارتباط بود.



سپس این دانشجویان به انجام یک بازی آنلاین مشغول شدند. نتایج تحقیقات حاکی از آن بود که دانشجویانی که قبل از انجام بازی اسکناس شمرده بودند – در مقایسه با کسانی که تنها با کاغذ ساده در ارتباط بودند – سطح کمتری از پریشانی و اضطراب را از خود نشان دادند.



علاوه بر آن، دانشجویان گروه اول سطح بالاتری از قدرت درونی و خودکفا بودن را از خود بروز دادند.



در جریان یک آزمایش دیگر، آزمایش‌شوندگان انگشتان خود را درون آب داغ 50 درجه سانتی‌گراد فرو می‌بردند. نتایج آزمایش حاکی از آن بود که افرادی که پول شمرده بودند درد کمتری احساس کردند.



دکتر «روی بامیستر» از دانشگاه ایالتی فلوریدا و یکی از محققان این مطالعات در رابطه با اثرات یافته‌های گروه تحقیق در کاهش استرس افراد می‌گوید: «شمردن پول قبل از انجام یک مصاحبه شغلی، شاید بتواند موثر باشد».



یکی دیگر از محققان بر این عقیده است که یک راه مناسب برای کاهش پریشانی در طول روز آن است که تصویری را به عنوان «محافظ صفحه» استفاده کنید که حاوی تصاویری از پول باشد.



محققان همچنین می‌گویند شمردن پول می‌تواند به مردان این قدرت را بدهد که راحت‌تر به جنس مخالف خود نزدیک شوند و با آن‌ها ارتباط برقرار کنند.

[attractive_girl]

اعداد در داخل مغز انسان مشاهده شد

اين دانشمند‌ان، با تحليل دقيق روي فعاليت مغز مي‌توانند بگويند كه فرد مورد نظرشان دقيق چه شماره‌اي را ديده است.

در مطالعات قبلي پژوهشگران سلول‌هاي مغزي را در ميمون‌ها شناسايي كرده اند كه با شماره‌ها ارتباط دارند.

هر چند دانشمند‌ان مناطقي از مغز را در ارتباط با فعاليت‌هاي عددي در انسان شناسايي كرده‌اند، اما تاكنون ثابت شده بود كه الگوهاي فعاليت مغزي مرتبط با اعداد خاص، پيچيده و مبهم هستند.

دانشمند‌ان در اين تحقيق روي 10 داوطلب مطالعه كرده و اعداد يا نقطه‌ها را روي يك صفحه نمايش در حالي مشاهده مي‌كردند كه بخشي از قشر مخ اين افراد در حال اسكن بود. اين منطقه از قشر مخ با اعداد در ارتباط است.

دانشمند‌ان دريافتند وقتي تعداد نقطه‌ها كم باشد، الگوي فعاليت مغز به تدريج و با روندي طبيعي تغيير مي‌كند كه قابل تشخيص است، اما وقتي نوبت اعداد مي‌شود، اين تغيير تدريجي ديگر قابل تشخيص نيست و كار مغز بسيار پيچيده و مبهم مي‌شود.

به اين ترتيب معلوم شد، روش‌هاي فعلي به اندازه كافي براي تشخيص اين پيشرفت مغزي، حساس و كارآمد نيستند و كدگذاري‌هاي مغزي بسيار دقيق‌تر و حساس‌تر از تصور دانشمند‌ان است.

محققان با اين مشاهدات نقطه‌يي و رقمي خاطر نشان كردند: ما فقط ارزيابي ابتدايي‌ترين اصول سازنده رياضي را آغاز كرده‌ايم و هنوز هيچ ايده آشكاري از چگونگي تعامل اين اعداد و ارقام در مغز انسان و تركيب آنها با عمليات‌ رياضي ذهني انسان نداريم، اما اميدواريم با مطالعات بيشتر به اين الگوها و عملكردها دسترسي و آگاهي پيدا كنيم.

[attractive_girl]

ماهیهای برق دار خود را به پریز وصل می کنند

مهر: محققان دانشگاه تکزاس در آستین آمریکا در تحقیقات خود نشان دادند که تنها انسان برای برقراری ارتباط با دیگران، رایانه ها و تلفنهای همراه را به پریز برق وصل نمی کند بلکه ماهیهای برق دار نیز از روش مشابهی کمک می گیرند.



ماهیهای ساکن اعماق بدون نور رودخانه های مرکز و جنوب آمریکا برای جنگیدن، حرکت کردن و پیدا کردن جفت یک میدان الکتریکی تولید می کنند.



تولید این برق برای ماهیهای برق دار بسیار پرهزینه است بنابراین ماهیها از یک سوئیچ خاموش کننده برای ذخیره انرژی استفاده می کنند. این سوئیچ، سیگنالهای الکتریکی تولید شده توسط ماهی را قطع و وصل می کند.



این دانشمندان دریافتند که ماهی این سوئیج را از طریق کانالهای سدیمی وارد غشای سلولهای ویژه ای که "الکتروسیتها" نام دارند می کند.



الکتروسیتها اندامهای برق دار ماهی را می سازند. زمانی که کانالهای سدیمی بیشتری وارد غشای این سلولها می شود پالسهای الکتریکی ساطع شده از این اندام برق دار بیشتر می شود.



براساس گزارش PLoS Biology، این دانشمندان همچنین نشان دادند که این فرایند تحت کنترل هورمونهایی است که ریتم شبانه روزی ماهی را حفظ می کنند.



فرایند روشن و خاموش کردن برق ماهی می تواند به سرعت در رودرویی با موقعیتهای مختلف اجتماعی تغییر کند.



به طوری که وقتی ماهی غیرفعال است کانالهای سدیم از غشای سلولی خارج می شوند و به این ترتیب از شدت پالسهای الکتریکی کاسته می شود.



سلولهای الکتروسیتها در اندامهای برق دار ماهی از تغییر شکل سلولهای ماهیچه ای ساخته می شوند.

[nafas]

کشف رد پای عظیم دایناسور در فرانسه


جویندگان فسیل در فرانسه ردپاهای عظیم دایناسوری را که گفته می شود یکی از بزرگترین ها در جهان است کشف کرده اند.


این ردپاها حدود 150 میلیون سال قبل توسط ساروپادها - دایناسورهای گیاهخوار گردن دراز - در رسوبات گچی فلات جورا در شرق فرانسه به جا گذاشته شد.

عرض این فرو رفتگی ها حدود یک و نیم متر است که متناسب حیواناتی 25 متری با وزن تقریبا 30 تن بوده است.

کارشناسان فرانسوی می گویند این یافته در پلین واقع در نزدیکی مرز سوئیس "استثنائی" است.

مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS) گفت که "این ردپاها برای ده ها حتی صدها متر ادامه دارد."

این مرکز در بیانیه ای افزود: "در سال های آینده حفاری های بیشتری انجام خواهد شد و ممکن است نشان دهد که این محوطه در پلین (از نظر تعداد ردپای دایناسور) یکی از بزرگترین ها در جهان است."

این ردپاها متعلق به بخش اخیرتر دوره ژوراسیک، در ماه آوریل امسال توسط دو جوینده آماتور فسیل کشف شد اما دانشمندان هفته پیش موفق به تایید اصالت آن شدند.

رسانه های فرانسوی گزارش می دهند که ردپاها زمانی آشکار شد که قطع درختان توسط مردم محل زمین سطح جنگل را در معرض دید قرار داد.

این منطقه در زمان زندگی ساروپادها در نزدیکی یک دریای کم عمق و گرم قرار داشته است.