اینکه یه خواننده تمرکز زیادی روی یه موضوع مثلا جنگ داشته باشه هیج ایرادی نداره از نظر من ( به عنوان یه مخاطب قدیمی ) مخاطب هم هنرمند و نویسنده ای رو انتخاب میکنه و سراغ کارهاش میره که از موضوع و محتوای کارهاش خوشش بیاد. الان از نظر پویا بیاتی ائمه و مخصوصا امام زمان ( عج) از مهمترین موضوعاتی هستن که هنر باید بهش بپردازه از نظر یاس و هیچکس و شاهین فلانی و ... هم موضوعات اجتماعی ماژور خیلی مهمترن از نظر چاوشی هم تاریخ جنگ و وضعیت جنوب کشور در جنگ خیلی مهمه. نمیشه ازش انتقاد کرد که چرا وقایع کودتای 28 مرداد براش مهم نیست و برای سرنگونی مصدق و در ستایش دکتر فاطمی و در نکوهش شعبان بی مخ اثر ترانه ای نخونده.
برای این خواننده مقاومت و جنگ در خوزستان مهمه دلیلشم اینه که برای این خواننده مقاومت و جنگ در خوزستان مهمه.
اگه بیاد در مورد همین جنگ و خوزستان ترانه ای اجرا کنه و شما به هر دلیلی از اون ترانه خوشتون نیاد اونوقت میتونین انتقاد کنین و بگین که این ترانه ضعیف هست و فلان مشکل رو داره. من خودم ترانه بازار خرمشهر رو زیاد نپسندیدم چون با ریتم شاد و غنایی آباد نشدن خرمشهر رو به تصویر کشیده. ولی اینکه چرا این موضوع سوژه اصلی تعداد زیادی از ترانه هاش هست برمیگرده به چارچوب فکری و هدفش از خوانندگی و قابل استیضاح نیست.
در مورد کلیت آثار چاووشی هم من به شخصه واقعا امیدوارم این خواننده بتونه روزی آلبومی در حد و اندازه های یه شاخه نیلوفر رو ارائه کنه دوباره.