شکل گیری این تیرها پس از عملیات (بریدن و دوباره جوش دادن) و تکمیل پروفیل است. و در طول خود حفره های توخالی (جان)دارند که به همین دلیل به تیرآهن لانه زنبوری معروف شده است. هدف از ساخت این تیر آهن ها این است که بتوانند ممان خمشی بیشتری را با خیز کمتر نسبت به تیر نورد شده تحمل کند. از محاسن این نوع تیرها می توان به افزایش ممان اینرسی که همین امر باعث افزایش مقاومت خمشی تیر می گردد. که نتیجه آن تیری با ارتفاع بیشتر،قوی تر و هم وزن تیر اصلی است. این تیر به دلیل وزن سبک از نظر سازه و اقتصادی مقرون به صرفه تر است.
از معایب این نوع تیرها می توان به وجود حفره ها موجود در تیر نام برد که تنشهای برشی در محل تکیه گاه ها را به ستون یا تیرهای فرعی منتقل می کند برای رفع این مشکل پیشنهاد می شود حفره ها در مکان های حساس توسط ورق فلزی جوش شوند.
