با سلام
اميدوارم دوستان عزيز استفاده لازم را ببريند:
در این درس من از منوهای یک دوربین که تصادفی انتخاب شده استفاده خواهم کرد. سایر دوربین ها هم کمابیش به همین شکلند. فقط ممکن است جای دستورات با هم فرق کند. یا بعضی دوربین ها بجای این همه کلید صفحه نمایشی لمسی داشته باشند. (البته به نظر من امتیاز چندان خوبی هم نیست چون سرعت کار را کم می کند) اما علامت ها و استاندارد ها معمولاً یکسانند. من هم تاکیدم معرفی امکانات معمولاٌ مشترک این دوربین هاست. بنابراین علایم و امکاناتی که خاص این دوربین بخصوص بوده اند را معرفی نکرده ام.
اول قیافه دوربین و کلیدها را ببینیم:
گیج نشدید که؟ نگران نباشید اینها همه واسه اینه که شما فکر کنید من خیلی سرم میشه! آخر دوره اما متوجه میشوید که این خبرا نیست! از تعریف کلید ها شروع می کنیم:
چرخنده انتخاب وضعیت (از راست به چپ در این عکس)
۱ - وضعیت فیلمبرداری : این که اسمش روشه، گفتن داره؟ در ضمن قرار شد مافقط عکاسی کنیم!
۲ - عکاسی پانوراما: پانوراما یعنی عریض. در این حالت شما با حرکت دادن افقی دوربین چند عکس متوالی می گیرید و دوربین با چسباندن آنها به هم یک عکس عریض تولید می کند. بعدها در قسمت تکنیک های عکاسی بیشتر صحبت می کنیم.
۳ - تعیین موقعیت و هدف عکاسی ، SCN : همان وضعیت های از پیش تعیین شده اند، با کمی جزئیات بیشتر. مثل عکاسی پرتره، کوهستان، زیر آب و ...۴ - حالت های از پیش تعیین شده عکاسی: این وضعیتها برای تنبل ها طراحی شده اند. زیاد به درد شما نمیخورند. با نگاه به ایکن ها می توانید وضعیت مناسب را انتخاب کنید.
۵ - وضعیت خودکار: بزودی با دیدن این وضعیت بدنتان کهیر خواهد زد! شما که دارید عکاسی یاد می گیرید با این وضعیت اصلاً کاری ندارید. بگذارید برای هرکس که این مجله را نخوانده! معمولاً علامت آن اگر ننوشته باشد Auto ؛ یک مستطیل سبز رنگ است.
۶ - وضعیت برنامه ریزی شده: اگر وضعیت خودکار را وضعیت بی سوادها بنامیم. این وضعیت کم سوادهاست! علامت آن غالباً یک P است. کمی بیشتر از وضعیت خودکار به شما آزادی عمل می دهد. اما در کل این وضعیت هم برای شما ساخته نشده!
۷ - اولویت شاترTv: آهان! اینجا یکی از جاهایی است که معمولاً من و شما با آن کار داریم! شاتر تعیین کننده زمان نوردهی است. طبق معمول بعداً راجع به آن صحبت می کنیم. علامت این وضعیت در تمام دوربین ها Tv است.
در این وضعیت شما زمان نوردهی را تعیین می کنید و دوربین به عنوان دستیار شما سایر تنظیمات را انجام میدهد.۸ - اولویت دیافراگم: علامت این وضعیت Av است. دیافراگم مقدار نور ورودی را تعیین می کند. چیزی مثل مردمک چشم که تنگ و گشاد می شود.در این وضعیت شما اندازه دیافراگم را تعیین می کنید و دوربین سایر تنظیمات را انجام میدهد. توضیح بیشتر بماند تا وقتی که راجع به خود عکاسی صحبت کردیم.
۹ - وضعیت کاملاً دستی: اینجا محل عکاس های حرفه ای است! یعنی شما! وقتی دوربین را در این وضعیت می گذارید به همه اعلام کرده اید که مقالات من را تا به آخر خوانده اید! و می خواهید از عکاسی لذت ببرید. نماد آن همیشه M است
کاربرد این وضعیت وقتی است که می خواهید شخصا ً روی نتیجه کاملاً کنترل داشته باشید. چون دوربین به عنوان دستیار اصولاً موجود احمقی است! و نمی تواند خیلی چیزها را تشخیص بدهد. مثلاً عکسی مانند این را :
اگر با وضعیت خودکار بگیرید ، دوربین برای نور پس زمینه تنظیم می شود و چون نور پس زمینه بسیار قوی تر از نور سوژه است، احتمالاً فلاش هم نمی زند و صورت کودک سیاه می شود. و اگر نور را بعضی دوربین ها برای صورت بچه تنظیم کنند زمینه می سوزد. در تکنیک های عکاسی راجع به این موضوع هم صحبت میکنیم.
نمای پشت
۱ - انتخاب وضعیت کار: دوربین یا نمایشگر؟ نمادهای این دووضعیت تقریباً جهانی اند. با تغییر حالت این کلید منو ها هم تغییر می کنند.
۲ - تعیین درجه روشنی و تاریکی عکس: این دکمه هم چیز مفیدی است. با این دکمه به دوربین می گویید که عکس را روشنتر بگیرد یا تاریکتر. فرض کنید می خواهید از فردی مقابل زمینه روشن عکس بگیرید. در این حالت نورسنج دوربین به اشتباه می افتد و چون بیشتر زمینه روشن است ، دوربین مقدار نور را کمتر می کند و در نتیجه ممکن است فرد مذبور سیاه تر به نظر آمده و اختلافات خانوادگی تشدید شود! با این دگمه به دوربین می گویید عکس را آنقدر روشن بگیر که این قاقالی سیاهه بشه مثل خودم!عکس این وضعیت هم وقتی است که از کسی با لباس روشن مقابل زمینه تیره عکاسی می کنید. اگر این دکمه را به کار نگیرید، عکس روح او را گرفته اید!
۳ - فرمان پرینت: در مدل هایی که مستقیماً به پرینتر وصل می شوند. این دکمه دستور پرینت میدهد.
۴ - تعیین تکلیف فلاش: اگر از وضعیت خودکار استفاده می کنید که هیچ! فلاش هر وقت لازم باشد خودش می زند. اما در سایر وضعیت ها با این کلید به فلاش می گویید بزند یا نزند. مثلاً گاهی در آفتاب از کسی عکاسی می کنید. افراد – دور از جون شما - بی اطلاع ، و همینطور نورسنج دوربین، فکر می کنند نیازی به فلاش نیست. در نتیجه تمام چروک ها و خال های گوشتی ریز روی صورت یک خانم، همچین قلپی می زنه بیرون! اما شما با زدن این دکمه ، ضمن محافظت از ملاجتون ، به دوربین می گویید : احمق من تازه باهاش آشتی کردم. فلاش بزن چروکاش کمتر بیافته! به این فلاش می گویند نور پر کننده.همینطور اگر در نور غروب بخواهید یک عکس همچین رومانتیک از فرد بخصوصی بگیرید، دستیار کودنتان زرتی فلاش خواهد زد! با این دکمه و خاموش کردن فلاش به او می گویید : بی احساس، مگه نمی بینی طرف هنوز مونکاشته!
۵- دکمه انتخاب: با کلید چهار وضعیتی دور این کلید بین منوها حرکت می کنید و با فشار دادن این دکمه وضعیت مورد نظرتان را انتخاب خواهید کرد. مثل کلید OK روی کنترل تلویزیونتان.
۶- دکمه ماکرو: عکس این گل را روی هر دوربینی دیدید، یاد من نیافتید! این نماد عکاسی از اشیاء بسیار ریز در فاصله بسیار نزدیک است. به این نوع عکاسی میگن ماکرو. مثل این:
۷ - احضار منو: با زدن این کلید منو احضار می شود. راستی تا حالا سعی کردید توانا بود هرکه دانا بود رو معنی کنید؟ در قسمت بعدی راجع به منو ها صحبت میکنیم.
۸ - منظره یاب: در این مدل منظره یاب از نوع بسیار قدیمی است که کمی با عکس نهایی اختلاف منظر دارد. اگر دوربین شما هم از همین نوع است فقط جایی از منظره یاب استفاده کنید که مجبورید. مثل آفتاب شدید. بعضی مدل ها هم منظره یاب ندارند در این مدل ها هنگام عکاسی در آفتاب از سایه بان استفاده می شود. این وسیله روی LCD نصب می شود تا روی پرده را سایه بیاندازد.در قسمت بعدی با هم راجع به منوهای مشترک صحبت می کنیم.
پ.ن: برگه از سايت سولي گرافيك جناب آقاي اميرهوشنگ سليماني