اگه بخوای راستش رو بگم قبل از شروع بازی حدسم 2-1 بود البته به نفع ایتالیا!بود.
اعتراف به قدرت حریف و قبول شکست کار آدم های بزدل نیست.ایتالیا به چیزی که میخواست رسید اون هم باشایستگی.
اما چیزی که باعث میشه طرفداری مثل ما بریزن به هم اینه که تیم میتونست پیروز این میدون باشه!
ایتالیا شکست ناپزیر نیست واین رو در بازی دیشب دیدیم.هرچند که دوستان سرخوش از پیروزی این مطلب رو نمیخوان قبول کنن.
اگه آلمان باترکیب
نویر
بواتنگ بداشتوبر هوملس لام
خدیرا شواینی
پولدی اوزیل رویس
کلوزه
به میدون می اومد شاید میتونستیم بهتر بازی کنیم.تاکید میکنم بهتر،نه پیروز!
تیمی که عقب اوفتاده هم طبیعیه که حمله میکنه..وقتی شما حمله میکنه شاکله دفاعتون میریزه به هم و موقعیت زیادی میدین به حریف.دیشب شاید ما با یه نتیجه تاریخی بازی رو میباختیماما اون روی سکه رو درنظر بگیریم شاید میتونستیم بازی رو هم مساوی کنیم.(پتانسیلش رو داشتیم)
آلمان فعلی نتیجه برنامه ریزی و کار 6-7ساله است و هنوز زوده که بگیم آلمان ها از اساس با شکست روبه رو شدن.اینی که ما از 2002نتونستیم کسب جام کنیم نشون دهند خلاء موجود در نسل ستارهاست که از دهه 90در المان قطع شده بود وهمون طوری که گفتم 6-7ساله که دارن یه روندی رو راه میندازن که دیگه شاهد همچین خلاءی نباشیم.حالا کی در کسب جام موفق عمل میکنیم نیازمند صبره ما بدبختهاست.
درمورد شانس هم منظورم اینه که اگه کمی دست خدا هم راهمون بود(دست تقدیر)حداقل شاهد یه جام طی این همه حضور می بودیم.
به طرفداران ایتالیا تبریک میگم.
لفظ دفاع از نوع قطاریش رو هم من عنوان کردم و بهش اعتقاد دارم که ایتالیا اگه راه داشت مادربزرگم رو هم برای دفاع کردن به زمین میفرستادشوخی کردم بابا.
یکشنبه شاهد یه فوتبال تمام کلاسیک خواهیم بود.بی صبرانه منتظرم که فوتبال ایتالیا رو اونجا ببینم اما هیچ دوست ندارم که هیچ کدوم قهرمان بشن(یعنی میشه؟)
ممنون.