سررسید جیبی ام را که ورق زدم از اینهمه وقت دوری ،صبرم به سر رسید!
سررسید جیبی ام را که ورق زدم از اینهمه وقت دوری ،صبرم به سر رسید!
شنا بلد نبود تو دنیای خودش غرق شد
حتی کاریکلماتور هم از احساس کلمات گریه میکنند
آرزوهای خام درد دل میاره
آنقدر سرد بودی، بهار هم لرزید...
رفتی، جای خالی تو را با عبارت تازه پر کردم...
Last edited by Йeda; 28-04-2013 at 18:48. دليل: به یاد بچگی که می گفتند جای خالی را با کلمات و عبارات تازه پر کنید...
موج دریا هم از دیدنت کف کرد
آنقدر در افکارش غرق بود که همه آنها را خفه کرد
خواستم در دفترم بکشم آنچه در نبودت میکشم
رسم بد رسمی ِ روزگار ناممکن است
هم اکنون 2 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 2 مهمان)