روشهاي مختلف بزرگ کردن سايز عكس برای داشتن کمترین افت کیفیت
در اين مقاله قصد داريم به بيان روشهاي مختلف تغيير در سايز عكس ها بپردازيم.يادمه چند وقت پيش يكي از دوستان در بخش سوالات خواستار روشي براي تغيير در سايز عكس بدون افت كيفيت شده شده بود.البته همون طور كه ساير دوستان هم گفتند هر تغييري در جهت بزرگ كردن سايز يك عكس با افت كيفيت اون عكس همراه هست اما روشهاي زيادي وجود دارند كه اين افت كيفيت رو با توجه به موارد استفاده ما از اون عكس يا تصوير به حداقل ممكن مي رسونند.در مقاله زير سعي مي كنم در ابتدا شما رو با اين روش ها و اصطلاحات مربوط به اين كار آشنا كنم و سپس به بيان نحوه استفاده از اين روشها بپردازم و در پايان هم شما رو با چند برنامه تخصصي ديگه كه صرفآ براي اين كار ساخته شده اند آشنا كنم.
البته قبل از بیان روش ها يك راه حل و روش دیگه ای نیز وجود داره كه هيچ افت كيفيتی در اون به وجود نمياد و اون زماني هست كه خود شما از سوژه مورد نظرتون عکس برداري كنيد.در واقع در اين روش به جاي اينكه شما به يكباره از تمام موضوع مورد نظرتون يكجا عكسبرداري كنيد ،سوژه يا منظره و يا موضوع مورد نظرتون رو با توجه به قابليت هاي دوربين تون و همچنين سايز عكسي كه به اون نياز داريد به تكه ها و کادرهاي مختلف فرضی تقسيم بندي كنيد و از هر تيكه به صورت مجزا عكسبرداري كنيد و در پايان هم تصاوير گرفته شده رو در كامپيوتر در كنار هم چيده و تصوير مورد نظرتون رو به وجود بياريد.تا بدين ترتيب رزولوشن واقعي عكس اصلیتون افزايش پيدا كنه.
روش دیگر هم که تقریبآ همه شما با اون آشنا هستید افزایش سایز عکس توسط کامپیوتر هست به این روش که به آن Interpolation گفته میشه ، پيكسلهاي اضافه شده به عكس توسط كامپيوتر حدس زده مي‌شوند.در واقع در این روش اگر شما بخواهید یک تصویر 3 مگاپیکسلی رو 2برابر بزرگ کنید در پایان کار تصویر بزرگ شده هرگز كيفيتي مشابه يك عكس مثلا 6 مگاپيكسلي ندارد اما گاهي همين روش براي چاپهاي خيلي بزرگ (پوستر و بيلبورد) لازم هست و از اون استفاده میشه.
خود این روش شامل بخش های و روش های مختلفی هست که مسلمآ استفاده صحیح از اون ها میتونه مارو در بهتر شدن نتیجه کارمون یاری کنه.در واقع شما وقتی در برنامه فتوشاپ سایز یک عکس رو تغییر میدهید این روشها یا اصطلاحآ interpolation methods میزان رنگ و ویژه گیهای هر پیکسلی که توسط فتوشاپ ساخته میشه رو تعیین میکنه ،که خود این فرایند بر مبنای میزان رنگهای پیکسل های موجود در تصویر اولیه صورت میگیره.در واقع به زبان ساده میشه گفت رنگ و خصوصیاتی که پیکسل های جدید ساخته شده دارند برگرفته از رنگ و خصوصیات پیکسل های موجود در عکس اولیه (قبل از تغییر سایز) می باشد.برنامه هایی مثل فتوشاپ و امیج ردی از این روش پیچیده و مشکل برای حفظ کردن کیفیت و جزییات تصویر اولیه هنگامی که شما عکستون رو تغییر سایز میدید استفاده میکنند.
شما برای تعیین و انتخاب یکی از این روش ها به صورت پیش فرض میتونید از منوی Edit به قسمت Preferences و سپس General برید و در قسمت Image interpolation یکی از این روش ها رو انتخاب کنید.
در این قسمت شما با تک تک این روشها و موارد کاربردی اونها به طور تخصصی تر آشنا خواهید شد.البته لازم هست قبل از شروع این بخش به دوستانی که از ورژن های قدیمی تر فتوشاپ استفاده می کنند پیشنهاد میکنم حتمآ ورژن جدید فتوشاپ CS2 رو روی سیستم هاشون نصب کنند تا بتونند از تمامی امکانات این بخش برنامه بهره مند بشند.
همونطور که میدونید افزايش اندازه تصوير در برنامه فتوشاپ از طریق منوی image > image size صورت میگیره و عموما در مورد عكس ها بايستي از interplolation نوع Bicubic استفاده کرد.اما در فتوشاپ CS به بعد گزينه‌هاي ديگري هم با نام هاي Bicubic smoother و Bicubic sharper وجود دارد که اين دو گزينه جديد به مراتب داراي عملكردي بهتری از Bicubic قديمي هستند و استفاده از آنها توصيه شده البته در فتوشاپ CS2 دو گزینه دیگر هم به نام های Nearest Neighbor و Bilinear به این لیست اضافه شده که اون ها هم در جای خودش تاثیر و نتیجه بهتری نسبت به سایر گزینه ها دارند.اگر بخواهیم این گزینه ها رو با توجه به نحوه عملکردشون تعریف کنیم میتونیم بگیم:
Nearest Neighbor : این روشی سریع اما با دقت کمتری نسبت به سایر روش هاست که در واقع پیکسل هارو در یک تصویر تکرار میکنه.و برای تصاویری مناسب هست که لبه های اون اصطلاحآ anti-aliased نباشند و در واقع مناسب تصاویری هست که ما میخواهیم بعد از تغییر سایز عکسمون لبه های اون عکس حالت دندانه دار و تیز بودنش رو از دست ندهد و همچین برای بدست آوردن یک تصویر با لبه های تیز و دندانه دار از یک تصویر کوچیکتر هم استفاده میشود.البته شما با انتخاب این گزینه درسته که می تونید تصویری با لبه های دندانه دار به وجود بیارید اما نکته قابل توجه این هست که در صورتی که شما از ابزار های دیگری مثل distort ویا scale و همینطور انجام یک سری دستکاری های چندگانه دیگر، روی عکستون استفاده کنید این روش در مورد اونها هم صدق خواهد کرد.
Bilinear : این روشی هست که پیکسل های جدید رو با میانگین گرفتن از میزان رنگهای پیکسل های مجاور و احاطه کننده اون پیکسل اضافه و ایجاد میکنه.در واقع نتیجه این فرایند تصویری با کیفیت متعادل هست.
Bicubic : این روش نسبت به سایر روش ها کندتر هست اما روشی هست که در اون با دقت بیشتری خصوصیات پیکسل های اطراف مورد بررسی و آزمایش قرار میگیره و از مجموعه محاسبات بیشتری استفاده میکنه.در واقع این روش جزو روش های استاندارد بوده و تصاویری که تولید میکنه دارای درجه بندی بیشتری از رنگها هستند و اصطلاحآ صاف تر به نظر می آیند.میشه اینجور گفت که گرادینت های تصویر پردازش شده در این روش صافتر و دارای تونال رنگی بیشتری نسبت به دو روش Nearest Neighbor و Bilinear هستند.
Bicubic Smoother : یک روش خوب و جدید برای بزرگ کردن تصاویر که بر مبنای Bicubic interpolation طراحی شده و برای ایجاد تصاویری با نتایج و حاصلی صافتر و نرمتر مورد استفاده قرار میگیره. در مورد تصاوير ديجيتال در اكثر مواقع گزينه Bicubic smoother نتيجه بهتري داره مگر آنكه بخواهیم لبه ها در عكس شارپتر باشه.
Bicubic Sharper : یک روش خوب دیگه برای ساده کردن سایز یک تصویر با بالا بردن میزان شارپی (تیزی) اون تصویر. این الگوریتم هم بر مبنای Bicubic interpolation عمل میکنه.این روش جزئیات رو در یک تصویر دوباره نمونه برداشته شده نگهداری میکنه.اگر از این روش استفاده کردید و بعضی از قسمت های تصویرتون بیش از حد شارپ شد میتونید دوباره از روش Bicubic روی اون استفاده کنید.
اما نكته مهم در مورد انجام فرآيند interpolation اين هست که اين عمل به صورت تدريجي انجام بشه و در واقع شما هرچه تدریجی تر این عمل رو انجام بدید نتیجه کار بهتر خواهد بود برای مثال اگر قصد دارید سایز عکستون رو 600% بزرگتر کنید اگه این کار رو در 6 مرحله و تدریجی انجام بدید مطمئنآ نتیجه بهتری خواهید گرفت
البته نرم افزارهای مفید دیگری هم وجود دارند که اونها هم به نوبه خودشون میتونند در برخی موارد از فتوشاپ بهتر عمل کنند که در این بخش به معرفی و کاربرد بعضی از اونها هم میپردازیم.
نرم افزار SmartScale : این نرم افزار محصول شركت Extensis بوده و دارای عملکرد بسیار خوبی هست. بخصوص در مواردي كه بخواهيم اندازه تصویرمون رو تا حد زیادی (1600%) افزایش بدهیم باید این ابزار رو به عنوان انتخاب اولمون برگزینیم.
نرم افزار Fred Miranda stair interpolation : نرم افزار معروف دیگری که براي افزايش اندازه تصاویر از الگوریتم های Bicubic استفاده مي‌كند البته با این تفاوت که خود این نرم افزار به صورت اتوماتیک این کار رو در چند مرحله انجام میدهد و در صورت تمایل کاربر در هر مرحله فرایند Unsharp masking رو هم اعمال میکنه.میشه گفت این نرم افزار دارای کارایی بیشتری نسبت به Bicubic interpolation فتوشاپ و همین طور Smoother bicubic تك مرحله اي هست اما اگر بتوانيد با روش Bicubic Smoother و در چندين مرحله (و در صورت نياز انجام Unsharp mask ) عكس را بزرگ کنید شايد تفاوت چنداني با اين ابزار نداشته باشد اما مهمترين مزيت اين ابزار سرعت انجام كار و راحتي استفاده از آن هست.
نرم افزار Qimage : الگوریتم دیگری که در نرم افزار Oimage برای بزرگ کردن اندازه تصاویر بکار رفته lanczoc نام دارد که این روش هم عملکرد عالی دارد تا اونجایی که میشه گفت در مورد برخي تصاوير هيچ ابزار ديگري به پاي آن نمي‌رسه.اما مهمترین عیب اون کندی زیاد فرایند اون هست و همینطور الگوریتم دیگری با نام spline .
در پایان میشه این جور جمع بندی کرد که برای کسانی که از نرم افزار فتوشاپ CS به بعد استفاده میکنند بهترين روش استفاده از Bicubic smoother است مخصوصآ برای تصاویر دیجیتال و همچنین اگر میخواهید کیفیت کارتون رو بالا ببرید حتمآ این عمل رو را در چند مرحله و بتدريج انجام دهید اگر هم نخواستید این کار رو بصورت دستی و در چند مرحله در فتوشاپ انجام بدید از ابزار Fred Miranda stair interpolation استفاده کنید.همین طور برای تهیه تصاویری با سایز های خیلی بزرگ هم میتونید از ابزار Extensis SmartScale استفاده کنید البته با اینحال اگر ابزار های مختلفی دراختیار دارید و کیفیت تصاویر هم براتون خیلی مهم هست سعی کنید از چند روش استفاده کنید چرا که هر ابزاری با توجه به نوع تصاویر، ممکنه دارای عملکرد و نتیجه خاصی باشه.
امیدوارم این مطلب مورد استفاده تون قرار گرفته باشه.
موفق باشید.
جواب بصورت نقل قول
