بقاء در طبیعت

دوستان در این تاپیک به بررسی شرایط سخت و راه های زنده ماندن در طبیعت و حیات وحش میپردازیم


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شاید در ابتدا فکر کنید این اموزش ها فقط برای افراد امداد گر یا سربازان ارتش یا کوه نوردان و....
لازم باشد اما باور کنید اینگونه نیست و فراموش نکنید که اتفاق هیچ وقت خبر نمیکند

توجه کنید هدف ما در این تاپیک بررسی خطرات و راه های مقابله با ان در طبیعت هست
که معمولا علت اصلی به وجود امدن این خطرات گم شدن در طبیعت هست



مهم ترین عامل در طبیعت گردی درک مکان وزمان هست

استفاده از سایه چوب
این متد ساده، دقیق و شامل چهار مرحله است. در شروع یک چوب یک متری یا کوتاهتر به عنوان شاخص بیابید سپس:
1- شاخص را در زمین فرو کنید. بر روی سایه انتهایی شاخص تکه سنگی برای علامت گذاری بگذارید.
2- به مدت 10 الی 15 دقیقه صبر کنید تا سایه چند سانتی متر حرکت کند. انتهای شاخص را به همان طریق قبلی نشان کنید.
3- یک خط مستقیم میان این دو نقطه بکشید. این خط امتداد شرقی غربی را نشان می دهد.
4- حالا پای چپ خود را بر روی سنگ اول و پای راست خود را بر روی سنگ دوم قرار دهید، روبروی شما سمت شمال را نشان می دهد.
البته برای جلوگیری از هرگونه اشتباه لازم است به نکته توجه کنید که صبح زود و یا نزدیک غروب، زمان مناسبی برای تعیین جهت از این طریق نیست.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

جهت یابی به کمک ساعت
از ساعت معمولی می توان به طور تقریب برای تعیین شمال حقیقی استفاده کرد. در نیمکره شمالی عقربه ساعت شمار سمت خورشید قرار می گیرد که در این موقع نیمساز زاویه بین عقربه ساعت شمار و ساعت 12 معرف امتداد شمال و جنوب خواهد بود. البته این طریق در مورد وقت های محلی صدق می کند و در مورد وقتهای غیر محلی بهترین گزینه، تنظیم ساعت به وقت محلی است.
اگر در تعیین شمال مردد شدید به خاطر بیاورید که خورشید قبل از ظهر در سمت مشرق و هنگام عصر در سمت مغرب قرار می گیرد.
در نیمکره جنوبی روش کمی تفاوت دارد، بدین ترتیب که ابتدا ساعت 12 را به سمت خورشید گرفته و نیمساز زاویه بین ساعت 12 و عقربه ساعت شمار را رسم کنید. این نیمساز امتداد شمال- جنوب را نشان خواهد داد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

جهت یابی به کمک ستارگان
اگر خط فرضی از طرف شخص ناظر به سوی ستاره جدی (یا ستاره قطبی) در نیمکره شمالی کشیده شود با شمال حقیقی بیش از یک درجه اختلاف نخواهد داشت. برای پیدا کردن ستاره قطبی در ابتدا باید دب اکبر را بیابید. دب اکبر یا آب گردان (ملاقه) مجموع هفت ستاره پر نور است که به سادگی در آسمان قابل تشخیص است. با یک خط فرضی دو ستاره پایین دب اکبر را پنج برابر امتداد داده تا به ستاره جدی (قطبی) برسید. ستاره قطبی؛ ستاره ای کم نور (در مقایسه با ستارگان دب اکبر) می باشد، به همین دلیل برای یافتن آن کمی باید تلاش کنید.
در نیمکره جنوبی با پیدا کردن ستارگان صلیبی می توان سمت جنوب را تعیین کرد. این ستارگان شبیه بادبادک می باشند. طول آن را از سر تا انتها حساب کرده و از ناحیه دم به اندازه 5/4 برابر طول بادبادک بوسیله خط فرضی امتداد دهید. در این موقع می توان سمت تقریبی جنوب را معین نمود.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تشخیص ساعت در طبیعت

خوب در بالا در مورد مکان یابی توضیح دادیم اما یک مورد مهم دیگر در طبیعت فهمیدن ساعت هست (برای برنامه ریزی مسیر حرکت و یافتن پناهگاه و...)
توجه کنید برای فهمیدن ساعت ابتدا باید مکان یابی کنید و جهت شمال را بیابید

1- زمین را مسطح و افقی نمایید و یا زمینی با این مشخصات پیدا کنید (در اطراف محل کمپتان) و
دایره ای رسم کنید. توجه داشته باشید که هرچه این دایره بزرگتر رسم شود به بدست آوردن ساعت
دقیق تر کمک می کند.



2- نیم دایرای که به سمت شمال قرار دارد را به 12 قسمت مساوی تقسیم کنید.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


3- عدد 6 را در انتهای غربی نیم دایره شمالی انتخاب کرده و به ترتیب اعداد 7-8-9-10-11 را در سمت غرب نیم دایره در نظر بگیرید .
4- عدد 12 کاملا باید رو به شمال و وسط نیم دایره شمالی باشد .
5- اعداد 1-2-3-4-5-6 و یا به عبارتی 13-14-15-16-17-18 را در سمت شرقی نیم دایره در نظر بگیرید.
6- درست در مرکز این دایره شاخصی بطور کاملا عمودی نصب کنید . برای این کار از یک تکه شاخه بلند و صاف استفاده نمایید و توجه داشته باشید که طول این شاخص کاملا به میزان بزرگی دایره رسم شده بستگی دارد
یعنی هرچه این دایره بزرگتر باشد شاخص هم باید بلند تر باشد که سایه آن به دایره برسد.
کار شما به پایان رسیده ، در هر لحظه سایه شاخص روی هر عددی که باشد ساعت تقریبی همان است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خب در این پست به اموزش پیدا کردن اب در طبیعت میپردازیم

1.کانالهای آب


این دسته شامل رودخانه ها ، دریاچه ها ، تالاب ها و نهر ها می باشد. ایمن ترین آنها که برای مصرف در شرایط بحرانی آن را توصیه می کنم نهر ها هستند. هر آب آشامیدنی که از این نهر ها جاری است باید زلال ، شفاف و روان باشد به عبارتی دیگر در بالاترین نقطه ای از نهر که آب با سرعت بیشتری در جریان است ، آب همان جا از اطمینان بیشتری نیز برخوردار است. قبل از آشامیدن مواردی را باید درنظر بگیرید. هیچ ردی از حضور انسان نباید در کف یا کنار آن دیده شود در عوض باید گیاهان آب زی ، ماهی ، حشرات کوچک و رد پای حیوانات وحشی در کنار آب موجود باشد. با این حال به یا داشته باشید که وجود چنین شواهدی لزوما دلیلی برای قابل شرب بودن آن آب برای انسان نیست.


موجودات وحشی گاهی از منابع آب آلوده و یا حتی گیاهان سمی استفاده می کنند و اثری از بیماری در آنها دیده نمی شود.


آشامیدن مستقیم آب از یک نهر را توصیه نمی کنم چراکه با انجام چنین کاری کف نهر یهم ریخته و همراه با آب کمی سنگریزه و رسوبات نیز می خورید. شما می توانید فورا یک محفظه یا مخزن برای جمع آوری آب بسازید ، چیزی مثل یک آبگیر سنگی و یا یک کنده حفره دار.


برای ساخت یک فنجان سنگی ، خیلی ساده سنگی نرم و صاف را با سنگی کوچک سخت تری لب پر کرده و گود می کنیم.( در بخش ظروف آموزش بسیاری از ظروف در طبیعت را آموزش خواهم داد)


اگر آب نهر گلی و یا حاوی ذرات مختلفی باشد می توانید آنرا از صافی رد کنید . یک تکه پارچه برای این کار مناسب است.


یکی از روش های ساخت صافی از طبیعت این است که می توانید صافی به شکل فنجان با بوته ها و یا گیاهان حصیری شکل و یا علف های غیر سمی درست کنید و یا می توانید مقداری شن داخل یک چوب حفره داری که ته آن علف ریخته اید بریزید ، شن ها را تا زمانیکه آب زلال از آن خارج شود بشویید و سپس آبی را که قصد نوشیدن آن را دارید از این فیلتر معدنی عبور دهید.


حتی می توانید بعد از علف ها ابتدا مقداری ذغال بریزید و سپس روی آن شن بریزید.


به عنوان آخرین مرحله لازم است برای پاکسازی آب ، آن را 20 دقیقه بجوشانید . بسیاری از متخصصان حیات وحش 5 دقیقه زمان را برای این کار کافی می دانند ولی در چنین زمانی بسیاری از باکتری های موجود در آن از بین نخواهند رفت.


*** یک نکته را به یاد داشته باشید ، اگرچه جوشاندن ، هر نوع آلودگی و باکتری طبیعی را از بین می برد اما هیچگونه تاثیری بر آلاینده های شیمیایی ندارد.***








2- منابع موجود در سنگ و چوب:


درون فرو رفتگی یک سنگ و یا یک حفره کم عمق در گوشه یک درخت و یا حتی یک کنده نیز ممکن است آب وجود داشته باشد. تعداد چنین حفره هایی در جنگل و بیابان ها بیشمار است اما چنین منابعی نا





مطلوبند چراکه دوام چندانی ندارند و سریع تبخیر می شوند و یا حاوی باکتری های فراوانی هستند. اگر قصد نوشیدن آب از چنین حفره ای در یک کنده یا درختی را دارید ابتدا از سمی نبودن درخت اطمینان حاصل کنید . همچنین کنترل کنید که در آن موجود زنده و جلبک دیده نشود همچنین دقت کنید که آب طعم صمغ درخت را نگرفته باشد .


اگر آب موجود در حفره های سنگی از روی سنگهای آلود عبور کرده باشد می تواند سمی باشد. این اتفاق معمولا در اطراف معادن شایع است.


آب موجود در حفره را با یک تکه پارچه و یا علف خشک جمع آوری کنید و داخل مخزن آب بچلانید ، سپس آنرا همانگونه که در بخش گذشته شرح داده شد تصفیه کرده و بجوشانید.

(مجددا یادآوری می کنم هرگز از گیاهانی که احتمال سمی بودن آنها می رود نه برای جمع آوری و نه برای تصفیه آب استفاده کنید.)


3- منابع مناطق پست:


مناطقی وجود دارند که خاک آنها نرم و مرطوب است. برای استخراج آب از آن مناطق کافی است چاله ای حفر کنید تا زمانیکه آب به داخل آن نشت کند و پر شود سپس آب را با تکه پارچه ای و یا علف خشک و در صورت دسترسی با لیوان جمع آوری کرده و داخل مخزن آب بریزید. این عمل را تکرار کنید تا آب مورد نیاز خود را جمع کنید سپس آب را تصفیه و بجوشانید. می توان با حفر چند حفره به طور همزمان به این عمل سرعت بخشید. از این روش می توان از حاشیه رودخانه ها یی که آب بسیار گل آلودی دارند هم آب بدست آورد . با حفر چنین حفره هایی در مجاورت رودخانه آبی به مراتب تصفیه شده تری نسبت به آب رودخانه گل آلود بدست می آید.


آب حاصل از برخی مناطق به ویژه در مناطق بسیار کم ارتفاع ، مسیل ها و بستر رودخانه های خشک معمولا تمیز و خالص است. در مواقع اورژانسی و شرایطی که تصفیه سازی آب غیر ممکن است می توان آن را مستقیما نوشید. در عوض از آشامیدن آب دریا و اقیانوس ها ، محدوده های چوب بری جنگل ها و آب مزارع جدا خود داری کنید.زیرا ممکن است تمام این مناطق آلوده به مواد شیمیایی و یا سمی باشند.


4- آب حاصل از منابع گیاهی:

از گیاهان نیز می توان آب بدست آورد. چنین منابعی بسیاری از آلودگی های سایر منابع طبیعی را ندارند. اما از آنجایی که منابع گیاهی آب کافی برای کلیه موارد مورد نیاز را ندارند تنها برای رفع تشنگی و امداد اورژانسی می توان از آن ها استفاده نمود.


به علاوه جمع آوری آب از گیاهان زمان زیادی می برد. بسیاری از این قبیل منابع فقط در بعضی از فصول سال قابل استفاده هستند. البته کاملا توجه داشته باشید که هرگز از گیاهان مزارع سمپاشی شده و کنار جاده استفاده نکنید.


چوب سخت: در اوایل بهار ، درختان گردو ، افرا و توس را می توان به عنوان منبع آب در نظر گرفت.


برای جمع کردن آب این درختان ، درست همان کاری را که کرم شهدخوار برای مکیدن شهد درخت انجام می دهد انجام دهید. با یک چاقو و یا سنگ تیز سوراخی به قطر 1 تا 2 سانتی متر روی تنه درخت ایجاد کنید و بوسیله یک نی تو خالی شیره درخت را مکیده و داخل ظرف خود برزید .(برای جمع آوری این شیره ابتکارات زیادی می توانید بکار برید.)


همچنین می توانید شیار هایی مورب روی پوست درخت ایجاد کنید. فقط قبل از انجام این کار از شیره دار بودن درخت اطمینان حاصل کنید در غیر این صورت تنها به درخت و در نهایت به محیط زیست آسیب رسانده اید.


از آنجائیکه آب حاصل با این روش عصاره غلیظ قندی می باشد نوشیدن زیاد آن ممکن است سبب ایجاد معده درد و دل پیچه شود. و باز به همین خاطر اگر سریع مصرف نشود ممکن است فاسد شود. (من ترجیح می دهم از آن به عنوان شیرین کننده چای های گیاهی که در آینده آموزش می دهم استفاده کنم.)


با استفاده از روش های مذکور ، از درخت چنار هم می توان آب گرفت. تقریبا در تمام فصول سال می توان از این درخت آب گرفت به استثنای سیاهی زمستان و از آنجاییکه شیره آن زیاد شیرین نیست به کرات می توان از آن استفاده نمود و برای چند روز آن را نگاه داشت.


خار: اغلب گونه های خار معمولا آب دارند. برای گرفتن آب آنها تیغ آنها را کنده و ساقه تازه آن را جدا کنید ، این خوراک آبدار را همچون ساقه کرفس بخورید. انجام این کار مستلزم نابود سازی تعداد زیادی از این گونه گیاهی است.


کاکتوس: کاکتوس ها نیز آب خوراکی دارند و آب حاصل از آنها سرشار از ویتامین می باشد.

توصیه میکنم برنامه Man Vs Wild رو هم ببینید .

اصول برپایی اتش در طبیعت

اصول اولیه آتش
یکی از اصول مهم در تئوری آتش؛ آشنایی با عنوان ”مثلث آتش”است. مثلث آتش عنوانی فرضی است که به جهت فراموش نکردن چند عامل مهم ابداع شده است. اضلاع این مثلث شامل ماده سوختنی، حرارت و اکسیژن است. چنانچه یکی از این موارد را حذف کنیم آتش وجود خارجی نخواهد داشت. درست کردن یک آتش خوب بسته به نسبت مناسب ترکیب این موارد است که بسته به این کار، آتش بهتری خواهیم داشت.

انتخاب محل و آماده سازی
1- قبل از درست کردن آتش ببینیم و فکرکنیم درباره:
الف- عوارض زمان و آب و هوای منطقه درست کردن آتش
ب- مواد و وسایل در دسترس
ج- زمان در دسترس برای آماده سازی و روشن کردن آتش
د- چرایی روشن کردن آتش
2- دنبال مکان خشکی بگردید که این شرایط را داشته باشد:
الف- حفاظی در برابر باد باشد
ب- مکان مناسبی برای زدن سرپناه باشد
ج- حرارت را در جای مورد نظرتان به شما بدهد
د- ترجیحا نزدیک به چوب یا مداد سوختنی دیگر باشد

محل انتخابی را از زوائد پاک کرده و تا شعاع 1 متری موادی که احتمال گسترش دادن آتش را دارند، بردارید.
چنانچه زمان دارید؛ یک دیواره چوبی یا سنگی ایجاد کنید تا حفاظی در برابر باد، جرقه و ایجاد جهت ورد نیاز آتش باشد.
توجه: از سنگ های خیس و سنگ های متخلخل که احتمال ترکیدگی دارند استفاده نکنید.
دو نمونه از دیواره های آتش را می توانید در اشکال زیر ببینید:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


یکی از مکان های ایمن و موثر برای ایجاد آتش؛ چاله آتش است. چاله آتش فضایی مناسب است که هم هوا به اندازه کافی به آتش می رسد و هم می توان آتش را در آن متمرکز نمود. اگر یک چاله آتش پیدا کردید؛ آدم خوش شانسی هستید چون فضای مناسبی برای آتش و غذا درست کردن پیدا کرده اید. برای درست کردن یک چاله آتش یا چاله ی داکوتا بایستی سوراخ بزرگی در زمین بکنید و چاله دیگری جهت ورود هوا ایجاد نموده و طبق شکل آتشی در چاله ایجاد کنید.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بستر چوب

تهیه آتش در مکان های برفی نیز یکی از مسائلی است که نیاز به بررسی و پیش بینی دارد.
اگر در یک جای برفی بودید باید یک بستر چوبی مهیا کنید. درخت هایی به اندازه مچ دست براحتی شکسته می شوند. مطابق شکل آنها را بچینید و آتش را روشن کنید.
چیدمان چوب در مکان های پوشیده از برف را می توانید در شکل زیر ببینید:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

افروختن آتش

برای افروختن آتش طرق مختلفی وجود دارند و این شما هستید که تشخیص می دهید که از کدام روش استفاده کنید.
خیمه سرخپوستی
دسته های چوب را به صورت خیمه و مخروطی شکل بچینید و مواد اولیه جهت روشن کردن را در وسط قرار دهید و آتش را روشن کنید.
در این روش به مرور آتش توسط لایه های بیرونی چوب تغذیه می شود و برای چوب های تر هم شرایط را برای سوختن فراهم می کند.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


تکیه گاهی
برای شروع، تکه چوب سبزی را با زاویه 30 درجه در زمین ثابت کنید.
این زاویه در نقطه اتصال به زمین در جهت باد باشد. مواد آتش زا را در زیر آن قرار داده با چوب هایی روی آن را به صورت نشانداده شده در شکل بپوشانید.
آتش را روشن کنید و به تناسب بر روی آن چوب ها را قرار دهید.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


گودال تقاطعی
گودال متقاطعی به اندازه 30 سانتی متر و عمق 7.5 سانتی متر مطابق شکل ایجاد کنید. مواد آتش گیر اولیه را در چاله به صورت طولی انباره کنید.
چوب ها را برروی آنها بگذارید. در این روش باد به صورت هدایت شده به سمت مرکز آتش هدایت می شود.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


هرم
دو چوب به عنوان پایه بر روی زمین گذاشته و به صورت متقاطع بر روی آن چوب ها را بچینید، هر چه بالاتر؛ ردیف چوب ها هم کوچکتر
. آتش را بالای چوب ها روشن کنید و دیگر فکر تغذیه آتش را هم نکنید. این روش برای روشن نگه داشتن آتش در شب مناسب است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
برگرفته از : survival.ir



ادامه دارد ...

آتش زنه
براي درست کردن آتش بدون کبريت ابتدا بايد مقداري آتش زنه بسيار خشک تهيه نمود و آنها را از باد و رطوبت محافظت کرد.


انواع آتش زنه:
پوست درختان، مانند درخت کاج که اگر چوب آن خيس هم باشد باز آتش ميگيرد، قسمت داخل درختان پوسيده، الياف لباس، طناب يا ريسمان نخي، برگ خشک درخت نخل، خاک اره خشک،
تراشه هاي خشک پوست درختان، خاکه چوبي که معمولاً توسط حشرات در زير تنه درختان مرده انباشته ميشود، الياف لانه پرندگان، قارچهاي خودروي روي تنه درختان، الياف پشم مانند درخت بيد خشک. ميتوان اين آتش زنه ها را به بنزين،
گازوئيل و يا الکل موجود در حشره کشها آغشته نمود. براي استفاده کردن از آنها، آتش زنه ها را در دستهاي خود خرد کنيد به شکل قطعات بسيار ريز درآوريد تا سطوحي که توسط جرقه ها مي بايست حرارت داده شوند
تا آتش روشن شود، به حداقل برسد. براي حفظ اين آتش زنه ها براي مصارف بعدي آنها را در محفظه هاي ضد آب نگهداري کنيد.


آتش گيرانه:
موادي هستند که براي ساختن آتش به آنها نياز داريم. آتش گيرانه ها در مرحله بعدي آتش زنه ها قرار ميگيرند و به هنگام درست کردن آتش
در مواقع بسيار سخت از آنها استفاده ميشود. به عنوان مثال مواقعي که فندک و يا کبريت دردسترس نيست.


انواع آتش گيرانه ها:
شاخه هاي باريک درختان، پوست درختان، چوبهاي باريک از درختان خشک، برگهاي نخل، برگهاي سوزني درختان کاج و علفهاي خشک. (آنها را قبل از اينکه داخل آتش بياندازيد کاملاً قطعه قطعه کنيد.) از معمول ترين آتش گيرانه هاي موجود در طبيعت چوب‌هاي پوسيده هستند.
اين چوبهاي پوسيده را حتي در آب و هواي مرطوب با ضربه زدن به قسمتهاي خارجي تنه پوسيده درختان به وسيله چاقو، عصا، و يا حتي دستانتان تهيه کنيد. از بنزين و کاغذ نيز ميتوانيم به عنوان آتش گيرانه استفاده کنيم.
حتي در هواي مرطوب نيز صمغ موجود در پستي بلندي هاي تنه درختان را ميتوان آتش زد. پوست درخت نخل حاوي صخغي است که به راحتي آتش ميگيرد. آتش گيرانه ها را به شکل مخروطي روي هم بگذاريد تا جريان هوا به حداکثر برسد.


صمغ يا شيره درختان
ماده اي چشبنده است که به روي تنه قديمي درختان کاج و يا دراثر ايجاد برشهايي، روي تنه درختان نخل ديده ميشود. اين صمغها روي قسمتهاي تحتاني درختان انباشته ميشود. قديمي ها و سرخ پوستها اعتقاد عجيب و محکمي به کاربرد اين صمغها در ساختن آتش دارند.
چند تراشه کوچک از اين صمغ ها در مجاورت يک چوب کبريت روشن به سرعت آتش ميگيرد. هر کجا اين صمغها را يافتيد مقداري از آن را براي مصارف بعدي خود ذخيره کنيد. اين صمغها را به روي تنه پوسيده درختان نيز ميتوان يافت،
رنگ آنها زرد است و بر روي تنه درختان مانند ورقه اي براق به نظر مي آيد. به دنبال تنه قديمي درختاني باشيد که زرد رنگ به نظر مي آيد. به دنبال تنه قديمي درختاني باشيد که زردرنگ به نظر مي آيد. اگر تنه درخت خاکستري باشد و پوسيده و قديمي به نظر برسد بر روي آن نميتوان صمغي يافت.


تکه چوب و هيزم هاي پرزدار
يک شاخه از درختان سوزني را ببريد و مطمئن باشيد برگهاي سوزني آن محکم و ثابت بوده و از شاخه اصلي جدا نميشوند. اين شاخه ها را ميتوان وارونه و به صورت مخروطي شکل به روي برشهايي از پوست درختان قرار داد. آنها را از زير آتش بزنيد،
خواهيد ديد که در مدت چند دقيقه آتش خوبي فراهم خواهد شد. چوبهاي قطور و سنگين تري نيز دردسترس داشته باشيد تا درصورت نياز به آتش اضافه کنيد.


آتش گيرانه از پوست درخت نخان
پوست انواع درخت نخان به ويژه نخان کاغذي مناسبترين گزينه برايآتش گيرانه است. اين پوستها مملو از صمغ هايي است که به راحتي شعله ور شده و حتي در باد نيز به خوبي ميسوزد.


آتش به وسيله مته و کمان
مته دستي ناواجو
اين روش به مراتب از روش دستي مته و کمان راحت تر است زيرا حيطه چرخش مته بين دو دست کم ميباشد. از اين روش در آب و هواي خشک که چوبهاي بسيار خشک هستند استفاده ميشود. نام چوبي که استفاده ميشود يوکاست.
از کود حيواني خشک شده جلوي آفتاب نيز ميتوان به عنوان آتش گيرانه استفاده کرد. سرخپوستان اين مته ها را همواره در تيردان خود حمل ميکردند. مته را به طرف پايين فشار دهيد و به طور يکسان و به طول دستها،
بين دو دست خود بچرخانيد. دستها به طور معمول بر روي مته به طرف پايين سر ميخورند. طول مته معمولاً 6 سانتيمتر (2 فوت) ميباشد.


مته دستي اسکيمويي
در اين روش مته توسط يک تکه استخوان يا چوب که در دهان گذاشته شده محکم نگاه داشته ميشود. اسکيموها معمولاً از ظروفي شبيه به ماهي تابه براي حفظ آتش استفاده ميکنند.


کارکردن با مته و کمان
به وسيله يک بند کفش و تسمه اي چرمي يک کمان بسازيد. تکه چوبي که سر آن را به شکل فنجان برعکس ساخته ايد روي چوب قرار دهيد و با اندکي فشار و به وسيله کمان آن را روي صفحه اصلي بچرخانيد.
اين حرکت دوراني به همراه فشار وارده بر روي صفحه اصلي سبب گرم شدن چوب شده و کم کم پودر سياه و داغي توليد ميشود که از طريق سوراخ تعبيه شده روي صفحه اصلي بر روي آتش گيرانه ها مي ريزد.
آتش گيرانه ها به تدريج شروع به دود کردن ميکنند وقتي دودها زياد شد، صفحه اصلي را برداريد و به آتش گيرانه ها بدميد. آتش روشن خواهد شد. اکنون قطعات کوچک چوب را به آرامي به آتش اضافه کنيد.


سرچوب فنجاني شکل
تکه اي چوب به ضخامت 4/1 اينچ لازم است. ميتوانيم از يک تکه سنگ نيز استفاده کنيم.


چوب مته
4/3 اينچ قطر، 12 الي 15 اينچ طول. سرچوب را گرد کرده و ته آن را روغن بماليد و يا خيس کنيد تا از اصطکاک، سائيدگي و توليد گره جلوگيري کنيد. انتهاي چوب را تميز نگه داريد. به هنگام انجام اين عمل مته را به صورت عمودي نگاه داشته و حرکت را به شکل دائمي و يکنواخت ادامه دهيد.
کار را به سرعت و با فشار کم آغاز کنيد. با مشاهده دود به سرعت و فشار خود بيافزائيد.
صفحه اصلي و آتش زنه ها را روي تکه مسطحي از چوب قرار دهيد، اين عمل به شما کمک ميکند پس از آتش گرفتن آتش زنه ها آنها را به محل دلخواهتان منتقل کنيد.


مته و صفحه اصلي
تکه اي از چوب درخت حنا را ببريد. به ترتيب اولويت چوب درختان زير را انتخاب کنيد: سرو، سياه کاج و يا چوب پنبه.

اتش به روش سايش
در اين روش از دو تکه چوب استفاده ميشود که يکي از آنها با حرکتي اره مانند بر روي ديگري کشيده ميشود. از اين روش معمولاً در جنگلها استفاده ميکنيم. يک قطعه چوب ني را از وسط به دو نيم کنيد و از آن به عنوان تخته آتش استفاده کنيد.
براي سايش نيز از تکه چوبي نرم استفاده نماييد. پرزهاي قهوه اي رنگ روي تنه نخل و يا درخت نارگيل نيز مفيد هستند.
آماده کردن ني:
آتش زنه ها را در قسمت دروني ني بريزيد، از بيرون و دقيقاً مقابل آنها شياري ايجاد کنيد و سايش را شروع کنيد.


آتش به روش تسمه
نواري به ضخامت يک چهارم اينچ (6/0 سانتي متر) و به طول دو فوت از خيزران خشک و يک تکه چوب خشک تهيه کنيد. يک طرف چوب را روي زمين قرار داده و طرف ديگر را به وسيله يک تکه سنگ يک متر از روي زمين بلند کنيد.
روي انتهاي تکه چوب شياري ايجاد نماييد. دهانه شيار را گشادتر کنيد. مقداري آتش زنه در انتهاي شيار قرار دهيد ولي فضايي را براي حرکت تسمه در شيار پيش بيني کنيد. چوب را به وسيله پا يا زانو بر روي زمين محکم کرده و عمل کشيدن تسمه به طرفين را آغاز کنيد.


آتش به روش مته پمپي (تلمبه اي)
سرخپوستان از چرخ زواري در مته هاي خود استفاده ميکردند. در مرکز اين چرخ دوار سوراخي تعبيه شده بود که مته را از آن رد ميکردند. يک تخته عرضي از جنس چوب سخت به وسيله ريسمان يا تسمه چرمي به مته متصل شده
و آزادانه روي اين مته حرکت ميکرد. مته و صفحه اصلي از يک جنس بوده و سوراخها و ابعاد و نوع آتش زنه ها معمولاً مانند روش مته و کمان بودند با اولين چرخش چرخ دوار صفحه ارزي به طرف بالا حرکت کرده و مته شروع به کار ميکند.
سپس صفحه عرضي بايد به سمت پايين فشار داده شود. اين حرکت سبب ميشود که صفحه عرضي دوباره برخلاف جهت و به سمت بالا حرکت کند. اين حرکت تا توليد پودر سياه، دود و آتش ادامه مي يابد.


درست کردن آتش زير باران
يک کنده درخت پيدا کنيد، آن را به دو نيم کرده و با آن آتش درست کنيد. در روزهاي باراني ميتوان از زير صخره هاي شيب دار، داخل کنده هاي پوسيده درختان سوخت خشک پيدا کرد. به دنبال درخت افتاده اي بگرديد
که به سمت جنوب روي زمين افتاده باشد زيرا پوست و چوب قسمت زيرين آن خشک خواهد بود. اگر جهت بارش باران ثابت است از يک پارچه کرباس روغني اندود و يا پارچه اي ضد آب استفاده کنيد تا جلوي بارش باران را بگيريد.
فاصله اين پارچه تا آتش بايد مناسب باشد تا دراثر وزش باد شعله به آن سرايت نکند.




شيشه و خورشيد
استفاده از يک لنز دوربين و يا يک عدسي محدب دوربين دو چشمي و يا عدسي تلسکوپ، ته بطري نوشيدني هاي گازدار و يا ذره بين روي قطب نما براي متمرکز کردن اشعه هاي خورشيد بهتر از همه آئينه هاي محدب است ولي کارگران با آن کمي مشکل است و به يک بازتابنده بزرگ نياز دارد.
از آئينه اصلاح صورت و يا آئينه اتومبيل نيز ميتوان استفاده کرد.


باطري
باطري را از روي ماشين و يا قايق جدا کنيد. دو رشته سيم را به قطبهاي مثبت و منفي آن متصل کنيد. دو رشته سيم را در نزديکي توده هاي آتش گيرانه و به مدت يک ثانيه به هم متصل کنيد. جرقه هاي ايجاد شده آتش گيرانه ها را مشتعل خواهند کرد.
توجه: اين عمل اگر تکرار شود باعث تخليه باطري شده و به باطري آسيب ميزند. اگر باطري از قايق يا اتومبيل شما جدا نشده ممکن است موتور آن آتش بگيرد. اين عمل را ميتوان با باطري چراغ اضطراري اتومبيل نيز انجام داد. از فندک اتومبيل نيز براي آتش زدن دستمال يا پارچه ميتوان استفاده کرد.


يافتن سنگ چقماق يا کوارتز
سنگ چقماق: به رنگ سياه و بسيار سخت است. بر اثر فرسايش سوراخ سوراخ به نظر ميرسد. درصورت يافتن سنگي با اين مشخصات آن را به سنگ ديگر بکوبيد، اگر چقماق باشد به سادگي شيشه مي شکند و سطح داخلي آن سياه و براق است سنگ چقماق را در بستر رودخانه‌ها و يا دامنه کوهها و يا صخره هاي لق و سست پيدا خواهيد کرد.
سنگ کوارتز: به رنگ سفيد بوده و شبيه شيشه مات پنجره ميباشد ولي رنگ آن بنا بر منطقه و مجاورت با مواد معدني تغيير ميکند. بستر رودخانه ها، مناطق صخره اي و خط الرأس ها معمولاً پوشيده از تکه هاي بزرگ کوارتز هستند. رگه هايي از کوارتز شيشه اي سفيد را در مناطق کوهستاني ميتوان پيدا کرد.
سرخپوستان و اسکيموها قبل از ورود سفيدپوستان به آمريکا از سنگ آهن به جاي آهن استفاده ميکردند. سرخپوستان همواره سنگ چقماق يا سنگ آهن را درون کيسه اي بر کمر خود حمل ميکردند.
چاقوي فولادي يا آهني در تماس با هر سنگ شيشه اي مانند کوارتز، چقماق، عقيق جرقه توليد ميکند و باعث آتش گرفتن آتش گيرانه ميشود.


فولاد و چقماق
درصورت فقدان کبريت بهترين راه براي درست کردن آتش استفاده از فولاد و سنگ چقماق است. از چقماق و ته محفظه ضد آب استفاده کنيد. آن را هرچه نزديکتر به آتش گيرانه ها نگه داريد و با پشت تيغه چاقو و يا تکه اي فولاد به آن ضربه بزنيد.
اين اعمال را به نحوي انجام دهيد که جرقه ها درست به مرکز آتش گيرانه ها اصابت کند. وقتي توليد دود شروع شد آنها را باد بزنيد يا به آنها بدميد تا آتش شعله ور شود. سپس قطعات کوچک را به آتش بيافزائيد و درصورت لزوم شعله ها را به محل مورد نظر انتقال دهيد.




آتش با اسلحه
از اسلحه اي با کاليبر بالا استفاده کنيد.
آتش گيرانه اي مناسب پيدا کنيد.
قسمت سربي گلوله را از پوکه جدا کنيد.
دوسوم باروت پوکه را روي پارچه خشکي بريزيد.
پارچه را درون لوله تفنگ قرار دهيد. با اسلحه به سمت آسمان يا هدفي جامع در فاصله چند فوتي خود شليک کنيد، پارچه شعله ور تنها چند فوت آن طرف تر خواهد افتاد.
پارچه را با چوبدستي که قبلاً آماده کرده ايد برداشته و زير آتش گيرانه هاي آماده قرار دهيد.
درصورت لزوم از دميدن يا باد زدن نيز ميتوانيد استفاده کنيد. هرگز از اين روش درصورتي که گازهاي قابل اشتعال در فضاي اطراف وجود دارد استفاده نکنيد.
/www.irandeserts.com

چطور از حمله گرگ در امان باشیم؟

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



سفر به طبیعت به معنای وارد شدن به قلمروی حیوانات دیگر است. بنابراین خیلی طبیعی است که آنها از ورود شما خشمگین شوند و بخواهند از خود دفاع کنند.



در طبیعت هیچ جانوری بی دلیل به انسان حمله نمی كند زیرا هر حمله نیازمند صرف انرژی زیاد است.
اما آمار ها نشان می دهد در ایران تنها گونه ای كه بسیار به انسان حمله می كند گرگ است و این حمله با انگیزه شكار است و وقتی گرسنه باشد سراغ انسان می آید.
بنابراین شاید بتوان گفت که گرگ ها خطرآفرین ترین حیوان برای طبیعت گردان در ایران هستند اما راه های مبارزه با آن ها بسیار ساده است:
استفاده از دستگاه های شوك صوتی، نترسیدن و كنترل ارادی فشار خون، افروختن مشعل و آتش در شب، همراه داشتن كمی باروت در لباس ها.

حیوانی ترسناك اما مفید




خیلی‌ها از گرگ‌ها وحشت دارند غافل از این‌كه وجود آنها برای حفظ توازن و سلامت حیات وحش، بسیار ضروری است.
به‌ طور مثال چند سال پیش برای حفظ جمعیت آهوهای یكی از مناطق حفاظت شده‌ به جای مانع‌شدن از ورود شكارچیان مجاز و غیرمجاز، دیواری كوتاه‌تر از گرگ‌ها پیدا نكردند
و چند قلاده گرگ را از بین بردند اما بعد از مدتی فهمیدند كه با از بین رفتن گرگ‌ها، جمعیت آهوها بر اثر نوعی بیماری بسیار كم شده و تعداد زیادی از آهوها بر اثر آن بیماری از بین رفته‌اند،
با بررسی‌های دقیق‌تر به این نتیجه رسیدند كه گرگ‌ها شكار خود را از بین حیوانات مریض و پیر گله انتخاب می‌كنند و در واقع جلوی انتشار بیماری بین بقیه آهوها و چهارپایان را می‌گیرند.







نكته‌ای كه باید درباره گرگ‌ها بدانیم این است كه این جانور از آتش می‌ترسد، پس هنگام چادر زدن و ماندن شب‌‌‌‌‌ در طبیعت بهتر است آتش كوچكی برپا كنیم
(البته بعد از پایان برنامه طبیعت‌گردی، حتما آتش را خاموش كنیم تا باعث آتش سوزی ‌جنگل نشویم)



اگر در طبیعت با گرگ‌ها برخورد كردید، اصلا نباید بترسید زیرا گرگ‌ها در شرایط خاصی حمله می‌كنند، مانند زمانی‌كه فردی تنها در برف و سرمای شدید و به دور از آبادی گیر افتاده باشد.


خوشبختانه اگر گرگ‌ها در جایی حضور داشته باشند، معمولا زوزه می‌كشند و این باعث می‌شود از وجود آنها مطلع شویم.

در سفر به مناطقی كه گرگها در آنها زندگی می‌كنند، بهتر است حداقل 4 نفر باشید و از هم فاصله نگیرید.
در ضمن نوعی سوت مخصوص دور كردن سگ‌سانان وجود دارد كه صدایی با بسامد بالاتر از آستانه شنوایی انسان تولید می‌كند كه باعث دورشدن گرگ‌ها می‌شود.‌
یكی دیگر از ابزارهای ساده‌ای كه می‌توانیم همراه داشته باشیم، ترقه‌های موسوم به كپسولی است كه با تولید صدایی شبیه صدای انفجار، گرگ‌ها را فراری می‌دهد




[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


نظر شخصی بنده :
در شرایطی که گرگ به شما حمله میکند و بنا به مبارزه گذاشتید اولین نقطه ای را که گرگ گاز میگیرد در اکثر موارد ساعد دست چپ شماست
بهتر است سریعا دست خودتون رو از استین چپتون دربیارید و وقتی که گاز گرفت به وسیله شئی تیز به زیر گردنش فرو کنید ( در این مورد حقوق حیوانات وجود ندارد !!!!!!)
در شرایطی که فرار کردن سخت هست مثل کوه یا شرایط برفی ترجیحا از فرار کردن خودداری کنید و بهتر است انرژی خود را از بین نبرید و دنبال راهی برای مبارزه باشید !!
چون فرار کردن از دست گرگ بسیار سخت هست ( مشاهده شده که جتی موتورسیکلت را هم در بیابان گرفته است )

زنده ماندن در نبرد با خرس‌ها

در صورتی که قرار است وارد منطقه ای شوید که احتمال وجود خرس هست، آمادگی قبلی داشته باشید. احتمال حمله خرس وجود دارد اما می توان به راحتی از وقوع آن جلوگیری کرد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خرس ها به دلایل زیر حمله می کنند

1- وقتی غافلگیر و یا بسیار شوکه شوند. یکی از دلایل مهم ترس خرس ها زمانی است که توله داشته باشند که در آن زمان بسیار تهاجمی و خطرناکند.
2- وقتی حس کنند شما در منطقه ای که منبع غذایی آنها است قرار دارید و یا نزدیک به محل زندگی و استراحت آنها یعنی لانه شان هستید.
3- وقتی به شما به عنوان یک منبع غذایی نگاه کنند و یا در محل کمپ بخواهند به چادر، کیسه خواب، کوله پشتی، خودرو و هر چیز دیگری که از آن بوی غذا به مشامشان برسد حمله کنند.
معمولا خرس های گریزلی و یک نوع نژاد لاشه خوار به خود انسان به عنوان غذا نگاه می کنند که در ایران وجود ندارند.

پیشگیری از جلب توجه خرس ها

- همه مواد غذایی را از محل خواب و استراحت خود دور نگه دارید.
- نزدیک چادر پخت و پز نکنید. حداقل 100 متر دورتر از چادر غذایتان را آماده کنید.
- هیچ گاه باقیمانده غذای خود و یا حیوان دست آموز خود را به حال خود در محیط اطراف کمپ رها نکنید و یا آن را دفن نکنید. بلکه آن را در کیسه زباله مقاوم و یا ظرف درب دار مطمئنی دور از محل کمپ قرار دهید.
- محل پخت پز باید خلاف جهت باد باشد.
- یکی از بهترین راه ها، سوزاندن ظروف و باقی مانده غذاهاست و دفن آنها پس از سوزاندن.
- در حال پیاده روی و قرار داشتن در مناطق مشکوک با بستن یک زنگوله و یا قوطی خالی کنسرو یا لیوان فلزی همراه با قاشق به پشت کوله پشتیتان می توانید قبل از روبرو شدن با خرس ها آنها را فراری دهید.
- مواد غذایی خود و آب و باقیمانده غذای خود را پس از اینکه خوب بسته بندی کردید در کوله پشتی قرار داده و در ارتفاع 5 الی 6 متری از سطح زمین توسط طناب یا سیم به درخت ببندید. توجه داشته باشید که محل بستن کوله تا محل چادر ها باید حداقل 100 متر فاصله داشته باشد.
- توجه داشته باشید که در چادر و یا کیسه خواب خود هیچ گونه مواد غذایی قرار ندهید. به این علت که بوی مواد غذایی و نوشیدنی ها خرس ها را تحریک و به محل تجمع بو فرا می خواند.
- پس از خوردن غذا و یا آشپزی کردن باید دست ها و دهان خود را شسته و لباس های خود را عوض کنید و بعد به داخل چادر یا کیسه خواب جهت خوابیدن بروید.
- هیچ گونه وسایل شخصی مانند عطر و ادکلن، خمیردندان و لوازم آرایشی و بهداشتی را به داخل چادر نبرید و زمان خواب آنها را در داخل کوله ها قرار داده و با دیگر مواد بو دار به درخت ببندید.
- محل کمپ را در محلی باز به دور از ماشین و وسیله نقلیه خود و همچنین به دور از بوته های تمشک و یا رودخانه و یا محل وجود لاشه برپا کنید و همیشه جهت امنیت بیشتر خودتان داخل چادر بخوابید.
هیچ گاه از خرس با سرعت فرار نکنید و ندوید زیرا ممکن است این کار انگیزه ای شود برای حمله خرس به شما. آرام آرام با خرس صحبت کنید و در همان حال آهسته برگردید و به راه خود ادامه دهید

اگر اتفاقی با خرس روبرو شدید

- هیچگاه از خرس با سرعت فرار نکنید و ندوید زیرا ممکن است این کار انگیزه ای شود برای حمله خرس به شما. آرام آرام با خرس صحبت کنید و در همان حال آهسته برگردید و به راه خود ادامه دهید.
- به سرعت بچه های کوچک را جمع کنید و به صورت یک گروه دور هم بایستید.

اگر خرس حمله کرد

- اگر خرس سعی داشت به شما نزدیک شود سعی کنید آن را بترسانید به طریق فریاد زدن و تولید صدا کردن و یا پرتاب کردن چند سنگ کوچک به سمت آن و در صورتی که خرس دوباره حمله کرد شما عقب نشینی نکنید و دوباره همین اعمال را انجام دهید.
- تا زمانی که خرس حمله نهایی را نکرده دراز نکشید و خودتان را به مردن نزنید اما در صورتی که مجبور به انجام این عمل شدید بدانید که خرس شما را چپ و راست خواهد کرد و خواهد غلطاند و احتمالا پشت گردن شما را لیس می زند. حفظ حالت مرده در این زمان تا لحظه ای که خرس از شما دور شود بسیار حیاطی است. در نظر داشته باشید که با دستهایتان روی صورت و گردنتان را بپوشانید و رو به زمین باشید.
- در رابطه با وقتی که خرس کاملا حمله کرده ابزارهایی برای دفاع وجود دارد که می بایست قبلا تهیه شده باشند و با خودتان حمل کنید. سه نوع از این ابزارها یکی اسپری ضد خرس است که صدای مهیب سوت مانندی را ایجاد می کند و یکی هم اسپری شعله افکن است که شعله را به طرف خرس پرتاب می کند و همچنین اسپری ترکیبات فلفل که یکی از موثرترین و رایج ترین دفع کننده ها است. فقط در استفاده از شعله افکن دستی باید مراقب باشید که بی هدف شعله را به این طرف و آن طرف پرتاب نکنید زیرا این امر ممکن است باعث سوختن خود یا همراهانتان شود و حتی تا زمانی که واقعا لازم نشده به طرف خرس هم پرتاب نکنید.

چگونه در طبیعت سرپناه پیدا کنیم؟


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



ابتکار داشته باشید و از آنچه که دارید و آنچه که مادر طبیعت در اختیار شما قرار می دهد استفاده کنید تا یک سرپناه امن را بیابید و یا درست کنید.


1. محلی را انتخاب کنید که خود بطور طبیعی یک پناهگاه است. جایی را دور از باد و یا حتی المقدور پشت به باد پیدا کنید. به دنبال محلی بگردید که فضای کافی برای خوابیدن شما داشته باشد و شما را نیز در مقابل محیط طبیعی و حیوانات گرسنه نیز حفظ کند.
محل را بخاطر وجود گیاهان سمی، مار، حشرات ، عقرب و مورچه های گزنده چک کنید. حتما نمی خواهید موقع بیدار شدن خود را احاطه شده با پیچک های سمی و یا ساس ببینید پس این دو مورد را هم بررسی کنید.


2. از مناطق خطر دور شوید. از مناطقی که احتمال جاری شدن سیل است ، از بستر رودخانه های خشک ، مناطقی که احتمال ریزش سنگ وجود دارد، صخره ها ، دره های تنگ و عمیق و زمینهای پست اجتناب کنید.
مناطق پست نه تنها محل پرورش لجن زار است بلکه شبها نسبت به مناطق مرتفع سردتر نیز می باشد. اگر تصادفا هنگامیکه خوابید طوفان رخ دهد بدون هیچ درنگی خود را در میان طغیان رودخانه خروشان خواهید یافت.


3. به دنبال درختی بگردید که قطر کافی داشته باشد تا شما را در مقابل باد محافظت کند و در اینصورت کمپ خود را به سمت باد برپا کنید. هر چه قدر شاخه های درخت بالای سر شما متراکم تر باشند شما در مقابل باران محافظت بیشتری خواهید داشت.


4. به دنبال یک غار بگردید. غار اغلب به عنوان بهترین گزینه است البته وقتیکه در اطراف به دنبالش بگردید اغلب پیدا نخواهد شد. به خاطر داشته باشید اگر یک پناه عالی بیابید قبلا توسط حیوانات قرق شده است. در فاصله ای منطقی از ورودی غار قرار گیرید که در صورت وجود ساکنین و یا فروریختگی سازه آن ، راه فرار داشته باشید.


5. با هر وسیله ای که دارید یک سایه ایجاد کنید. ایجاد سایه به خصوص در آب و هوای گرم و خشک بسیار اهمیت دارد. در کناره ها از یک سنگ بزرگ استفاده کنید و یا با شن زیاد یک کومه درست کنید.
پانچویتان را محکم به این کومه و یا سنگ، با یک وسیله سنگین تکیه دهید. این جانپناه محل امنی در مقابل طوفان نخواهد بود اما در زیر آن می توانید در مقابل تابش خورشید استراحت کنید.


6. می توانید از قلوه سنگ ها و خاروخاشاک برای درست کردن یک کلبه استفاده کنید. زمان راهپیمایی یک کنده درخت ، سنگ بزرگ و یا یک درخت تنومند را پیدا کنید. می توانید سر یک شاخه بلند و یا دسته بلند یک چیز را به کنده درخت گیر دهید و یک مثلث سه گوش درست کنید .
این مثلث پایه کلبه شماست. بطور ایده آل ارتفاع آن دسته بلند بایستی به اندازه قد شما باشد. شاخه های بلند را بالای این دسته طوری قرار دهید که حالت چادر را به خود بگیرد. بررسی کنید محلی که برای خود تعبیه کرده اید به اندازه کافی برای شما جا داشته باشد.
از یک طرف به آن طرف کلبه شاخه های کوچکتر و و علفهای هرز را قرار دهید. خار و خاشاکی مثل برگهای سوزنی کاج، گیاهان هرزه و برگها را در داخل شاخه های کوچکتر طوری قرار دهید که به اندازه یک اینچ ضخامت داشته باشد. در پایان برای اینکه این کلبه را در جای خود نگه دارید چند شاخه بالای آن قرار دهید . اکنون کلبه شما آماده است.


7. برای اینکه یک جانپناه درست کنید همچنین می توانید زمین یا برف را نیز حفر کنید. هر چقدر زمین سفت تر باشد پناهگاه شما محکم تر خواهد بود. یک مستطیل را روی زمین یا برف به اندازه خودتان بکنید. اگر گودال شما خیلی بزرگ باشد تاثیر گرمای بدن خود را از دست می دهید.
به اندازه چهار پا زمین را حفر کنید. گودال را با شاخه های درخت،یک تکه برزنت، یک تکه آهن قراضه و یا هر چه که در اطراف می بینید که بدرد این کار می خورد، بپوشانید. قبل از اینکه داخل شوید یک حفره در سقف برای تنفس ایجاد کنید.


توصیه ها


زمان بستن کوله برای طبیعتگردی ، پانچو و یا یک تکه برزنت، طناب و یا روزنامه را فراموش نکنید. این تجهیزات، کوچک و بهم فشرده اند و پناهگاه شما را راحتتر می کنند. هنگام کوهنوردی و یا طبیعتگردی به محیط اطراف توجه کنید. اگر جای مطلوبی به عنوان پناهگاه یافتید حتما روی نقشه خود آن را علامتگذاری کنید و در قسمت عوارض زمین به جزییات آن بپردازید. این مساله به شما کمک می کند در صورت لزوم از آن استفاده کنید. اگرصاعقه دیدید و یا صدای رعد و برق شنیدید در اولین فرصت ممکن محلی برای پناه بیابید. از قانون 30/30 برای محاسبه فاصله صاعقه استفاده کنید. پس از اینکه نور صاعقه را دیدید شمارش را شروع کنید و تا شنیدن صدای آن به شمارش ادامه دهید. اگر تعداد شمارش کمتر از 30 بود بلافاصله جایی پناه بگیرید. پس از توقف چرخش تندر به مدت 30 دقیقه در محلی دور از طوفان قرار داشته باشید. طناب را به برزنت و یا روزنامه طوری وصل کنید که به شکل تولید شده آسیب نزند و می توانید یک سنگ صاف و یا یک شی ء سنگین و صاف را روی برزنت بگذارید. سنگ را در برزنت بپوشانید. طناب را دور و زیر شی پوشیده شده محکم ببندید. به این شکل ، سنگ به عنوان تکیه گاهی برای برزنت می شود.


اخطار


در زیر درخت ، یا پای دیواره های سنگی ویا روی برآمدگی های لخت صخره ها کمپ نزنید. اگر صاعقه به درخت یا صخره بزند و شما یه آنها تکیه کنید ( خدای ناکرده ) برشته خواهید شد. همیشه یک شیء درخشان را نزدیک ورودی سرپناهتان بگذارید که باعث می شود در صورت لزوم دیگران شما را زودتر پیدا کنند.


سایت همطناب - غزال حشمت منش