گونه هايي از جنس سماق كه در ايران مي رويد
- Rhus cotinus يا درخت پر كه جداگانه در بخش خاصي شرح داده ميشود.
2-سماق صمغي كه به فرانسوي Sumac faux-vernis و به انگليسيWax tree گفته مي شود.نام علمي آن Rhus succedanea L. مي باشد.
مشخصات
درخت كوچك يا درختچه اي است كه بومي چين و ژاپن است و در بعضي باغهاي تهران كاشته ميشود.از اين درخت در ژاپن صمغي براي تهيه شمع استخراج مي كنند.از نظر تركيبات شيميايي از ميوه ان صمغ گرفتهمي شود كه آن را موم ژاپن گويند در برگهاي ان تانن وجود دارد.در عصاره شير مانند آن لاكول موجود است كه مشابه با اوروشيول است.
خواص و كاربرد
زايده هاي تيغ مانندي كه در ساقه هاي ان مي رويد و به اطفال كه از اسهال رنج مي برند داده مي شود.از شيره برگهاي آن براي ناراحتي هاي و تاول پوست از ميوه ان براي معالجه سل ريوي استفاده مي شود.
3-«سماق امريكايي» يا «سماق سركه » يا «درخت سركه»نام علميRhus typhina L. آن كه مترادف آن R.hirta sudw مي باشد.به فرانسوي Sumac de virginie و به انگليسي Staghorn sumac گفته مي شود.
درختچه اي است بومي آمريكاي شمالي ،ساقه و برذگهاي آن داراي كركهاي مخملي و برگهايش كشيده و بزرگ است.در پاييز قزمز و حنايي مي شود.ميوه هاي ان سرخ مي باشد.
اين درختچه به راحتي پاجوش توليد مي كند وتكثير آن از طريق جدا كردن و كاشت پاجوش آن است.
در ايران در باغچه هاي تهران و بعضي از ساير مناطق ايران كاشته مي شود.
در ميوه و برگهاي اين سماق نيز مقدار زيادي تانن است و از نظر خواص تا حدود زيادي مشابه سماق معمولي است ،ولي ضعيفتر از آن است.
واريته اي از سماق آمريكايي كه زيباست ودر باغهاي ايران نيز براي زينت كاشته مي شود با نام R.typhina ver laciniata WOOD. مي باشد.برگهاي ان داراي بريدگي هاي زيادو خيلي زيباست و تكثير ان نيز از طريق پاجوش است.خواص آن شبيه سماق است.
آويشن ماوراي خزريThymus transcaspicus
ويشن ماوراي خزريThymus transcaspicus
تيره نعناعيان : Lamiaceae
خصوصيات گياهشناسي:گياهي بوته اي با انشعابات بالشتكي كم پشت به ارتفاع تا 25 سانتي متر، شاخه ها در بن چوبي، همگي باريك، شاخه هاي گلدار به طول 5 تا 10 سانتي متر تقريبا راست و باريك، برگها همگي تقريبا هم اندازه به طول 8 تا 12 و به عرض 3تا 6 ميلي متر با دمبرگي به طول 1 تا 2 ميلي متر، بيضوي تخم مرغ شكل، كركدار تا بدون كرك با غدد چسبيده قرمز رنگ ، رگبرگهاي جانبي معمولا 2 جفت و به ندرت 3 جفت، گل آذين تقريبا سرسان، برگه برگي شكل و سبز رنگ، برگك به طول 1 تا 5/1 ميلي متر، سرنيزه اي خطي با دمگل كوتاه، مژكدار. بريدگيهاي لب بالايي تقريبا هم اندازه، بريدگيهاي لب پاييني به طول 7/0 تا 2/1 ميلي متر، سه گوشي، بدون سيخك، مژه دار يا بدون مژه، جام گل اغلب صورتي رنگ و به طول 6 تا 7 ميلي متر.از لحاظ ظاهري شباهت بسياري به گياه كاكوتي (Ziziphora Clinopodioides) دارد .
خواص دارويي و مواد مصرف:ضد نفخ، بادشكن، مقوي معده، ضد اسپاسم، خلط آور و ضد سرفه و اسانس آن خاصيت ضد باكتريايي و ضد قارچي دارد.
پراكندگي:فقط در شمال شرقي ايران و جنوب تركمنستان مي رويد. به خصوص در دامنه هاي مناطق كوهستاني سمنان، خراسان و گلستان ديده مي شود.
نيازهاي اكولوژيكي:اين گياه در دامنه هاي رو به شمال و ارتفاعات بيش از 2000 متر رويش مي كند، خاكهاي هوموس دار و عميق، رويشگاه مناسبي براي اين گياه مي باشد. از آن جا كه نياز رطوبتي اين گياه نسبتا زياد است در دامنه هاي رو به شرق و جنوب كمتر قابل مشاهده مي باشد .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]