اگه بخوایم بر اساس رنکینگ جهانی قضاوت کنیم نه! چون توی معیارای رنکینگ جهانی تعداد مقالات و انتشارات و اعضای هیئت علمی و تعداد فارغ التحصیلان و ... دخالت دارن و زیاد به مسائل مادی مربوط نمیشن. مثلاً تعداد مقالات همه دانشگاههای آزاد کشور به تعداد مقالات دانشگاه شریف نمیرسه. یا اینکه اکثر هیئت علمی دانشگاه آزاد رو استادیار یا حداکثر دانشیار تشکیل میدن، در حالی که دانشگاههایی مثل شریف یا تهران اکثراً استاد تمام و یا فول پرفوسور هستن...بچه ها بزارید بحث منحرف نشه.
من یک سوال مطرح می کنم:
به نظرتون مشکلات دانشگاه های ایران فقط مادیه ؟ که اینقدر در رنک جهانی ضعیف هستن؟
با تشکر