عمارت باغ ايلخانى، شيراز (قاجاريان)
باغ ايلخانى از بناهاى محمد قلى خان، ايلخان قشقايى است که در محلهٔ ميدان شاه (نزديک بقعهٔ بىبى دختران) شهر شيراز واقع شده است. اين باغ يکى از فضاهاى سبز دورهٔ قاجاريه است که ساختمان کهنسال و عمارت قديمى و ديدنى دارد. در حال حاضر، قسمت غربى باغ که عمارت اصلى در آن واقع شده، به صورت قديمى باقى مانده و ۳۵۰۰ مترمربع مساحت دارد. در قسمت شرقى آن نيز باغچهاى به مساحت ۳۰۰۰ مترمربع وجود دارد که عمارت کلاهفرنگى در محوطهٔ آن واقع شده است. اين ساختمان داراى ايوانى دو ستونى در وسط است. در پشت آن، يک سالن نسبتاً بزرگ پنج درى قرار گرفته که يک اتاق در بالا دارد. در دو طرف ايوان دو راهرو وجود دارد که در بالاى آنها دو گوشواره جلب نظر مىکنند. سه اتاق در ضلع شمالى ايوان و چهار اتاق در ضلع جنوبى آن قرار گرفتهاند. اين ساختمان، زيرزمينى نيز دارد و تعداد اتاقهاى آن ۱۴ واحد است. ايوان وسط به شيوه اغلب آثار دورهٔ زنديه و قاجاريه داراى دو ستون سنگى و سقف مسطح است. ستونهاى اين ايوان از سنگ يکپارچه است و به نحوى زيبا به صورت مارپيچ ساخته شده است. مسير ستونها به طور مقرنس حجارى شدهاند. يکى از اتاقهاى ضلع جنوبى اين باغ اتاق آئينهکارى ناميده مىشود و ترکيبى از نقاشى و منبتکارى روى در و پنجرهها و گچبرىهاى بسيار زيبا است.
كاخ مرمر، تهران
احداث اين کاخ از ۱۳۱۳ تا ۱۳۱۶ به درازا کشيد و معمارى آن آميزهاى از سبکهاى شرقى و غربى است. کاخ مرمر از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۹ موزه بود. استادان و هنرمندانى مانند حسين لرزاده (معمار)، استاد يزدى (کاشىکار)، محمد حسين صنيع خاتم و حسين طاهرزاده در ساختن آن همکارى کردهاند.
كاخ ميانپشته، غازيان، بندرانزلى
اين کاخ در ميان باغى دلانگيز و بزرگ به مساحت تقريبى ۱۷ هکتار در غازيان بندر انزلى ساخته شده و از يک سو مشرف به دريا است و هم اکنون در اختيار نيروى دريايى جمهورى اسلامى ايران است. کاخ ميان پشته پس از آتشسوزى کاخ «خوشتاريا»، به دستور رضاشاه و در شرق آن ساخته شد. زيربناى اين کاخ ۱۱۶۸ مترمربع است و بدنهٔ آن از سنگ قوارهٔ بلوک، به صورت دو جداره ساخته شده است. اين کاخ ۱۱ اتاق و يک سالن پذيرايى با سرويسهاى لازم دارد. سقف همهٔ اتاقها، از بتون آرمه ساخته شده و سقف داخلى آن، داراى گچبرىهاى استادانه و يک نقش برجسته بر بالاى ديوارها و در محل اتصال ديوارها با سقف است. در بخش شمالى اين کاخ، يک در بزرگ قرار دارد که پس از گذشتن از آن و يک راهروى پهن مىتوان به سرسراى کاخ رسيد. دو راه پلهٔ شرقى - غربى آن به طبقهٔ بالا راه دارند. در مسير راهپله، پنجرههايى با نقش خورشيد وجود دارد که رو به جنوب باز مىشوند. زيباترين عنصر اين کاخ، راهپلهٔ مارپيچ آن است که تا زير شيروانى امتداد مىيابد. اين کاخ با شمارهٔ ۱۵۱۱، در فهرست آثار ملى به ثبت رسيده است.