فصل هفتم: اقدام در مورد تهدید علیه صلح نقض صلح و اعمال تجاوز
ماده 39 ـ شورای امنیت وجود هرگونه تهدید علیه صلح ، نقض صلح ، یا عمل تجاوز را احراز و توصیههایی خواهدنمود یا تصمیم خواهد گرفت که برای حفظ یا اعاده صلح وامنیت بینالمللی به چه اقداماتی بر طبق مواد 41 و 42 بایدمبادرت شود.
ماده 40 ـ به منظور جلوگیری از وخامت وضعیت ، شورایامنیت میتواند قبل از آنکه بر طبق ماده 39 توصیههاییبنماید یا درباره اقداماتی که باید معمول گردد تصمیمبگیرد ، از طرفهای ذینفع بخواهد اقدامات موقتی را کهشورای امنیت ضروری یا مطلوب تشخیص میدهد انجامدهند. اقدامات مذکور به حقوق یا دعاوی یا موقعیتطرفهای ذینفع لطمهای وارد نخواهد کرد. شورای امنیتتخلف در اجرای اقدامات موقتی را چنان که بایدو شاید درنظر خواهد گرفت.
ماده 41 ـ شورای امنیت میتواند تصمیم بگیرد که برایاجرای تصمیمات خویش لازم است به چه اقداماتی کهمتضمن استعمال نیروهای مسلح نباشد ، دست بزند ، همچنانکه میتواند از اعضای ملل متحد بخواهد که به اینقبیل اقدامات مبادرت ورزند. این اقدامات ممکن استشامل متوقف ساختن تمام یا قسمتی از روابط اقتصادی وارتباطات راه آهن ، دریایی ، هوایی ، پستی ، تلگرافی ، رادیویی و سایر وسایل ارتباطی و قطع روابط سیاسیباشد.
ماده 42 ـ در صورتی که شورای امنیت تشخیص دهد کهاقدامات پیش بینی شده در ماده 41 کافی نخواهد بود یاثابت شده باشد که کافی نیست میتواند به وسیله نیروهایهوایی ، دریایی یا زمینی به اقدامی که برای حفظ یا اعادهصلح و امنیت بینالمللی ضروری است مبادرت ورزد.
این اقدام ممکن است مشتمل بر تظاهرات و محاصره وسایر عملیات نیروهای هوایی ، دریایی یا زمینی اعضایملل متحد باشد.
ماده 43 ـ 1 ـ کلیه اعضای ملل متحد به منظور شرکت درحفظ صلح و امنیت بینالمللی متعهد میشوند که بهنیروهای مسلح ، کمک و تسهیلات من جمله حق عبور لازمبرای حفظ صلح و امنیت بینالمللی را بنا به درخواستشورای امنیت و بر طبق موافقت نامه یا موافقتهای خاصدر اختیار آن شورا قرار دهد.
2 ـ موافقتنامه یا موافقتهای فوق تعداد و نوع نیروها ، درجه آمادگی و قرارگاه عمومی آنها و نحوه تسهیلات وکمکهایی را که بایدبه عمل آید معین مینماید.
3 ـ مذاکرات مربوط به موافقتنامه یا موافقتهای مزبور بهابتکار شورای امنیت هر چه زودتر صورت خواهد گرفت.این موافقتنامهها بین شورای امنیت و اعضای شورایامنیت و گروههایی از اعضا منعقد خواهد گردید ودولتهای امضا کننده باید آن را بر طبق مقررات قوانیناساسی خود تصویب نمایند.
ماده 44 ـ هر گاه شورای امنیت تصمیم به استفاده از زوربگیردقبل از آنکه از عضوی که در شورا نماینده ندارددرخواست تدارک نیروهای مسلح برای انجام تعهداتمتقبله به موجب ماده 43 بنماید ، باید عضو را در صورتتمایل خود آن عضو به شرکت در تصمیمات شورای امنیتمربوط به استفاده از قسمتهایی از نیروهای مسلح آنعضو دعوت نماید.
ماده 45 ـ برای اینکه سازمان ملل متحد قادر به انجاماقدامات فوری نظامی باشد اعضا باید قسمتهایی ازنیروهایی هوایی خود را به طوری که قابل استفاده فوریبرای عملیات اجرایی دسته جمعی بین المللی باشد آمادهنگاه دارند. مقدار و درجه آمادگی این قسمتها و طرحهایعملیات دسته جمعی آنان در حدود مقرر در موافقتنامه یاموافقتهای ویژه اشاره شده در ماده 43 توسط شورایامنیت و یا کمک کمیته ستاد نظامی تعیین خواهد شد.
ماده 46 ـ طرحهای استفاده از نیروی مسلح را شورایامنیت با کمک کمیته ستاد نظامی تنظیم میکند.
ماده 47 ـ 1 ـ برای راهنمایی و کمک به شورای امنیتدرباره کلیه مسایل مربوط به نیازمندیهای نظامی شورایامنیت برای حفظ صلح و امنیت بین المللی و همچنین برایبکار گرفتن فرماندهی نیروهای مسلحی که در اختیار شوراقرار داده شده و نیز تنظیم تسلیحات و خلع سلاحاحتمالی ، یک کمیته ستاد نظامی تاسیس میشود.
2 ـ کمیته ستاد نظامی مرکب خواهد بود از روسای ستاداعضای دایم شورای امنیت یا نمایندگان آنها. هرگاه حسناجرای وظایف کمیته ستاد نظامی ، شرکت عضوی ازاعضای ملل متحد را که در کمیته نماینده دایم ندارد ایجابنماید ، آن عضو از طرف کمیته ستاد نظامی برای شرکت درکارها دعوت خواهد شد.
3 ـ کمیته ستاد نظامی تحت نظر شورای امنیت مسوولهدایت سوق الجیشی هر یک از نیروهای مسلحی که دراختیار شورا قرار داده شده ، خواهد بود. موضوعاتمربوط به فرماندهی این گونه نیروها بعدا ترتیب دادهخواهد شد.
4 ـ کمیته ستاد نظامی میتواند با اجازه شورای امنیت وپس از مشورت با سازمانهای منطقهای مناسب کمیتههایفرعی منطقهای تاسیس نماید.
ماده 48 ـ 1ـ برای اجرای تصمیمات شورای امنیت جهتحفظ صلح و امنیت بینالمللی همه یا بعضی از اعضای مللمتحد به تشخیص شورای امنیت اقدام لازم معمول خواهندداشت.
2 ـ اعضای ملل متحد مستقیما و به وسیله اقدامات خود درسازمانهای بین المللی مربوط که عضو آن هستندتصمیمات مذکور را اجرا خواهند کرد.
ماده 49 ـ اعضای ملل متحد در دادن کمک متقابل بهیکدیگر برای اجری تصمیمات متخذه از طرف شورایامنیت تشریک مساعی خواهند کرد.
ماده 50 ـ هرگاه شورای امنیت اقدامات احتیاطی یا قهریعلیه کشوری معمول دارد هر کشور دیگر که خود را مواجهبا مشکلات اقتصادی خاص ناشی از اجرای ان اقداماتبیابد اعم از اینکه عضو ملل متحد باشد یا نه ، حق خواهدداشت درمورد حل آن مشکلات با شورای امنیت مشورتنماید.
ماده 51 ـ در صورت وقوع حمله مسلحانه علیه یک عضوملل متحد تا زمانی که شورای امنیت اقدامات لازم برایحفظ صلح و امنیت بینالمللی را به عمل آورد ، هیچ یک ازمقررات این منشور به حق ذاتی دفاع از خود ، خواه به طورفردی و خواه دسته جمعی لطمهای وارد نخواهد کرد.اعضا باید اقداماتی راکه در اعمال این حق دفاع از خود بهعمل میاورند فورا به شورای امنیت گزارش دهند.
ایناقدامات به هیچ وجه در اختیار و مسوولیتی که شورایامنیت بر طبق این منشور دارد و به موجب آن حفظ و اعادهصلح و امنیت بینالمللی در هر موقع که ضروری تشخیصدهد اقدام لازم به عمل خواهد آورد ، تاثیری نخواهدداشت.