ماشین زمان از واقعیت تا خیال

[V E S T A]

فیزیکدان مشهور بریتانیایی برایان کاکس در جشنواره علم بریتانیا گفت: سفر در زمان ممکن است چندان هم یک نظریه علمی تخیلی نباشد و ساخت یک ماشین زمان امکان پذیر است.

به گزارش مهر، برایان کاکس فیزیکدان ذرات که در حال حاضر روی آزمایش اطلس برخورد دهنده بزرگ هادرون در سرن کار می کند با اشاره به این که سفر به زمان فقط در رابطه با آینده عملی می شود توضیح داد که وقتی که این سفر صورت بگیرد بازگشت از آینده غیر ممکن است. پرفسور کاکس قرار است هفته آینده به مناسبت پنجاهمین سالگرد پخش برنامه علمی تخیلی ” Doctor Who” در لندن سخنرانی درباره نظریه سفر در زمان داشته باشد. وی در سخنرانی که در جریان جشنواره علم بریتانیا در بیرمنگهام داشت اظهار داشت تاکنون سفر در زمان در مقیاس بسیار کوچک انجام شده است.

وی افزود که اگر این فناوری برای شتاب بخشیدن به اجسام بزرگ نیز توسعه می یافت، سفر انسان به آینده امکان پذیر بود، اما درحال حاضر این فناوری وجود ندارد و هرگز نیز برای سفر به گذشته وجود نخواهد داشت. شاید بتوان به آینده سفر کرد و در آینده در آزادی کامل حرکت داشت. اگر سریع بروید، ساعت شما نسبت به افرادی که ساکن هستند کند می شود. درحالی که به سرعت نور نزدیک می شوید ساعت شما به قدری آرام می شود که می توانید به 10 هزار سال در آینده بروید.

این نظریه براساس نظریه ” نسبیت خاص” انیشتین است که اظهار می دارد برای سفر به جلو در زمان، یک شی باید به سرعتی نزدیک به سرعت نور برسد. درحالی که این شی ء به چنین سرعتی نزدیک می شود، زمان تنها برای این شی خاص کند می شود.برای مثال، افرادی که برفراز اقیانوس اطلس سفر می کنند گذر زمان را کندتر از افرادی که روی زمین هستند حس می کنند. کاکس ادامه داد: در نظریه نسبیت عام ، می توان این کار را به طور کلی انجام داد. انجام چنین کاری به ساخت کرمچاله* بستگی دارد، کرمچاله ها میانبرهایی بین فضا و زمان هستند اما اکثر فیزیکدانها نسبت به کارکرد آن تردید دارند.

*کرمچاله (Wormhole) در فیزیک یک پل میانبر فرضی در فضا و زمان است. کرمچاله‌ها ساختارهای فضازمانی پل مانندی هستند که دو گستره جدا از یک فضا-زمان یا دو فضا-زمان جدا از هم را به یکدیگر پیوند می ‌دهند. کرمچاله‌ها مسافت و زمان برای رسیدن از یک نقطه به نقطه دیگر را کوتاه و آسان می کنند.


بیگ بنگ
هوپا

[Saeed Dz]

  محتوای مخفی: متن 

فیزیکدان مشهور بریتانیایی برایان کاکس در جشنواره علم بریتانیا گفت: سفر در زمان ممکن است چندان هم یک نظریه علمی تخیلی نباشد و ساخت یک ماشین زمان امکان پذیر است.

به گزارش مهر، برایان کاکس فیزیکدان ذرات که در حال حاضر روی آزمایش اطلس برخورد دهنده بزرگ هادرون در سرن کار می کند با اشاره به این که سفر به زمان فقط در رابطه با آینده عملی می شود توضیح داد که وقتی که این سفر صورت بگیرد بازگشت از آینده غیر ممکن است. پرفسور کاکس قرار است هفته آینده به مناسبت پنجاهمین سالگرد پخش برنامه علمی تخیلی ” Doctor Who” در لندن سخنرانی درباره نظریه سفر در زمان داشته باشد. وی در سخنرانی که در جریان جشنواره علم بریتانیا در بیرمنگهام داشت اظهار داشت تاکنون سفر در زمان در مقیاس بسیار کوچک انجام شده است.

وی افزود که اگر این فناوری برای شتاب بخشیدن به اجسام بزرگ نیز توسعه می یافت، سفر انسان به آینده امکان پذیر بود، اما درحال حاضر این فناوری وجود ندارد و هرگز نیز برای سفر به گذشته وجود نخواهد داشت. شاید بتوان به آینده سفر کرد و در آینده در آزادی کامل حرکت داشت. اگر سریع بروید، ساعت شما نسبت به افرادی که ساکن هستند کند می شود. درحالی که به سرعت نور نزدیک می شوید ساعت شما به قدری آرام می شود که می توانید به 10 هزار سال در آینده بروید.

این نظریه براساس نظریه ” نسبیت خاص” انیشتین است که اظهار می دارد برای سفر به جلو در زمان، یک شی باید به سرعتی نزدیک به سرعت نور برسد. درحالی که این شی ء به چنین سرعتی نزدیک می شود، زمان تنها برای این شی خاص کند می شود.برای مثال، افرادی که برفراز اقیانوس اطلس سفر می کنند گذر زمان را کندتر از افرادی که روی زمین هستند حس می کنند. کاکس ادامه داد: در نظریه نسبیت عام ، می توان این کار را به طور کلی انجام داد. انجام چنین کاری به ساخت کرمچاله* بستگی دارد، کرمچاله ها میانبرهایی بین فضا و زمان هستند اما اکثر فیزیکدانها نسبت به کارکرد آن تردید دارند.

*کرمچاله (Wormhole) در فیزیک یک پل میانبر فرضی در فضا و زمان است. کرمچاله‌ها ساختارهای فضازمانی پل مانندی هستند که دو گستره جدا از یک فضا-زمان یا دو فضا-زمان جدا از هم را به یکدیگر پیوند می ‌دهند. کرمچاله‌ها مسافت و زمان برای رسیدن از یک نقطه به نقطه دیگر را کوتاه و آسان می کنند.


بیگ بنگ
هوپا

در واقع مسئله اصلی سفر به گذشته هستش و امکان داره چند وقت دیگه سفر در آینده امکان پذیر باشه.

[danielo]

در واقع مسئله اصلی سفر به گذشته هستش و امکان داره چند وقت دیگه سفر در آینده امکان پذیر باشه.

فکر نکنم دانشمندان با شما هم عقیده باشند و امکان سفر به اینده را اینقدر امکان پذیر بدونند.

[Stream]

فکر نکنم دانشمندان با شما هم عقیده باشند و امکان سفر به اینده را اینقدر امکان پذیر بدونند.

سفر به آینده یک چیز تست شده و قطعی است (ساعت های اتمی در ماهواره های GPS که سرعت حرکت متفاوتی دارند، 24 ساعت براشون اندکی کوتاه تر از 24 ساعت در ساعت های اتمی می گذره) و این تست قطعی امکان سفر به آینده است.

[javad2015]

هر جسمی که سرعت حرکتش نسبت به جسم دیگه سریعتر باشه زمان براش کندتره.
مثلاً اواخر یه ازامایش کرده بودن روی یک خلبان امریکایی و میزان رشد ریشش رو در طو یک هفته اندازه گرفته بودن.بعد از اون هر روز به میزان 8 ساعت پرواز انجام میداده و یک هفته بعد هم همین کار رو کردن و متوجه شدن ریشش نسبت به دفعه قبل کمتر رشد کرده.

[V E S T A]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ناهنجاری‌های درست کیهانی ممکن است هر فضاپیمایی را به ماشین زمان تبدیل کنند.

نگاهی گذرا به سیاهچاله‌ها و کرمچاله‌ها انداختیم، اما همچنان یک وسیله‌ی دیگر برای سفر در زمان به‌کمک پدیده‌های نظری کیهانی وجود دارد. به این منظور به سراغ فیزیک‌دانی به نام ریچارد گات می‌رویم که در سال ۱۹۹۱/۱۳۷۰ ایده‌ی ریسمان کیهانی را معرفی کرد. همان‌طور که از نام‌شان برمی‌آید، آن‌ها اجسام ریسمان‌مانندی‌اند که برخی دانشمندان فکر می‌کنند در عالم نخستین شکل گرفته‌اند.

این ریسمان‌ها ممکن است، باریک‌تر از قطر یک اتم و تحت فشاری گزاف، در سرتاسر عالم در حرکت باشند. طبیعتاً این یعنی آن‌ها بر هر چیزی که از نزدیک‌شان رد شود کشش گرانشی قابل‌توجهی وارد می‌کنند و به اجسامی که به آن‌ها متصل شوند امکان می‌دهند که با سرعت‌هایی باورنکردنی سفر کنند و از خاصیت اتساع زمان بهره ببرند. با کشیدن دو ریسمان کیهانی به سوی یکدیگر یا ریسمانی به نزدیکی یک سیاهچاله، چه‌بسا بتوان فضا-زمان را به‌قدر کافی خمیده و چیزی موسوم به انحنای بسته‌ی زمان‌مانند را خلق کرد.

از نظر تئوری، یک فضاپیما با استفاده از گرانش تولیدشده از همجواریِ دو ریسمان کیهانی (یا یک ریسمان و یک سیاهچاله) می‌تواند خودش را به سوی گذشته هُل بدهد. برای این کار، فضاپیما به گرد ریسمان‌های کیهانی می‌گردد.

البته ریسمان کیهانی مفهومی کاملاً فرضی است. خود گات گفته که حتی برای یک سال عقب‌رفتن در زمان به حلقه‌ای از ریسمان کیهانی شامل نیمی از جرم-انرژی کل یک کهکشان نیاز داریم. به بیان دیگر، برای به‌راه‌انداختن ماشین زمان‌تان باید نیمی از اتم‌های کهکشان را بشکافید. و البته، اصل در هر ماشین زمانی این است که نمی‌توانید با آن به زمانی پیش‌تر از زمان خلق آن ماشین زمان سفر کنید. بله، تازه آن‌هنگام هم نوبت به پارادوکس‌های زمانی می‌رسد.

ترجمه: شادی حامدی
کانوت

[Stream]

هر جسمی که سرعت حرکتش نسبت به جسم دیگه سریعتر باشه زمان براش کندتره.
مثلاً اواخر یه ازامایش کرده بودن روی یک خلبان امریکایی و میزان رشد ریشش رو در طو یک هفته اندازه گرفته بودن.بعد از اون هر روز به میزان 8 ساعت پرواز انجام میداده و یک هفته بعد هم همین کار رو کردن و متوجه شدن ریشش نسبت به دفعه قبل کمتر رشد کرده.

این قضیه ریش خیلی سفر در زمان نمی تونه باشه چون میزان تفاوت بسیار اندک است. مثلا اون ماهواره های GPS (که سرعت حرکتشون از سرعت هواپیماها بسیار بیشتره) در هر روز نیم میلیاردم ثانیه تفاوت دارن و این چیزی نیست که مثلا تفاوتش در تغییر ریش مشخص باشه. دلیل اصلی تفاوت در رشد مو در هواپیما بحث فشار هواست که تاثیر مستقیمی روی سرعت رشد موهای بدن داره.

[Hamid2545]

من هم موافقم

[Hamid2545]

چرخه

در صورتی که کسی بتواند در زمان سفر کند و به گذشته برود می تواند پارادوکس های مختلفی ایجاد کند که یکی از انها پارادوکس پدر بزرگ می باشد که در مورد آن صحبت شد و اکنون برای نشان دادن یک مشکل دیگر که می تواند پیش بیاید ابتدا یک داستان علمی تخیلی را به نام "چرخه " نوشته تا متوجه شوید چه مشکل دیگری در این مسئله ممکن است پیش بیاید اگر ساخت ماشین زمان ممکن باشد می تواند این داستان به خقیقت بپیوندد و متوجه می شوید که ایراد مسئله در کجاست .
اصل داستان را در ویژه نامه داستان های علمی تخیلی در ماهنامه دانشمند ( ماهنامه دانشمند -ويژه نامه داستان های علمی تخیلی - آذر ماه 1368) خواندم متاسفانه نتوانستم اصل داستان و ويژه نامه را پیدا کنم از این رو مجبور شدم به طور خلاصه آنچه از داستان به خاطر داشتم در اینجا بیاورم در هرحال همین هم منظور را می رساند. و اما اصل داستان :

ساعت زنگ زد . ساعت پنج صبح بود و جک دستیار پرفسور بیدار شد یادش آمد که امروز ساعت شش قرار است پرفسور آزمایش راه اندازی ماشین زمان را در حضور او و دانشمندان دیگر انجام دهد. در مرحله اول برای آزمایش قرار شد یک ساعت به گذشته برگردند جک پی برده بود طبق معادلات و نظریه های انشتین زمان و مکان به هم وابسته هستند و اگر ما به گذشته سفر کنیم نه تنها زمان برای ما بلکه زمان و مکان و اشیا و...برای همه جهان یعنی به طور خلاصه کل جهان به گذشته می رود(مسافران ماشین زمان هم مانند بقیه با همان افکار عقاید و... به گذشته می روند بنابراین دیگر عنوان مسافر زمان معنی ندارد زیرا نه تنها آنها بلکه کل جهان خلفت به گذشته می رود ) و بعد دقیقا همان رویدادها که از گذشته تا حال رسیده در تمام جهان و کائنات مو به مو تکرار می شود بدون اینکه مخترعان و راه اندازان ماشین زمان متوجه باشند تا به لحظه ساخت و راه اندازی ماشین زمان برسد و دوباره با راه اندازی ماشین زمان باز به گذشته می رویم و باز همان رویدادها تکرار می شود و باز هم .... و در نتیجه کل جهان و کائنات در یک چرخه ابدی گرفتار می شود و امکان پیشرفت و... همه نابود می شود . جک شب گذشته خیلی سعی کرد پرفسور را از این آزمایش منصرف کند ولی نشد ولی الان به فکرش رسید که از راه زور هم که شده جلو آزمایش را بگیرد بنابراین به خوابگاه پرفسور می رود تا او را زندانی کرده و ماشین زمان را نابود کند و چند همدست هم با خود همراه می کند ولی پرفسور که پیش بینی میکرد محافظان خودش را خبر کرده و بعد از مختصری درگیری جک و افرادش را دستگیر می کنند و برای آزمایش به آزمایشگاه می رود .
در آزمایشگاه پرفسور و همه افراد جمع شده اند و مراسم رونمائی از اختراع جدید پرفسور با حضور جمعی از خبرنگاران ودانشمندان تراز اول شروع می شودبعداز تنظیم ماشین زمان برای سفر به یک ساعت گذشته دقیقا راس ساعت شش پرفسور دسته اهرم را می کشد.
ساعت زنگ زد . ساعت پنج صبح بود و جک دستیار پرفسور بیدار شد .....

اگر ساخت ماشین زمان در آینده امکان داشت تا الان ساخته شده بود و این چرخه می توانست اتفاق بیفتد ؟ از کجا معلوم شاید ما الان در یک چرخه گرفتار شدیم ؟

[Zeitgeist]

اگر سفر به گذشته (حالا از هر طریقی) امکانپذیر میبود، آیا نباید که ما همین الآن شاهد انواع و اقسام آیندگانمون میبودیم که از هر گوشه، ظاهر بشن؟!

همین که ما تابحال حتی یک مسافر زمان از آینده مشاهده نکردیم و حتی یک رویدادی که بشه روش مثلاً اسم یک "کرمچاله" یا فرضیه ای مشابه رو گذاشت رو ندیدیم، شاید نشانگر این باشه که سفر به گذشته امکانپذیر نیست.


اگر من برم به هزار سال نوری دورتر و یه تلسکوپ فوق پیشرفته ی بسیار قوی بسازم که بتونه سطح زمین رو تا حد خیابان ها ببینه (!) یعنی میتونم که زمین رو در هزار سال قبل ببینم. نهایت سفر به گذشته ای که میتوان هم اکنون متصور بود این هست؛ تنها مشاهده گر بودن، اونم از راه دور...