یه نکته رو در نظر بگیرید که قرار نیست هر فارغ التحصیل رشته های علوم پایه ، استخدام آموزش و پرورش بشه....
تو آزمون سال 89 آموزش و پرورزش اصلا برای معلم رشته های پایه اعلام نیاز نکرده بود .( تعداد فارع التحصیل تو این رشته ها حتی در رده کارشناسی ارشد هم بسیار زیاده و عملا استخدام همشون حتی تاپ ترین ها هم غیر ممکنه )
تازه اگه آموزش و پرورش هم شما رو استخدام کنه تا حداقل 5 سال ( و به احتمال زیاد بیشتر ) شما تو یه شهرستان کوچیک تدریس خواهید کرد.
در مورد دکترا هم اینکه اینو بگم که الان پیک جمعیت فارع التحصیلان رفته طرف ارشد یعنی ما تا 3-4 سال دیگه با حجم انبوهی از فارغ التحصیلان ارشد بیکار روبرو می شیم که خیلی هاشون چاره ای ندارن ( و در واقع امیدی ندارن ) جز اینکه دکترا بخونن.
پس کلا زیاد به امید این نباشید که با گرفتن ارشد یا دکترا بتونید یه شغل دانشگاهی راحت و نون و آبدار پیدا کنید.
اما در مورد علاقه :
راستش رو بخواید من تقزیبا اطمینان دارم که بالای 90 درصد داوطلبان کنکور کارشناسی نمی دونن علاقه اصلی شون چی هست.
این کاملا طبیعی هم هست .
الان ممکنه همه بریزن اینجا و اعتراض کنن که نه من مطالعه دارم و رشته ها رو بررسی کردم و .... ولی خوب اکثرا فکر می کنید که علاقه اصلی خودتون رو پیدا کردید. خیلی ها هستن که تو یه رشته ای قبول می شن که فکر می کنن بهش هیچ علاقه ای ندارن ولی در حین تحصیل متوجه می شن که واقعیت اون رشته چی هست و دیگه حاضر نیستن اون رشته رو با هیچ چیز عوض کنن. بر عکسشم هست.
حرف من اینه : اکثر داوطلب ها به مجموعه ای از رشته ها علاقه دارن و نه صرفا تک رشته خاص. پس خیلی از حالا خوتون رو محدود نکنید.
لب کلام: علاقه مهمه ولی همه چیز نیست ، بازار کار احتمالی رشته هم مهمه ، جنسیت شما ، محل کار ی که در آینده شما باید اونجا مشغول به کار بشید ، توانایی های جسمی شما و خیلی چیزهای دیگه هم وجود داره که اهمیت اونها اصلا کمتر از علاقه نیست.
30سالگی رو که رد کنید ، تشکیل خانواده که دادید ، پول در آوردن از همه چیر مهم تر میشه ، اینکه نحوه پول در آوردن بهتون بچسبه یا نه ، خیلی مهم نیست ( کمیت خیلی مهم تر از کیفیت میشه ). البته منظورم فعالیت های قانونی هست. لطفا کسی نیاد موعظه رو شروع کنه. و بحث نون حلال و حرام رو پیش بکشه.
کسی که به ریاضی و فیزیک علاقه داره ، مکانیک هم رشته بسیار مناسبی برای اون هست ( به قول لئونارد اویلر مکانیک بهشت ریاضیات است )
وکلام آخر: واقعا اونقدر ارزش نداره که شما حتما به خاطر قبولی تو یه دانشگاه عالی در حالی که بتونید نمره قبولی یه دانشگاه خوب رو بیارید ، ریسک کنید و یک سال دیگه از عمرتون رو پشت کنکور بگذرونید، واقعا ارزش نداره .... اینو 4-5 سال دیگه 100 درصد به خودتون می گید، هیچی ارزش سال های عمر انسان رو نداره
اگه واقعا دوست دارید تو یه دانشگاه عالی تحصیل کنید ، تلاش کنید که برای ارشد اونجا قبول شید ، برای رفتن به اونور آب و پذیرش دکترا و مهاجرت هم دوره ارشد مهمتر از کارشناسی هست
پ . ن : منظورم از دانشگاه عالی مثلا شریف و امیر کبیر هست و دانشگاه خوب دانشگاههایی مثل صنعتی اصفهان و شیراز و ...
.gif "N Aggressive (4)")
.gif "N Aggressive (14)")
نوشته شده توسط bida
.gif "N Aggressive (26)")
