جنین رو با کامل شدن رشد بیولوژیکی انسانی(تمایز انسان از غیر انسان با تشکیل اجزای اصلی انسانی) و رشد روانشناختی (خودآگاهی و داشتن شعور و بعضی ویژگی های روانشناختی) می توان انسان در نظر گرفت. و قبل از اون نمی توان انسان در نظر گرفت.
بر این اساس می توان زمان سقط جنین (با حفظ حقوق جنین = جنین از چه زمانی دارای حق میشود؟! و حفظ حقوق زن = حقوق زن نسبت به بدنش در چه شرایطی سلب میشود؟!)مشخص و قانونی باشه.
یه سوال اینجا پیش میاد این بازه های زمانی و این شرایط و قوانین رو کی باید در موردش نظر بده و تایین کنه؟
علم و پزشکان؟هنوز سوالات بی پاسخ زیادی برای خودش داره
مذهب و علما؟ ....
خدا و کتاب؟ ....
مثلا بازه زمانی که برای مجاز بودن سقط جنین در کشور خودمون هست فقط توسط مذهب تایین شده(دمیده شدن روح در چهار ماهگی) در حالی که 100% با علم پزشکی همخوانی نداره
شما میگید وقتی یک جنین به رشد روانشناختی (خودآگاهی و داشتن شعور و بعضی ویژگی های روانشناختی)
برسه اسمش رو میشه انسان گذاشت
ولی سوال اینجاست جنین حتی ماه ها بعد از تولد دارای بعضی از همین صفاتی که اسم بردید نمیشه ، خوداگاهی رو شما چطور به یک جنین نسبت میدید؟
و سوال دیگه ای پیش میاد ایا نوزادی متولد شده که رشد روانشناختی مورد نظر شما رو پیدا نکرده و نمیکنه رو میشه اسمش رو انسان گذاشت یا نه و حقوق یک انسان کامل رو براش در نظر گرفت یانه؟چون طبق تعریف شما جواب منفی میشه و این نوزاد رو نمیشه انسان اسم گذاشت
حق وجود داشتن رو در تکمیل حیات و حق زندگی توضیح دادم . اینکه یه انسان حق زنده بودن داشته باشه یا نه ..بله اگر با توضیح و برداشت شما به حقِ وجود داشتن نگاه کنیم باید میلیارد ها انساان حق وجود داشتن پیدا کنن.و ما با وسایل جلوگیری جلوی حق وجود داشتن رو میگیریم ولی توضیحات من مربوط به زندگی و حیات میشه مثل جنینی که حق حیات و زندگی داره .
دقیقا اصلیترین و بزرگترین سوال همین هست شما با چه دلایل و استدلالی برای یک اسپرم هیچ حق حیاتی قائل نیستید ولی برای یک جنین حق حیات قائل میشید و سقط یک ترکیب اسپرم و تخمک رو کشتن یک انسان میدونید؟
استدلال شما رشد بیولوژیکی و روانشناختی جنین هست؟در مورد رشد روانشناختی که ینده در جایی هنوز ندیدم جنین تا قبل از تولد هیچ نشانه ای از داشتن خوداگاهی و شعور داشته باشه
در مورد رشد بیولوژیکی و بازه تکمیل این رشد ولی میشه بحث کرد.