بیت بالا حقیقتا من رو برد به ایامی که تازه فهمیده بودم ادبیات دنیایی بزرگترو بسی جلو تر از دنیایی کنونی ما هست بر عکس کسانی که فکر میکنن ادبیات دیگه جاذبه اش رو از دست داده . . .
ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز ...
کان سوخته را جان شد و آواز نیامد.
این مدعیان در طلبش بی خبرانند
کان را که خبر شد خبری باز نیامد ...
این ابیات هم برای کسانی که مدام تظاهر به دینداری و خداپرستی دارند .
(سعدی ... )