اگه تعداد این افراد تو این مملکت کم بود اصلا اوضاع اینطوری نمیشد . ولی متاسفانه جامعه رو همین افرادی که نمیخوان واقعیت رو ببینن میچرخونن .
مثلا یه بنده خدایی هست یه زمانی زیاد باهاش بحث میکردم و اون هم همین حرفا رو میزد . میگفت من بعد از دانشگاه رفتم دوره های طراحی وب سایت و شبکه و بعدش اولین جا که رفتم مشغول به کار شدم و کار هست ، کی میگه نیست و شما چیزی یاد ندارین و برنامه نداشتین واسه اینده و حالا برو کارگری و Blah Blah ....
بعدا فهمیدم طرف اولا معاف کفالت شده بوده موقع دانشگاه . دوما از طریق اشناشون تو اون شرکت مشغول به کار شده . در ضمن سرمایه هم داشته که خرج اون دوره ها و کلاس ها بکنه .
پس چی ؟ خیلی به حرف اینا اهمیت نده . چون تو دوره ای زندگی میکنیم که به هر کی بگی اوضاعم خرابه طرف میگه برو خدات رو شکر کن چون من از تو بدبخت ترم .
یه چیزی هم بگم در باب بیکاری که اف تاپیک نباشه
یکی عمرش رو میزاره وسط و از بچگی یا حداقل بعد سربازی تو 20 سالگی میره دنبال کار ازاد یا کارگری یا هر چی دیگه و بالاخره به واسطه اون عمری که گذاشته وسط احتمالا به سنین بالاتر که برسه زندگی و سرمایه ای ساخته و در ضمن به جامعه اش خدمت کرده .
باز یکی سرمایه میزاره وسط و میزنه توی یه بیزینسی چیزی که باز اون هم احتمالا زندگیش رو میسازه و سرمایه کلونی به جیب زده تو این مدت . هر دو البته منوط به اینه که طرف حداقل یه کم فکر اقتصادی داشته باشه که ضرر نکنه .
ولی بعضی ها هم سرمایه و هم عمرشون رو گذاشتن واسه درس و دانشگاه که بهشون یه چیزی یاد بدن . علمی رو که باهاش هم بتونن خدمت کنن به جامعه هم سرمایه زیادی از توش بدست بیارن . که طبیعتا باید نتیجه دوبرابر بده .
ولی غافل از اینکه اینجا
ایران است . ایرانی که همه چیز به شانس و پارتی بستگی داره . اسمش هم هست کازینوی ایران (بر وزن یتیم خانه ایران
)
نوشته شده توسط Gregar
جواب بصورت نقل قول
