آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
مثل همیشه با تاخیر برد رو تبریک میگم
همون اول بازی که دیدم لو ترکیب رو درست کرده مطمئن بودن میبریم. از یه چیز دیگه هم خوشم اومد اینکه آلمان امسال داره آهسته و پیوسته میره جلو تا قهرمانی
نویر که دیگه حرف نداره، اون توپ هایی که یه دسته میگره آدمو یاد فوتبالیست ها میندازه(یه دونه اینجوری هم بازی بایرن چلسی تو سوپر کاپ گرفت من هنوز تو شک اونم
)
فقط تنها چیزی که این بازی ناراحتم کرد دو تا موقیعت خوبی بود که شورله از دست داد
فرانسه هم تموم شد حالا نوبت برزیـــــــــــــــــــــ ــله
محتوای مخفی: تبریک
آلمان داره نشانه های پختگی رو از خودش نشون میده (این جمله رو بدون نگاه کردن به عکس های بالا بخونید)
آلمان توی چند بازی اخیر نشون داده که در عین این بالا و پایین ها می تونه استراتژی های مختلفی رو به اجرا بگذاره و نتیجه بگیره:
کنترل توپ و میدان مثل بازی با امریکا، کنترل خود بازی بدون کنترل توپ و میدان مثل این بازی و بازی با پرتغال (بازی "حرفه ای")، نشون دادن شخصیت تیمی در گرفتن نتیجه و بهتر شدن با گذشت زمان بیشتر از بازی مثل بازی با الجزایر، بازگردوندن نتیجه در شرایط سخت و مقابل یک تیم دونده مثل بازی با غنا که دو مورد آخر به کمک گزینه های روی نیمکت و تعویض های بجا به دست اومد.
البته این "حرفه ای" بودن و "کنترل" در جزئیات هنوز جای پیشرفت زیادی داره، مثل موقعیت های زیادی که توی همین دو بازی مراحل حذفی به دست اومد.
توی بازی دیشب اتفاقات خوب زیادی افتاد:
عقب نشینی به موقع لوو ازاصرار به استفاده از لام در هافبک (من از مصاحبه کوپکه روز قبل از بازی با این مضمون که "احتمال تغییر وجود داره" احساس کردم که لوو کوتاه اومده)
استفاده از ضربات شروع مجدد که معمولا از ویژگی های اصلی تیم های قهرمان تورنومنت هاست به خصوص در بازی های نزدیک (از نمونه های اخیرش، ایتالیا فینال 2006 مقابل فرانسه، اسپانیا نیمه نهایی 2010 مقابل آلمان)
بازگشت هوملز و بازگشت آرامش به خط دفاع، مجددا ویژگی که در اکثر تیم های قهرمان وجود داشته (مجددا از همون مثال قبل، کاناوارو 2006، پویول 2010) و نهایتا بردن در بازی به شکل کنترل شده و حرفه ای که لزوما برای هوادار بی طرف تماشاگر پسند نبود؛
اصطلاحی که آلمان ها اینجور مواقع به کار می برند، Turniermannschaft یا تیم تورنومنت، تیمی که هدفش قهرمانی و بس!
اما قدم بعدی قدم اصلی هست، چهارمین نیمه نهایی متوالی اینبار مقابل میزبان و تیمی که آخرین فینال رو 12 سال پیش بهش واگذار کردیم، میشه گفت مهم ترین بازی 12 سال اخیر تیم (در کنار نیمه نهایی 2006) و یه فرصت طلایی برای جبران فینال 2002 مقابل برزیل در غیاب بالاک، حالا در غیاب ستاره برزیل. قسمت؟
البته خیلی زود هست برای صحبت از فینال، اما فینال "آلمان – هلند" بعد از این همه مدت می تونه کلاسیک ترین فینال ممکن باشه.
شک نکینید آلمان قهرمانه.............................
من دیشب بازی برزیل - کلمبیا رو کامل ندیدم. ولی تا جایی که دیدم به نظرم آلمان قدرت حذف برزیل رو داره. اگه برزیل تیمش کامل بود هم این قدرت رو داشت، چه برسه به الآن که نه تیاگو رو دارن و نه نیمار رو.
کلاً اگه همه چیز مثل بازی دیشب باشه و یواخیم لو منطقی رفتار کنه و بازیکن ها هم در حد توان خودشون کار کنن، رفتن به فینال نباید کار خیلی سختی باشه. فقط می مونه میزبان بودن برزیل که آب و هوا و فشار استادیوم به نفعش هست، ولی اگه اوایل بازی گل نخوریم و بازی رو کنترل کنیم، کار تمومه!.gif ":دی")
عجب آلمانیا شانس دارن ها ! ( بازی بعدی رو میگم )
از این صحبت ها زیاد می شنویم اما باید از اون سمت بگید، آلمان شانس نداره، برزیل بدشانس هست که نیمار رو از دست داده و تیاگو سیلوا مقصر هست که با یه حرکت بی مورد خودش رو از بازی بعدی محروم کرد و اسکولاری مقصر هست که از چهره های خلاقی مثل لوکاس مورا یا کوتینیو دعوت نکرده.
اما از "شانس آلمان" گفته میشه، اگه بخوایم روی مصدومیت های دست بگذاریم آلمان تقریبا بدشانس ترین تیم جام بوده، مصدومیت گوندوگان، برادران بندر، اشملزر و مهم تر از همه رویس، رویس که در حال حاضر از نیمار در سطح بالاتری قرار داره و همه اینها نه یک بازی و دو بازی، بلکه کل جام رو از دست دادند و هم در دفاع چپ، هم در خط هافبک و گزینه های دفاعی اون بخش و هم در حمله تیم با مشکل جدی روبرو شده، مشکلاتی که شاید توی همین بازی با برزیل برای آلمان گرون تموم بشه.
یا اگه بخوایم از محرومیت بگیم، همون داستان محرومیت بالاک در فینال 2002 مقابل همین برزیل، بالاکی که در مراحل حذفی دو بار برای آلمان گلزنی کرده بود.
البته این موارد صرفا مربوط میشه به صحبت های قبل از بازی و الا بازی بین دو تا "تیم" هست، نیمار در عین اینکه ستاره برزیل هست و معمولا برای این تیم خیلی خوب کار کرده، در بازی دیشب و در بازی قبلی این تیم با شیلی، بر خلاف دور گروهی، از دلائل اصلی صعود برزیل در این دو مرحله نبوده و سهم بیشتری رو نسبت به بقیه بازیکنان این تیم نداشته و صرفا یکی از اعضای این تیم بوده./
البته من برام فرقی نمیکنه چون از هر دو تا این تیم ها بدم میاد !
خدایا نیمار رو برسون بازی نیمه نهایی تا برتری مطلق ژرمن ها تایید بشه
تیم ما قهرمانه چون حقشه
بهترین تیم تمام تاریخ فوتبل المان همین تیم یک دست وفوق العادس
نیمار که کلا نمیرسه ...
ولی آلمان برزیل با نیمار رو هم میبرد...
دیشب فقط زمانی استرس پیدا کردم که شورله موقعیت اولی رو خراب کرد. بازی خیلی کنترل شده و بی خطر پیش رفت و با این حال هم آلمان میتونست همون بلایی رو سر فرانسه بیاره که سر انگلیس و آرژانتین در 2010 آورد. ضمنا داشتن دروازبان خوب چقدر خوبه.
الان که برزیل دوتا از کلیدی ترین بازیکناش رو از دست داده، از آلمان انتظار میره که راحت برنده بازی باشه و همین فشارِ روی تیم رو بیشتر میکنه. البته بنظرم واقعا نبود نیمار خبر خیلی خوبیه چون هیچ تضمینی نیست که همچین بازیکنی در 90 دقیقه یک لحظه کار خودش رو نکنه.
فکر کنم آلمان باید خیلی مواظب 20 دقیقه اول بازی باشه. برزیل تیمیه که با هیجان بازی میکنه. اسکولاری واقعا تیم یکدستی نداره و ذهنیت تیمی و نظم تاکتیکی جا نیفتاده تو تیمش. به همین دلیل سعی میکنه با استفاده حداکثری از میزبانی، شور و هیجان تیمی رو جایگزین اون نظم لازم بکنه. تو این تورنمنت هم بهترین بازیها رو برزیل در دقایق اول بازی انجام داده و هرچی به آخر بازی نزدیک شدن، بازیشون افت کرده. با همین سبک هم قهرمان کنفدراسیون ها شدن.
اگر در 20 دقیقه اول حواس آلمان جمع باشه و مخصوصا روی کرنرها مواظب باشن، در ادامه و مخصوصا در جریان بازی، زور برزیل به آلمان نمیرسه.
دوست دارم فینال آلمان - آرژانتین رو ببینم، چون تقریبا قطعیه برنده اش کیه
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط MOHAMMAD2010
