مواد مخدر و مشروبات الکلی (کلیۀ اخبار و بحث های مرتبط)

[S.A.R.A]

▪ ۳۰ درصد از مراجعه كنندگان به كلینیك های ترك اعتیاد را جوانان تشكیل می دهند
▪ ۴۰ درصد قرص های روان گردان و مواد مخدر با راهنمایی دوستان و در میهمانی های شبانه مصرف می شود
▪ هنوز ردیابی دقیقی از مواد صناعی در كشور نشده است و آزمایشگاه های مجهزی برای تجزیه و تحلیل مواد مخدر نداریم
▪ كراك همان هروئین فشرده و خالص است كه با قیمتی بالاتر در بازار عرضه می شود
كارشناسان مسائل اجتماعی نسبت به گسترش موادمخدر شیمیایی در میان جوانان هشدار می دهند. براساس آمارها ۳۰درصد از مراجعه كنندگان به كلینیك های ترك اعتیاد را جوانان ۲۵ تا ۳۰ سال تشكیل می دهند.
براساس اظهارات درمانگران اعتیاد، رویكرد به مصرف موادمخدر درمیان جوانان تغییر یافته است به گونه ای كه اگر تا ۲ سال پیش مصرف كنندگان بیشتر از مواد سنتی مانندتریاك و یا شیره استفاده می كردند هم اكنون مخدرهایی به نام اكستاسی، شیشه، كراك، برف، تم چیزك، نورچیزك ، پیپر نیوز و قرص های برنج درمیان معتادان رایج شده است كه با قیمت بسیار بالا در بازار مواد مخدر عرضه می شود.
دكتر هومن نارنجی ها ، معاون مؤسسه آموزش و پژوهش سوءمصرف و وابستگی مواد (داریوش) به نتایج طرح تحقیق و ارزیابی سریع وضع مواد اعتیادآور اشاره كرده و می گوید: كراك ، شیشه و قرص های اكستاسی از جمله مواد مخدر شیمیایی قوی هستند كه قدرت تخریب كننده ای بر روح و روان افراد دارند و در بازار موادمخدر نیز بسیار رایج است.
وی با اشاره به این كه مصرف كراك به دلیل نداشتن بو و استفاده راحت افزایش بسیاری یافته است ، می گوید: كراك به گروه مواد شبه افیونی اختصاص دارد و همان هروئین فشرده و خالص است كه به قیمتی بالاتر در بازار عرضه می شود. قاچاقچیان موادمخدر با ترفندهایی ، ماده هروئین را كه مصرف آن در كشور قبیح بود به شكل نو ارائه كرده اند تا جوانان و مشتریان جذب نام گول زننده این مواد شده و این ماده را جایگزین مواد قبلی مانند تریاك و شیره كنند. دكتر نارنجی ها تأكید می كند: بهتر است درمانگر و خانواده ها به جای استفاده از واژه كراك از نام واقعی این ماده یعنی همان هروئین فشرده استفاده كنند تا جوانان نیز احساس نكنند این ماده چیز تازه ای است و با هروئین تفاوت دارد، به مصرف آن گرایش پیدا نكنند.
وی به عوارض استفاده از مواد روانگردان اشاره كرده و می گوید: مشكلات و آسیب های عصبی ، اختلالات روانی بسیار رایج، افسردگی ، اضطراب و رفتارهای پرخاشگرانه ازجمله مهم ترین اختلالات رایج در فرد مصرف كننده است. وی می افزاید: آمارها نشان می دهدكه مرگ و میر این نوع مواد نسبت به مواد سنتی بسیار بیشتر است مسئولان در نظر داشته باشند اگر زمانی هروئین با درجه خلوص پایین در بازار عرضه می شد هم اكنون كراك با درجه خلوص بالاتری در میان جوانان عرضه می شود.
< ۶۰درصد مصرف كنندگان قرص های اكس تحصیلات دانشگاهی دارند
دكتر نارنجی ها با اشاره به این كه ۶۰درصد مصرف كنندگان اكستاسی تحصیلات دانشگاهی دارند می گوید: این نكته بسیار مهم است چرا كه غالباً پایین بودن تحصیلات از عوامل افزایش خطر گرایش به اعتیاد اعلام می شود ولی براساس تحقیقات مشخص شده كه همه گروه ها درمعرض خطر اعتیاد هستند.
به گفته وی ۸۸درصد معتادان دارای مدرك دیپلم و زیردیپلم هستند و گسترش اعتیاد میان دانشجویان ۴درصد است.
● آزمایشگاه های داخلی هم می سازند
این احتمال وجود دارد كه برخی از قاچاقچیان مواد مخدر با استفاده از مواد شیمیایی كه بعضاً با مجوز قانونی وارد كشور می شوند و در برخی صنایع كاربرد دارند به تولید مواد مخدر صنعتی روی آورند. دكتر نارنجی ها باتأكید براین موضوع می گوید: ممكن است برخی از مواد در لابراتوارهای داخلی هم ساخته شوند این موضوع تفاوتی در كلیت داستان ایجاد نمی كند. وی با انتقاد از عملكرد دستگاه های ذیربط درباره كاهش مواد مخدر جدید در كشور می گوید: هنوز ردیابی دقیقی از ماهیت ماده كراك در كشور نشده است و هیچ كس نمی داند كه ماهیت این ماده چیست؟ در داخل كشور آزمایشگاه مجهزی برای شناخت و تجزیه و تحلیل مواد مخدر نداریم. این مهم ترین اشكال برای بررسی مواد مخدر به صورت علمی است.
معاون آموزش و پژوهش سوءمصرف و وابستگی مواد، معتقد است موادی مانند كراك، شیشه و انواع قرص های روان گردان وارد بازار شده است كه تمركز همه آنها بر روی جوانان است، اما هیچ كس نمی داند كه این مواد چیست؟
دكتر نارنجی ها با هشدار به مسئولان ذیربط می گوید: بعد از گذشت سال ها از ورود هروئین به كشور تنها ۱۵ درصد معتادان هروئین مصرف می كنند. با وجودی كه ۲ سال است مواد روانگردان وارد بازار شده ولی ۳۰ درصد جوانان مصرف كننده این مواد هستند و این موضوع بیانگر عملكرد بسیار ضعیف دستگاه های
دست اندركار درباره پیشگیری از كاهش و حتی شناخت مواد صناعی است. از سوی دیگر دكتر اقدامی مدیركل دفتر پیشگیری از اعتیاد سازمان بهزیستی در پاسخ به این سؤال كه آیا سازمان بهزیستی درباره پیشگیری از مواد شیمیایی روانگردان اقدام های خاصی انجام می دهد، می گوید: رویكرد بهزیستی تمركز بر روی اعتیاد به صورت كلان و اجتماع محور است و سازمان با فرستادن تیم های تخصصی به مدارس، محلات و محل كار افراد سعی در كاهش و یا شناسایی اعتیاد می كند.
وی تأكید می كند: یكی از دلایل افزایش مواد شیمیایی می تواند استرس و رقابت های زیادی باشد كه بین افراد جامعه حاكم است.
به گونه ای كه وقتی پاسخ مناسبی برای این نوع رقابت ها وجود نداشته باشد. افراد از این مواد به عنوان محرك استفاده می كنند.
احترامی با اشاره به این كه یكی از راهكارهای كاهش مواد صناعی افزایش نشاط و شادی در میان جوانان است، درباره عوارض مصرف موادمخدر صنعتی می گوید:
موادمخدر صنعتی مثل كراك كه هروئین فشرده است ۱۳۰ برابر هروئین قدرت تخریبی بر روی مغز داشته و موجب می شود بافت های عضلانی بدن بعد از چند بار مصرف از یكدیگر گسسته و حالت پوسیدگی پیدا كند.
● تأثیر دوستان ناباب
به گفته دكتر نارنجی ها، ۴۰ درصد موارد مصرف قرص های روان گردان و مخدر شیمیایی در میهمانی های دوستانه وخانوادگی است. وی كسب لذت و كنجكاوی را شروع در معتاد شدن افراد ۲۵ درصد می داند و می گوید: ۲۲ درصد معتادان مشكلات روحی ، ۳‎/۳ درصد مشكلات جنسی، ۵ درصد درد و

● مسئولان چه برنامه ای دارند؟
رفعت بیات نماینده مردم زنجان در مجلس شورای اسلامی درباره برنامه های مجلس برای كاهش مواد روانگردان در میان جوانان می گوید: مجلس طرح خاصی درباره مواد شیمیایی یا كاهش مواد روانگردان ندارد. دستگاه قضایی و سازمان های اجتماعی كه درباره كاهش مواد مخدر فعالیت می كنند باید طرح هایی ارائه كنندكه متأسفانه نقش نظام قضایی برای كاهش مصرف موادمخدر در جامعه بسیار ضعیف است.
وی با تأكید بر این كه مجلس باید قوانین محكم تری را برای كاهش موادمخدر در كشور تصویب كند اظهار می دارد: اشتغال زایی برای جوانان، كاهش استرس در میان جوانان و فراهم كردن زمینه شادی و نشاط در جامعه از جمله مهمترین اقدامات برای كاهش موادمخدر شیمیایی دركشور است.
با این همه، تبلیغات غلط برخی از افراد سودجو مبنی بر شادی زا بودن و بی ضرر بودن این مواد و ناآگاهی جوانان نسبت به عوارض خطرناك این مواد موجب فراوانی مصرف موادمخدر صناعی در كشور شده است. جلوگیری از مصرف این مواد اراده جدی مسئولان و فراهم آوردن فضای شاد و بدون استرس را برای جوانان نیاز دارد. ۷ درصد هم در دسترس بودن مواد را از دلایل معتاد شدن خود می دانند. این كارشناس درباره گسترش قرص های روان گردان در مدراس می گوید: مصرف قرص های روانگردان در هر مقطعی ممكن است و با توجه به این كه ۱‎/۶ درصد معتادان مورد بررسی قرار گرفته در كشور، دانش آموز بوده اند لذا این محاسبه نشان می دهدكه حدود ۳۰ هزار نفر معتاد در شبكه آموزش و پرورش مشغول به تحصیل هستند.این هشداری است كه دكتر نارنجی ها به مسئولان كشور می دهد كه رفع آن نیازمند برنامه ریزی دقیق از سوی دست اندركاران امور اجرایی كشور است.

[S.A.R.A]

انتخاب کلمه روان گردان بعنوان نام ، برای موادی که استعمال آن موجب دگرگونی مستقیم در سیستم روانی فرد میگذارد شاید بی شباهت به معجزه نباشد .
در سیستم های روحی از کلمه روان با عنوان هایی همچون پرسپری و یا کالبد اختری یا ستاره ای نام برده شده است . در حقیقت انچه که هویت فردی ما را بعنوان نامی که بر ما گذاشته اند را بر دوش می کشد کالبد اختری یا پرسپری ماست ! چرا که این روان ماست که در زمان خواب هم ماهیت فردی ما را نگهداری میکند . این روان یا همان کالبد اختری همانگونه که در تمامی کتب عرفانی به ان اشاره شده است دارای محورهایی است که انرژی در آنها گردش متمرکز تری دارند . این محورها که به مراکز انرژی یا چاکراه ها معروفند مراکزی هستند که بروی غدد درون ریز بدن قرار گرفته و موجب تغییرات مستقیم آن غدد چه در تولید نوع هرمونها و سایر مواد محرک در بدن و چه در میزان حجم تولیدی انها دارد . میدانیم که غدد درون ریز در هدایت و نحوه عملکرد جسم ما مهمترین اثر را بصورت ناخودآگاه دارد . اکنون که با سیستم و مکانیسم گردش انرژی کمی اشنا شدید بد نیست بدانید که محرکهایی همچون روان گردانها قادرند که انرژی را که بصورت طبیعی در بدن دارای گردش آرام و تعریف شده ای است بصورت مقطعی و بسیار سریع دارای اختلال نموده و شخص را دچار تحریکاتی در مراکز انرژی و سیستمهای غدد درون ریز کنند . فرد مصرف کننده با تحریک سیستم انرژی ، حجم عظیمی از انرژی را در ستون فقرات خود از کف انتهایی تا فرق سر به حرکت دراورده و گاه با حرکت سر ( هد زدن ) همچون دراویش به بالاتر رفتن انرژی و متمرکز شدن در مغز خود برای استفاده خاص خصوصا در جهت تخیل و توهم کمک میکند . استفاده از موسیقی های دارای ضرب آهنگ های متناسب با سرعت موج های سینوسی و پالسهای تحریکی انرژی میتواند در بالاتر رفتن سطوح انرژی موثر شود .
مصرف روان گردانها موجب می شود تا فرد ؛ احساسی همچون احساس افراد روحی که تجربه های رویا دیدن در بیداری دارند را بصورت کاملا مصنوعی تجربه کند .
در نهایت سطوح انرژی با گذشت زمان و عدم تحمل مغز و قلب مجبور به بازگشت به سطح قبلی بوده که در بعضی از مواد همچون اکسازی مصرف آب در دفع سموم و مواد محرک بصورت عرق و ادرار کمک بسیاری میکند تا فرد بتواند بصورت غیر مستقیم انرژی را مهار کند .
روانگردانها بخاطر آسیب رساندن به مراکز انرژی بخاطر افزایش ناگهانی و بی هنگام انرژی موجب لطمات جبران ناپذیری در این مراکز شده و موجب میشود که سیکل چرخش انرژی پس از اولین مصرف دچار بی نظمی گردد این تغییر میتواند در ایجاد بیماریهای روانی همچون چند شخصیتی شدن و توهم بسیار موثر بوده و از سویی شخص را مستعد دیوانگی سلولها در تکثیر که همان سرطان است بکند .
از سویی این مواد علاوه بر تاثیرشان بر روان بخاطر تحریک غدد درون ریز و نیز سموم حامل و حاصل از عملکردشان بر خون ، بروی جسم فرد مصرف کنند تاثیرات وحشتناکی میگذارد .



تجربه ها و تاثیر آنها بر الگوهای تقاضا بعد از مصرف
کسانی که تجربه استفاده از روان گردانها را دارند اغلب بعد از چند بار مصرف ؛ انرژی حاصل از شوک مصرف را ، بر روی مراکز خاصی از انرژی متمرکز نموده و سعی در استفاده از آن در جهت روشن بینی و یا افزایش قدرت تخیل و رویا بینی و شادی و لذت و یا ... می کنند . در میان مواد روان گردان مصرفی ، موادی همچون شیشه بخاطر تحریک نمودن مراکز انرژی خاصی در بدن لذت و رضایتمندی خاصی را در فرد ایجاد میکند که ترک ان برای هر فردی قابل انجام نیست لذا شیشه از جمله روان گردانهای بسیار خطرناک در حال حاضر است که تنها راه ترک مطمئن ان عدم تجربه کردن برای حتی یکبار ان است .

[S.A.R.A]

تي. اچ. سي. (T. H. C.)

يك تركيب حلال در حشيش است و به طور خالص، يك تركيب شيميايي است. THC به ندرت در خيابان قابل دسترسي و خريد و فروش است و آنچه كه به نام THC فروخته مي شود، معمولا پي. سي. پي يا ال. اس. دي است.
THC مخفف (Tetra Hydro Cannabinol) يكي از عناصر فعال شاهدانه است. THC يك ماده قوي توهم زاست، و اثرات شيميايي آن شباهتهايي به L. S. D. دارد كه عبارتند از تغييرات در رفتار، اختلال در حس زمان و حواس بينايي و شنوايي، از خود بي خود شدن. با اين همه شواهدي وجود دارد كه نشان مي دهد احتمالا اين دو دارو از طريق مكانيسم هاي بيوشيميايي مختلفي عمل مي كنند و اثرات آنها روي عملكرد مغز متفاوت است.

[S.A.R.A]

متادون چیست ؟
متادون متعلق به گروهي از مواد به نام شبه افيون‌هاست. شبه افيون‌ها موادي با ساختار شيميائي و عملكردي شبيه به مورفين هستند ( طبيعي و صناعي )، يكي از زير گروههاي شبه افيون‌ها خانواده مواد افيوني است كه شامل داروهاي تسكين دهنده درد عصبي مركزي طبقه بندي مي‌شوند بدين صورت كه كاركرد آنها به عنوان كاهش فعاليت اين سيستم است. الكل،‌كانابيس، بنز و ديازپين‌ها ( شامل ديازپام، لورازپام و...) موارد ديگري از داروهاي مضعف هستند. متادون به صورت صناعي ساخته مي‌شود و به عنوان جانشيني براي درمان افراد و ابسته به هروئين و ساير شبه افيون‌ها به كار مي‌رود. طول مدت اثر آن بسيار طولاني تر از هروئين است به طوري كه مدت اثر يك دوز واحد آن تقريباً 24 ساعت است درحاليكه درمورد هروئين ممكن است فقط 2 ساعت باشد. در يك برنامة درماني معمولاً متادون به صورت محلولي در آب ميوه تجويز مي‌گردد.
به طور کلی دو نوع برنامه درمانی با متادون وجود دارد :
1- درمان نگهدارنده يا طولاني مدت كه ممكن است ماهها يا سالها به طول انجامد. هدف در اين برنامه كاهش آسيب‌هاي ناشي از مصرف مواد و بهبود كيفيت زندگي است.
2- برنامة سم زدائي در روش پرهيز مدار ( كوتاه مدت) كه تقريباً 14- 5 روز طول مي‌كشد. هدف از اين برنامه كاهش رنج‌هاي ناشي از قطع مواد افيوني مانند هروئين است.
فواید درمان با متادون :
بسياري از مردم براين باورند كه مصرف كنندگان مواد افيوني بهتر است كه مصرف اين مواد را به طور كلي قطع كنند. اگر چه اين انتخاب براي بعضي از مصرف كنندگان اين مواد مناسب به نظر مي‌رسد،‌اما براي بعضي از آنها احتمال بازگشت زياد است.
البته، تحقيقات نشان داده اند كه برنامة نگهدارنده بامتادون مي‌تواند جنبه‌هاي مختلف بهداشتي زندگي فرد معتاد به هروئين را به دلايل زير ارتقاء بخشد:
1- هروئين با مواد ديگر مخلوط مي‌شود و ناخالصي آن زياد است.
2- متادون به صورت خوراكي تجويز مي‌شود و خطرات ناشي از تزريق هروئين را ندارد.
اين امر موجب كاهش خطرات ناشي از استفادة‌ مشترك از وسايل آلوده در تزريق مي‌گردد و درنتيجه احتمال عفونت‌هاي منتقل شونده از راه خون همچون هپاتيتB، هپاتيتC و HIV كاهش مي‌يابد.
3- افرادي كه تحت درمان نگهدارنده بامتادون هستند معمولاً به شيوة زندگي متعادل و باثباتي دست مي‌يابند كه شامل بهبود وضعيت تغذيه و خواب مي‌شود.
4- فردكمتر تحت استرس قرار مي‌گيرد به اين علت كه نگران چگونگي تامين هروئين براي استفادة مكرر در طول شبانه روز نيست.
5- متادون به مدت طولاني دربدن باقي مي‌ماند بنابراين روزانه يك بار مصرف مي‌شود.
6- ميزان جرم جهت تامين هزينة خريد هروئين كاهش مي‌يابد.
7- موجب كاهش ارتباط معتادان باسيستم قاچاق و عرضه كنندگان مواد مي‌شود.
8- متادون نسبت به مواد غير قانوني ارزان تر است.
9- دربعضي شرايط مي‌توان متادون را قطع نمود.
در صورت مصرف متادون در برنامه نگهدارنده باید به موارد زیر توجه نمود :
1- توجه ‌شود كه مراجعان برنامة نگهدارنده با متادون مشاورة تخصصي دريافت كنند.
2- متادون همانند هروئين قوي است و درصورت مصرف غلط خطرناك است.
3- ماداميكه فرد تحت درمان بامتادون است درواقع به صورت جسمي وابسته به شبه افيون‌هاست.
4- فرد بامصرف يك دوز متادون تجربة نشئگي را ندارد.
5- فرد بايد متعهد شود كه روزانه (‌حتي درتعطيلات )‌براي دريافت متادون مراجعه كند.
عوارض:
بعضي افراد در برنامة نگهدارنده با متادون علائم ناخواسته اي را در طول درمان تجربه خواهد كرد. ممكن است كه علت آن دوزمتادون تجريز شده باشد به صورتي كه بسيار كم يا بسيار زياد باشد كه بخصوص درشروع درمان ايجاد مي‌شود. بعضي از اين علائم ناشي از عوارض خود متادون است.
هنگامي كه مقدار تجويز شده بسيار كم باشد علائم شبيه به آنفلوانزا است وشامل موارد زيراست:
1- آبريزش بيني، عطسه
2- سيخ شدن موها
3- دردهاي شكمي‌
4- دردپشت ومفاصل
5- احساس ضعف جسمي
6- افزايش درجة حرارت بدن و احساس سرما
7- از دست دادن اشتها
8- تعريق
9- لرزش
10- تحريك پذيري و پرخاشگري
11- اسپاسم ماهيچه اي وپرش عضلاني
12- اختلال درخواب
13- تهوع و استفراغ
14- ولع براي مواد
15- خميازه
16- اسهال
فردي كه مصرف متادون را يكباره قطع كند ممكن است بسياري از علائم ذكر شده را تجربه نمايد. علائم ترك ( بازگيري) معمولاً يك تا سه روز بعد از آخرين مصرف شروع مي‌شود و در حدود روزششم به حداكثر مي‌رسد اما مدت طولاني تري به طولاني مي‌انجامد.
علائم ناشی از مصرف متادون به مقدار زیاد عبارتند از :
1- خواب آلودگي و چرت زدن
2- تهوع واستفراغ 7- طپش قلب
3- تنفس سطحي 8- سرگيجه
4- مردمك نوك سنجاقي 9- اختلال در عملكرد جنسي
5- كاهش دماي بدن 10- گردش خون ضعيف
6- ضعيف شدن نبض و كاهش فشار خون
بعضا افراد ممکن است عوارض را تجربه کنند که ارتباطر با دوز مصرفی متادون ندارد :
1- تعريق (فردبايدحداقل دوليتر آب در روز بنوشدتا دچاركمبود آب بدن نشود)
2- يبوست
3- درد ماهيچه‌ها ومفاصل
4- كاهش ميل جنسي ‌
5- جوش‌هاي پوستي و خارش
6- تسكين
7- احتباس مايع
8- كاهش اشتها، تهوع و استفراغ
9- دردشكمي
10- پوسيدگي دندان
11- بي نظمي‌درقاعدگي
این عوارض مدت کوتاهی پس از مصرف متادون فروکش می کند :
درافرادي كه كاركرد كبدي آنها ضعيف است ( به طور مثال عفونت هپاتيتB، ‌هپاتيت‌ها ونيز استفادة طولاني مدت از الكل ) مقدار متادون تجويز شده نياز به نظارت دقيقي دارد.
افرادي كه به مواد افيوني و ابستگي ندارند در صورت مصرف متادون علائمي‌را تجربه خواهند كرد كه شبيه به علائم ناشي از مصرف مقدار زياد متادون است (قبلاً ذكر شده است ) .
مصرف متادون همراه با سایر داروها :
مصرف داروهاي ديگر همراه متادون، بخصوص اگر آنها هم مضعف باشند (‌مانند الكل،‌افيونها از جمله هروئين يا بنزوديازپين‌ها مانند ديازپام )، خطر overdose راافزايش مي‌دهد. مصرف مقادير زياد الكل درچند روز يا چند هفته مي‌تواند طول زمان اثر متادون را كوتاه كند و موجب شود كه شخص قبل از مصرف دوز بعدي علائم ترك ( بازگيري ) راتجربه نمايد.
اين نكته بسيار مهم است كه فرد هنگام مراجعه به پزشك يا دانپزشك، مصرف متادون راگزارش دهد تا داروهائي كه موجب تاثير بر درمان نگهدارنده با متادون مي‌شوند را تجويز ننمايند.
Overdose و مرگ
مرگ در اثر مصرف متادون نادر است. مرگ مرتبط بامتادون تقريباً هميشه به دليل مصرف همزمان ساير داروها بخصوص بنزوديازپين‌ها و يا الكل مي‌باشد.
كادر حرفه اي بهداشتي عموماً پذيرفته اند كه درمان نگهدارنده با متادون دركاهش مرگ و مير معتادان به هروئين موثر است. مرگ در اثر مصرف متادون معمولاً به دلايل زير اتفاق مي‌افتد:
1- مصرف بيش از حد به طور اتفاقي ـ تحقيقات نشان داده است كه سوء‌ مصرف الكل و بنزوديازپين‌ها درمراجعان دريافت متادون شايع است. هرگونه مصرف همزمان داروهاي مسكن، ازجمله افيونهائي مانند هروئين،‌الكل و بنزوديازپين‌ها موجب افزايش خطر سركوب تنفسي، اغماو مرگ مي‌شود.
2- خودكشي ـ اختلالات عاطفي درمراجعان دريافت متادون شايع است.
3- صدمات و آسيب‌ها كه شامل تصادف باوسائل نقليه نيز مي‌باشد.
خطرات دیگر
1- دسترسي به متادون توسط افراد ديگر بسيار خطرناك است و مي‌تواند موجب ايجاد علائم شود. متادون اضافي را بايد از دسترس بچه‌ها دور نگه داشت.
2- تزريق متادون خطري عمده جهت سلامتي افراد است و خطر overdose، لخته شدن خون،‌انسداد سياهرگها و ساير مشكلات طبي را افزايش مي‌دهد.
حاملگی و شیر دهی
زنان جامعه كه وابسته به مواد افيوني هستند بايد ترغيب شوند كه هرچه سريعتر وارد برنامة نگهدارنده با متادون شوند زيرا مصرف متادون موجب كاهش عوارض ناشي از مصرف ساير مواد افيوني، مانند هروئين مي‌شود. دلايل آن عبارتند از:
1- دوره‌هاي ترك ناخواسته كه با مصرف ساير مواد افيوني همراه است و موجب آسيب به جنين مي‌گردد درمصرف روزانة متادون رخ نمي‌دهد.
2- كيفيت زندگي اين افراد در درمان نگهدارنده بامتادون بهبود مي‌يابد كه موجب بهبود تغذيه و كاهش تنفس مي‌گردد و نتيجة آن سلامت جنين خواهد بود.
3- متادوني كه توسط داروخانه يا مركز درماني توزيع مي‌شود حاوي هيچگونه مادة مضر ديگري كه به جنين منتقل شود، نيست.

همانند ساير مواد افيوني،‌متادون از را ه جفت به جنين منتقل مي‌شود. بيشتر نوزاداني كه از مادران مصرف كنندة متادون به دنيا مي‌آيند، پس از تولد دچار علائم ترك مي‌شوند. علائم آنها از نظر طول مدت و شدت علائم متغير است. اين نوزادان را مي‌توان پس از تولد دربيمارستان به نحو موفقيت آميزي درمان نمود. به طور كلي، زناني كه از متادون استفاده مي‌كننند درمقايسه با مصرف هروئين، دچار مشكلات و عوارض كمتري مي‌شوند.
چون مقدار كمي‌متادون از راه شير به نوزاد منتقل مي‌شود، مادراني كه دربرنامة نگهدارنده با متادون هستند، ترغيب مي‌شوند كه به منظور كاهش علائم ترك متادون در نوزادان،‌به شيردهي ادامه دهند.
متادون در شيرمادر 4-2 ساعت پس از مصرف به حداكثر مقدار خود مي‌رسد، بنابراين شيردادن به نوزاد قبل از مصرف متادون موجب مي‌شود كه متادون كمتري به نوزاد برسد.

[S.A.R.A]

علت اينكه فرآورده هاي گياه شاهدانه را جداگانه مي آوريم، اين است كه اين مواد به مقدار كم يا زياد در گروههاي توهم زا، سستي زا و محرك قرار مي گيرند، و اين فرآورده ها به طور كلي بر روي سيستم مركزي اعصاب اثر مي گذارند.عمده اين مواد عبارتنداز:
الف - ماري جوانا
ب- حشيش
ج - تي. اچ. سي. (t. H. C.)

[S.A.R.A]

اين مواد كند كننده فعاليتهاي سيستم اعصاب مركزي، جزو گروه مواد سستي زا، مسكن درد و شديدا اعتياد آور مي باشند. معمولا ايجاد حالت سرخوشي و نشاط مي كنند. برخي از اين مواد به صورت طبيعي وجود دارند، مانند ترياك كه از بوته خشخاش بدست مي آيد. بقيه به طور مصنوعي و شيميايي در آزمايشگاهها ساخته مي شود. برخي از مخدرها مانند كديين ارزش استفاده پزشكي و درماني دارند، ولي مصرف بي رويه و نابجاي آنها بدون تجويز پزشك، خطراتي را به دنبال دارد. به علت اينكه مصرف اين گونه مواد مشكلات جدي فردي و اجتماعي را موجب مي گردد، اين داروها تحت كنترل شديد قانوني مي باشند.
مواد مخدر افيوني و تركيبات آن عبارتند از:
الف- تريـــاك
ب- كديين
پ- مرفين
ت- هروئين
ث- متادون
ج- پتيدين (دمرول)
چ- پيركدان
ح- ديلاوديد
خ- دارون
د- ديفن اكسيلات (لوموتيل)
ذ- هيدرو مرفين
ر- هيدرو كديين و كليه داروهايي كه هيدرو كديين دارند

[S.A.R.A]

ترياك چيست و چگونه بدست مي آيد؟
ترياك به شكل ماده قهوه اي تيره رنگ به گونه دلمه شده مانند پلاستيك وجود دارد. ترياك شيره الكالوييد داري است كه از تيغ زدن گرز خشخاش و لخته شدن شيره خشخاش نارس بدست مي آيد. تخمدان حاوي دانه هاي خشخاش، بيضي شكل است كه گلبرگهاي صورتي رنگ دارد. وقتي اين گلبرگها رو به پژمردگي مي رود، با تيغ زدن تخمدان نارس، عصاره شيري رنگي شروع به تراوش مي كند كه در مجاورت هوا به صورت (دلمه) شده پس از گذشت يك شبانه روز به رنگ قهوه اي و گاهي سياه در مي آيد و به حالت صمغي چسبيده بر جدار خارجي تخمدان باقي مي ماند كه آن را تراشيده و جمع آوري مي كنند.
اين گياه را در انگليسي ((Papaver Somniferom)) و خشخاش را ((Poppy)) و در فارسي كوكنار و دانه هاي خشخاش را به انگليسي ((Poppy Seeds)) و صمغ جمع آوري شده را ترياك كه از ترياكا (Theriaca) يوناني گرفته شده و در عربي افيون، ابيون، ترياق، درياق و در انگليسي ((Opium)) مي نامند، ابيون يا افيون نيز از ريشه يوناني اپيون ((Opion)) اقتباس شده است



انواع ترياك
1 . ترياك خام, كه عبارت از شيره خودبخود غليظ شده گرزهاي خشخاش است كه بدون توجه به ميزان آن, جز براي بسته بندي و ارسال, دستكاري ديگري در آن نشده باشد .
2 . ترياك عمل شده (پرورده), طبق تعريف لاهه, ترياك پرورده محصولي است كه از ترياك خام با يك رشته عمليات مخصوص حل كردن, جوشاندن, بودادن و تخمير بمنظور تبديل آن به عصاره براي استعمال غير طبي تهيه مي شود.
3. ترياك پزشكي, ترياكي كه مقدار آن (دوز) مشخص بوده و براي مصارف درماني و پزشكي كاربرد دارد. و در صنايع داروسازي هر كشوري آن را بصورت گرد يا دانه هاي ريز درآورده و يا با مواد بي اثر مخلوط كرده و مورد مصرف قرار مي دهند.

مشتقات ترياك
در ترياك حدود 25 نوع آلكالوئيد وجوددارند كه 6 نوع آن بيشتر از بقيه در ترياك يافت مي شوند كه عبارتند از : مورفين (3 تا 23درصد), كدئين (5/0درصد), پاپاورين (1/0درصد), نارسئين(1/0درصد), ناركوتين (7درصد), تبائين (3/0درصد).
هرچه مقدار مورفين موجود در ترياكي بيشتر باشد مي گويند آن ترياك داراي مرغوبيت بيشتري است. مقدار مورفين در ترياكهاي بازرگاني 6 تا 14 درصد مي باشد.


نحوه مصرف ترياك
ترياك به صورت خوردن، كشيدن يا تزريقي مورد مصرف قرار مي گيرد. ترياك از نظر طبقه بندي فارماكولژي، تضعيف كننده فعاليتهاي سلسله اعصاب مركزي است.


علائم مصرف ترياك

مهمترين علائم مصرف ترياك و مشتقات آن عبارتند از : 1- خواب آلودگي با حضور ذهن, 2- تسكين درد, 3- انبساط خاطر و آرامش, 4- احساس گنگ و مبهم به زمان و مكان, 5- بخواب رفتن با آرامش و تخيلات مطبوع, 6- سستي اراده و ضعف حركات فعاله و 7- كاهش اميال جنسي.


اثرات دلپذير و آرامش بخش مواد مخدر بسته به مصرف دارو و تحمل شخص بمدت چهار تا شش ساعت ادامه مي يابد و پس از آن مرحله خماري فرا مي رسد كه بصورت خميازه و آبريزش از بيني, بيقراري, بي اشتهائي, افسردگي, تهوع و استفراغ مي باشد.
بعد از كشيدن به اصطلاح چند "بست" ترياك, توجه فرد بر روي خودش متمركز شده و گرايش شديدي به آرامش پيدا مي كند. درحقيقت اعصابش آرام و اراده اش سست شده و در تفكر و خيال فرو مي رود و از معاشرت با ديگران تا حدودي پرهيز مي كند و از وزن و زمان و فضا آزاد مي شود. و دگرگوني در جهت يابي زماني- فضائي در وي ايجاد مي شود. مصرف ترياك سبب مي شود تا گذشته وآينده فرد با هم مخلوط شده و مجموعه "حال" را برايش ايجاد نمايد و از زمان آزاد گردد.
شخص معتاد به ترياك در خيال واهي خود پس از استعمال ترياك احساس مي كند كه داراي روشن بيني زياد و قدرت فهم و قضاوت هوشيارانه و بينش و ادراك اصيل از دنياي اطرافش مي باشد و از اين كه بدون هيچ سعي و كوششي داراي اين حالت در تفكر و تصور گرديده ابتدا تعجب مي كند. ولي رفته رفته در حالت كيف فرورفته و احساس خوشي و خوشبختي به وي دست مي دهد و درنتيجه نسبت به محيط اطراف خود بيگانه و بي تفاوت مي گردد.
با توجه به مطالب ذكرشده, فرد معتاد به ترياك به سهولت مي تواند, ساعات شبانه روز را با بي خوابي و روياهاي رضايتبخش ادامه دهد. و بتدريج در وي وابستگي و بندگي ايجاد شود و در فواصل بست يا پيپ ها اين فرد انرژي خود را از دست داده و اندوهگين و بي حوصله مي شود و حالت يكنواختي در صدا و كندي در حركاتش نمايان مي شود.
لاغري و ضعف عمومي در معتادان به ترياك رفته رفته شديدتر مي شود و ضايعات فيزيكي و رواني و اجتماعي فرد بتدريج زيادتر شده و موجب زوال و نابودي فرد مي شود. يعني با گذشت زمان تحمل فرد به مقدار مصرف ترياك بيشتر مي شود و فواصل آن نيز كمتر شده و گروهي نيز در پايان به هروئين روي مي آورند. از نظر اجتماعي, اگرچه معتادان سنتي به ترياك در هر نقطه كشور همچنان به فعاليت خود اجباراً ادامه مي دهند ولي از هم پاشيدگي خانواده در اغلب موارد نتيجه اوليه اين نوع اعتياد محسوب مي شود. مصرف مزمن داروهاي مخدر توسط مادر در حين حاملگي كه شامل ترياك و مشتقات آن و آمفتامين ها و باربيتوراتها مي باشند براي جنين مضر است و سبب ديسترس داخل رحمي و كم وزني نوزاد و گاهاً مرگ جنين و نوزاد مي شود و در مواردي كه مادر حامله معتاد تمايل و سعي در ترك اعتياد را دارد بايستي سقط زودرس را انجام داد.

مصرف بيش از اندازه ( Overdose)
مصرف بيش از حد، موجب اختلالات سيستم تنفسي گرديده و تنفس به كندي و آهستگي صورت مي گيـــرد و در نهايت احتمالا متوقف شده و به مرگ منجر مي شود. استفاده ترياك همراه با الكل مي تواند، بسيار خطرناك باشد.

درمان و ترك ترياك
اكثريت معتادان به مواد مخدر بويژه ترياك، تمايل به ترك اعتياد به صورت تدريجي و در منزل و بويژه زيرنظر پزشك را دارند. بدين منظور يك روش ساده و مفيد در زير عنوان مي‌گردد كه بسياري از معتادان قادر به ترك آن بوده و تعداد زيادي از معتادان نيز از طريق درمان سرپائي و درمانگاهي با همين روش اعتياد را ترك كرده اند و خوشبختانه هيچ خطري نيز دربر نداشته‌است. در اين روش ابتدا بايستي فرد معتاد به ترياك، در طي 15 روز و هر روز مقدار كمي از ميزان ترياك مصرفي روزانه‌اش را كم كند و پس از 15 روز به يك حد مي‌نيمم برسد، سپس با تجويز 4 داروي زير كه بيشتر جهت درمان علائم و نشانه‌هاي ترك اعتياد بكار مي‌رود و نوعي جايگزيني خفيف نيز مي‌باشند مي‌توان در مدت 10 روز، وي را از اعتياد نجات داد (درمجموع 25 روز). داروهاي مصرفي عبارتند از: 1- استامينوفن كدئين كه در روز اول به ميزان 6-3 عدد و براي 3 بار در روز مصرف گردد كه علاوه بر جايگزين شدن مقاديري از كدئين بجاي ترياك مصرفي، مي‌تواند علائم درد بدن و ناراحتي و سردرد ناشي از ترك اعتياد را بطور چشمگير كاهش دهد و سپس از روز دوم تا 10 روز مي‌تواند روزانه حدود 3 عدد از استامينوفن كدئين‌دار را مصرف نمايد.
2- مپروبامات و يا داروهاي خانوادة باربيتوريكها : كه جهت تكانهاي عضلاني و مسائل روحي و عصبي و عضلاني مي‌توانند مفيد واقع گردند كه در روز اول روزانه 3 عدد و روزهاي دوم و سوم روزانه 2 عدد و سپس تا روز دهم روزانه 1 عدد.
3- قرص ديفنوكسيلات كه بدليل اسهال و اختلالات گوارشي حاصله از ترك اعتياد بصورت روزانه 3-1 عدد و برحسب نياز به مدت 10 روز تجويز گردد.
4- قرص ديازپام دو عدد روزانه بصورت 1 عدد ديازپام 5 ميلي‌گرمي در صبح و يكي در شب مصرف گردد.
و براي ساير علائم حاصله از ترك اعتياد بايد داروي مربوط به آنرا تجويز نمود. مثلاً اگر فرد دچار استفراغ و تهوع شد بايد از داروهاي ضد استفراغ استفاده كرده و يا اگر تغييرات فشارخون و مسائل قلبي پيداكرد داروهاي مربوط به آنها را تجويز نمود. مصرف قرص يا آمپول كلرپرومازين و فنوباربيتال در صورت نياز مي‌تواند بسيار مفيد باشد. مصرف ساير داروهاي ترك اعتياد و رفع سندرم ترك اعتياد نيز مي‌تواند در هر مقطعي از ترك اعتياد مورد استفاده قرارگيرد.
افراد معتادي كه تمايل به ترك اعتياد دارند اگر زيرنظر پزشك اقدام به ترك نمايند بسيار موفق‌ترند و جاي هيچگونه اضطراب و نگراني از مسائل ترك اعتياد باقي نمي‌ماند زيرا پزشك مربوطه برحسب نياز مي‌توان به تزريق سرم و يا تجويز داروهاي مورد نياز اقدام نمايد.
مصرف اغذيه پرانرژي و مايعات ضروري همراه با ورزشهاي روزمره و مراقبت خانوادگي و تفريحات سالم و شادي‌بخش از ضروريات و اقدامات واجب در روزهاي ترك اعتياد مي‌باشند

[S.A.R.A]

مورفين
در سال 1804 م. اولين الكالوئيد ترياك – كه شناخته شد – مورفين(morphine) نامگذاري كردند كه از كلمه مورفئوس (Morpheuse)خداي روياي يونان باستان مشتق شده بود . از سال 1850م. كه سرنگهاي تزريقي زير جلدي به بازار آمد ، استفاده از آن گسترش بيشتري پيدا كرد.مورفین از ترياک استخراج میشود و یا مستقیما از ساقه خشخاش بدست مي آيد و به صورت پودري کريستالي به رنگ قهوه اي روشن و يا سفيد مي باشد.
مورفين به اشكال قرص، كپسول، پودر يا محلول عرضه مي شود و از طريق خوراكي، كشيدن از راه مجاري تنفسي و تزريق زير پوستي و داخل سياهرگي مورد استفاده قرار مي گيرد.شروع مصرف ‹‹ مورفين ›› را متخصصان به ‹‹ ماه عسل ›› تعبير مي كنند. زيرا ‹‹ مورفين ›› تمام احساسها را تغيير مي دهد، و به تجربه هاي اداركي، خلقي و حسي و اساساً ارتباطات شخص با دنياي خارج، ظاهر دلنشيني مي بخشد. اين لذت در ابتدا در مورد احساسات داخلي نامشخص، بسيار شديد است.
كاركرد ذهني در سطوح بالا مانند قدرت استدلال نه تنها دچار اشكال نمي گردد، بلكه عملكرد آن با شور و هيجان زياد توأم است. البته پس از مدتي مصرف، عادت پديدار مي گردد و شخص به ناچار مقدار مصرفي خود را افزايش مي دهد.
اضطراب كه خود جزئي از درد و رنج وابسته به كمبود احتمالي در اعتياد است، سبب مي شود كه شخص علاوه بر افزايش مقدار مصرفي خود، فواصل مصرف را كاهش داده و به اين شكل از بروز علائم كمبود و اضطراب احتمالي جلوگيري نمايد.
البته افرادي هستند كه مصرف روزانه خود را بدون افزايش قابل ملاحظه ادامه مي دهند، و زندگي خود را براساس ريتم سرنگ ها قرار داده و به كار و زندگي معمولي خود مشغول مي باشند. اما افراد ديگر قادر به تداوم كار و فعاليت نبوده و دائماً درپي بالا بردن مقدار مصرفي و پر كردن سرنگ هاي بعدي هستند.
اختلاف مورد اشاره مربوط به سازمان رواني – شخصيتي فرد و قدرت او در كنترل تمايلات و ارضا آن است. اما در اكثر موارد، اعتياد به مشتقات ‹‹ ترياك ›› به طور عام و به ‹‹ مورفين ›› به طور خاص، موجب زوال سريع فيزيكي ، رواني و اجتماعي مي گردد، و افرادي كه قدرت ذهني خود را حفظ كرده اند، رنج فراوان مي كشند. زيرا ديگر از ماه عسل خبري نيست، بلكه فقط لحظات پر اضطراب و سختي وجود دارد كه شخص به پركردن سرنگ فرداي خود مي انديشد.
مرفين به صورت امروزي براي از بين بردن درد از قرن 19 م. سابقه دارد و از حيث طبقه بندي فارماكولوژي، تضعيف كننده سيستم مركزي اعصاب مي باشد.

[S.A.R.A]

هروئين كه نام شيميايي آن "دي استيل ـ مورفين" است و در سال 1900 به عنوان وسيله‌اي براي درمان مؤثر اعتياد به مورفين ارائه شد. اما افسوس كه اين اميد واهي خيلي زود به يأس مبدل گشت. زيرا متوجه شدند، گرچه هروئين خواب‌آوري كمتري دارد، اما قدرت مسموم كنندگي آن پنج برابر مورفين است.
هروئين با عمل تقطير از مرفين استخراج مي‌شود. هروئين پودر كريستالي سفيد رنگي است كه در سال 1874 توسط دانشمند انگليسي در بيمارستان سنت مري كشف شد. دانشمند قوي اين ماده را تترااستيل مرفين خواند تا اينكه در حدود سال 1890 دانشمند آلماني بنام درسر و چند دانشمند ديگر مطالعات بيشتري روي آن انجام دادند و دريافتند كه اين مشتق دي استيله است و آن را براي معالجه اشخاص مبتلا به سل و ساير بيماريهاي جهاز تنفسي و همچنين براي ترك اعتياد به مرفين پيشنهاد و عمل كردند.
كارخانه باير آلمان دست به تهيه تجارتي آن زد و به آن نام هروئين داد شايد باير كلمه هروئين را از كلمه كه در زبان آلماني به معني‌ عامل بسيار قوي و بسيار موثر كه مقدار كم آن اثر زياد دارد، اقتباس كرده است. از طرفي شايد چون مصرف هروئين مي‌تواند اثر اعتياد مرفين را از بين ببرد (چون يك مخدر قوي‌تر مي‌تواند اثرارت فيزيولوژيكي داروي مخدر قبلي را از بين ببرد و خود جانشين آن بشود)در ضمن چون پس از مصرف هروئين البته فقط در شروع و اوايل مصرف آن اعمال رواني و جسماني به شدت تقويت مي‌شود و شخص مي‌تواند كار چند روزه را در يك روز تمام كند به اين ماده نام هروئين مشتق از كلمه به معني قهرمان دادند.

هروئين اعتياد شديد فيزيكي را در كمتر از 21 روز در 97 درصد اشخاصي كه آن را مورد مصرف قرار داده بودند، به وجود آورد. هروئين ماده مخدري قوي است، كه آخرين پله نردبان اعتياد را در مصرف مواد مخدر به خود اختصاص داده است و شخص را به سفري مي برد كه كمتر كسي از آن به سلامت بازگشته است!
فردي كه پس از سير در مصرف انواع مواد مخدر به هروئين روي مي‌آورد. ابتدا آن را استنشاق مي‌كند، اما كمي بعد جهت تأثير فوري و افزايش دادن اثر آن، به سرنگ روي مي‌آورد و در رگ تزريق مي‌كند.
هروئين تزريق شده احساس لذت عمومي و سريع و شديد را توليد مي‌كند. متخصصان اين حالت را شبيه اوج در جماع توصيف نموده ولي در اصطلاح، معتادان آنرا فلش (Flash) يعني چيزي شديد و آني همانند نور فلش دوربين عكاسي مي‌نامند.
فلش عكس‌العملي است ناگهاني، زنده و عميق كه ارگانيسم نسبت به ورود ماده نشان مي‌دهد. اين حالت كه حداكثر در حدود 10 ثانيه طول مي‌كشد براي معتاد هميشه عالي است. هروئين كه قدرت خواب‌آوري كمتري دارد، توليد برانگيختگي‌هاي شديد و خشني مي‌كند، ليكن سهولت تفكر و تصور ترياك را توليد نمي‌نمايد،شايد به همين علت است که مصرف اين ماده بيشتر در بين مردها متداول است. بررسي‌هاي آماري نشان مي‌دهد كه در برابر هر 5 مرد معتاد فقط يك زن معتاد وجود دارد.
هروئين از مورفين مستبدتر است و كمبود آن زودتر احساس مي شود. به طوريكه معتاد را مجبور مي‌سازد در فواصل زماني مشخص ( 3 تا 5 ساعت براي هروئين و 8 تا 12 ساعت براي ترياك) از اين ماده استفاده كند، تا اضطراب غيرقابل تحمل ناشي از كمبود را از بين ببرد.
مضافا اينكه پس از مدتي، مصرف هروئين به جز رفع احتياج، اثر ديگري ندارد و مكانيسم وابستگي، ريتم تزريق و مقدار مصرف را رفته رفته افزايش مي‌دهد و زوال و نابودي فرد را سرعت مي‌بخشد.
اعتياد به هروئين بندگي مطلق است و معتاد فقط براي هروئين و توسط آن زنده است. شخص معتاد به علت آگاهي از اعتياد خود رنج فراوان مي‌برد، اما ظاهرا كاري از دستش بر نمي‌آيد.
بايد دانست هروئين برخلاف الكل كه بعضي از رفتارهاي سركوب شده را آزاد مي‌سازد، تعدادي از رفتارهاي پايه، مانند رفتارهاي جنسي، خشونتي و تهاجمي و حتي رفتارهاي رفع گرسنگي را سركوب كرده و از قدرت اصلي آن مي‌كاهد. ايجاد حالت كرخي در معتاد باعث مي گردد كه فشار مختلف و دردهاي جسماني خصوصا دلواپسي و اضطراب وي بهبود يابد.
وابستگي فيزيكي بسيار شديد است، معتاد مي‌بايست حداقل هر 8 تا 12 ساعت يكبار از اين ماده مصرف كند تا از بروز علائم كمبود جلوگيري نمايد.
تجربيات حاصله نشان مي‌دهد كه مصرف روزانه 60 ميلي‌گرم هروئين مي‌تواند در مدت دو هفته فرد را كاملا معتاد سازد. زيرا در اين مدت ارگانيسم بدن خود را با ماده مخدر وفق داده و با آن سازگار مي‌گردد، و وقتي شخص از نظر فيزيكي كاملا معتاد شد، كمبود مصرف يا عدم دستيابي باعث بروز علائمي ‌مي‌شود. تقريبا 12 ساعت بعد از آخرين مصرف، معتاد خود را بدحال حس مي‌كند، احساس ضعفي به او دست داده و خميازه مي‌كشد، مي‌لرزد و عرق مي‌كند، از بيني و چشمهايش ترشحات زيادي خارج مي‌شود. اين علائم توام با حالت آشفتگي به مدت چند ساعت ادامه يافته و پس از آن معتاد به خوبي ناآرام فرو مي‌رود. در موقع بيداري يعني 18 تا 24 ساعت بعد از آخرين تزريق فرد معتاد وارد عمق جهنم زندگيش مي‌شود. خميازه ها آنچنان شديد مي گردد كه مي‌توانند فكهايش را از هم جدا سازند. ترشحات بيني همچنان ادامه مي‌يابد، موهاي بدن سيخ مي‌شود و انقباضات شديدي در معده و روده‌ها پديد مي‌آيد، كه باعث ايجاد اسهال و استفراغ شديد مي‌شود.
حدود 36 ساعت بعد از آخرين تزريق، معتاد خود را با پتوهاي متعدد مي‌پوشاند. زيرا بدنش به شدت مي‌لرزد و پاهايش بي‌اختياد دچار لرزشهاي شديدي مي گردد. به طوري كه قادر به خوابيدن نيست، بلند مي‌شود، راه مي‌رود، روي زمين دراز مي‌كشد و فرياد مي‌زند.
ريزش ترشحات از بيني همچنان ادامه مي‌يابد و سرعت و ميزان آن باور نكردني است، زيرا فقط تعريق او باعث خيس شدن دائم لباسها و رختخوابش مي‌شود.
در اين مرحله ضعف جسماني به حدي است كه فرد قادر به بلند كردن سر از روي بالش نمي‌باشد و گاهي متخصصان از بيم جان بيمار به هراس مي‌افتد و مقداري هروئين به وي تزريق مي‌كنند. تزريق مقدار كمي هروئين تقريبا تمام علائم را به سرعت از بين مي‌برد.
هاريس ايزبل در اين مورد مي‌نويسد "منظره شگفت انگيزي است، زيرا شخصي كه به شدت مريض است، نيم ساعت پس از تزريق به صورت آدمي سالم، خنده رو، خوشحال و مرتب در مي‌آيد."
البته اگر تزريق انجام نگيرد تمام علائم فوق پس از 6 تا 7 روز از بين مي‌رود، زيرا بدن پس از اين مدت دوباره قابليت عدم نياز به هروئين را باز مي‌يابد.

[S.A.R.A]

شامل آن گروه داروها و مواردي است كه موجب كندي فعاليت سلسله اعصاب مركزي مي گردد و بر شعور و حس هوشياري فر اثر مي گذارد. اين گروه داروها معمولا به عنوان مسكن براي بر طرف كردن درد يا ايجاد خواب و آرامش، از بين بردن كششها و اضطراب و عصبانيت مورد استفاده قرار مي گيرد. اندازه مصرف زياد آن ايجاد مسموميت شديد، بيهوشي (كما) و سرانجام مرگ مي كند. اين مواد در اثر مصرف مداوم و منظم ايجاد وابستگي مي نمايند. شاخص ترين دسته از اين گروه را بار بيتوريك ها تشكيل مي دهند. بار بيتوريك ها شامل داروهاي زير مي باشند:
سكونال، فنوباربيتال، آميتال (آمورباربيتال) ، متاكوالن (ماندراكس)، توينال (سكوباربيتال). گلوتيتميد (دوريدن)، ميتي پريلون، پلاسيدين ، فلوراز پام، الكل (جزو گروه داروهاي نامريي آورده شده است)