اشعـار عاشقـانـه

[green-mind]

.





وقتش که برسد
سبکبال و سربلند، به خودت خوشامد می گویی
خودت را در آستان خانه ، در برابر آینه
لبخندباران می کنی


غریبه ای که خودت بودی را دوباره دوست خواهی داشت
شراب و نان و قلبت را به او
که همیشه بی اعتنا بودی بر می گردانی


موجودی که همیشه عاشقت بود و تو نادیده می گرفتی


جمع کن
نامه های عاشقانه را از کتابخانه

عکس ها
نوشته های از سر استیصال


پاک کن
تصور خودت را در آینه


بنشین و با ولع زندگی را بنوش

درک والکات

[کاربر شماره ی یک]

دل را نگاه گرم تو دیوانه می‌کند
آیینه را رخ تو پریخانه می‌کند

دل می‌خورد غم من و من می‌خورم غمش
دیوانه غمگساری دیوانه می‌کند

آزادگان به مشورت دل کنند کار
این عقده کار سبحهٔ صددانه می‌کند

ای زلف یار، سخت پریشان و درهمی
دست بریدهٔ که ترا شانه می‌کند؟

غافل ز بیقراری عشاق نیست حسن
فانوس پرده‌داری پروانه می‌کند

یاران تلاش تازگی لفظ می‌کنند
صائب تلاش معنی بیگانه می‌کند

صائب تبریزی

[کاربر شماره ی یک]

روزی ز چشم مردم و روزی به پای تو!

عمر مرا ببین که به افتادگی گذشت...


فاضل نظری

[doman11]

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را

منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو کرد
غزل و عاطفه و روح هنرمندش را

از رقیبان کمین کرده عقب می‌ماند
هر که تبلیغ کند خوبی دلبندش را

مثل آن خواب بعید است ببیند دیگر
هر که تعریف کند خواب خوشایندش را

مادرم بعد تو هی حال مرا می‌پرسد
مادرم تاب ندارد غم فرزندش را

[sarinaj]

نيست در شهر نگاري كه دل ما ببردبختم از يار شود رختم از اين جا ببرد
كو حريفي كش سرمست كه پيش كرمش
عاشق سوخته دل نام تمنا ببرد

"حافظ"

[green-mind]

.

حواســــم را هرکـــجا که پــرت می کـــنم
باز کـــنار تـــو می افتد . . .

- - - Updated - - -



.

حواســــم را هرکـــجا که پــرت می کـــنم
باز کـــنار تـــو می افتد . . .

[hosseinf722]

یک صندلی کنار خاطراتم از آن توست
بنشینی یا بروی همیشه بیادت هستم .....

پ.ن: 1- شعر از رها رحیمی
2- عکس از خودم

[VAHID]

شاعر بودن چقدر ظالمانه است
واژه واژه در شعر می ریزی
کسی را
که هرگز شعر نمی خواند
و دستت را
تا هر کجای عشق دراز می کنی
برای چیدن نگاهی
که بر بلندترین شاخۀ درختِ آرزویت
روییده است..!

[hosseinf722]

دستور زبان عشق


دست عشق از دامن دل دور باد!
می توان آیا به دل دستور داد؟


می توان آیا به دریا حکم کرد
که دلت را یادی از ساحل مباد؟


موج را آیا توان فرمود : ایست!
باد را فرمود : باید ایستاد؟


آنکه دستور زبان عشق را
بی گزاره در نهاد ما نهاد


خوب می دانست تیغ تیز را
در کف مستی نمی بایست داد

قیصر امین پور

[V E S T A]

تــو شـبِ بیــدارِ منـــی همــه جــا تکــرارِ منـــی گرچـه بـی مــن گـرچـه که دور دلِ مـن دل یـــارِ منــی .. تـو بگـو درمــان ِ تـو چیـست تـو بگـو دل یار ِ تـو کیـست تـو بگـو ایـن ها همـه رو سببـی جـز فـاصلـــه نیـست..