◄◄ مفاصــــــــــــل و اســـتـــخــــــوان هــا ►►

[Havbb]

ممنون اي كاش مراحل جوش خوردن را مينوشتي. با امضات خيلي حال كردم.

[sina285]

من فقط مختصر ميگم كه زماني كه استخوان دچار شكستگي ميشود خود استخوان و سلول هاي پيوندي شروع به تكثير در محل شكستگي ميكنند و به مرور زمان بر اثر بهم چسپيدن اين سلول ها و درست شدن بافت استخوان جوش مي خورد

[eMer@lD]

نخاع و آسیب های نخاعی


طناب نخاعی استوانه ای از بافت عصبی كه ضخامت آن تقریباً به اندازه انگشت كوچك است و 38 تا 45 سانتی متر طول دارد. این طناب از سوراخ جمجمه شروع می شود به طوری كه از بالا با بصل النخاع در ارتباط است و درون كانال ستون مهره ای تا سطح قاعده بدنه الویه مهره كمری 1 L پائین كشیده شده است و در آنجا به دسته ای از رشته های عصبی به نام اعصاب دم اسبی ختم می شود. این اعصاب از مناطق كمری و خاجی ستون فقرات بیرون می آیند. طناب نخاعی از 31 قسمت تشكیل شده است كه از هر كدام یك جفت عصب خارج می شود. ضخامت این طناب در نقاط مختلف متفاوت است و در نواحی گردنی و كمری قدری ضخیم تر است. زیرا در این ناحیه عصب بزرگی برای نواحی دست و پا از نخاع خارج می شود. این دو ناحیه را برجستگی های گردنی و كمری نخاع می گویند.

اعمال طناب نخاعی

1 – رابط میان مغز و اعصابی است كه به بخش های طرفی تنه و دست و پا می روند.
2 – مركز مهم اعمال رفلكسی است .
اعصاب نخاعی شامل : 8 جفت گردنی ، 12 جفت توراسیك ( سینه ای )، 5 جفت عصب كمری ، 5 جفت خاجی ، 1 جفت دنبالچه ای

معلول ضایعه نخاعی

به فردی اطلاق می شود كه به هر علتی اعم از تروما یا ضربه، بیماری های مادرزادی، بیمارهای عفونی، تومور مغزی یا سرطان، بیماری های مغزی و عروقی و یا حتی مراحل پیشرفته ضایعات دیسكوپاتثی، نخاع از زیر منطقه بصل النخاع تا ناحیه انتهای شبكه دم اسبی كه توسط ستون فقرات محافظت می شوند دچار آسیب شده و مقدار ضایعه آن از قسمتی تا قطع كامل و یا له شدگی و تغییرات استحاله ای باشد كه نتیجه آن ایجاد عوارض حركتی و حسی و یا اتونومیك یك یا چند اندام و تنه است.

ضایعات طناب نخاعی و ریشه های آن

1 – كنكشن CONCUSSION كه باعث ایجاد علائم عصبی خفیفی شده و پس از چند ساعت بهبود می یابند.
2 – كوفتگی نخاع : CONTUSION كه منجر به ادم و خونریزی سطحی طناب نخاعی می شود.
3 – فشردگی نخاع : COMPRESSION كه با ادم وایسكمی شدید همراه بوده و منجر به نكروز می شود. این ضایعه ممكن است دائمی باشد و یا این كه پس از مدتی به آهستگی تخفیف یابد.
4 – قطع كامل نخاع : كه منجر به از بین رفتن كلیه اعمال فیزیولوژیكی نخاع در زیر محل ضایعه به طور دائمی می شود. این ضایعه در اثر زخم شدن به عقب؛ چرخیدن و فشردگی نخاع ایجاد می شود.

اتیولوژی آسیب های نخاعی

1 – عوامل با منشاء خارجی : ضربات شدید و ناگهانی ، تصادف رانندگی ، سقوط از بلندی ، صدمات زمان تولد، صدمات ناشی از گلوله ، صدمات ناشی از ورزش

2 – عوامل با منشاء داخلی : تومورهای معزی و نخاعی ، عفونت ها ؛ میلیت ، اختلالات عروقی ، تغییرات دژنراتیو( تخریب دیسك) ، ادم ، هماتوم و پارگی دیسك ،مولییپل اسكلزوزیس ، اختلالات مایعات نخاعی ، التهاب سلول های نخاعی

عوارض آسیب های نخاعی

1 – سیستم تنفس: صدمه و آسیب به مهره های گردنی یا شكستگی بالای 4 C مشكلات خاصی را در عمل تنفس به وجود آورده و باعث توقف كامل تنفس می شود صدمه زیر 4C در صورت فعال بودن عصب فرنیك باعث تنفس دیافراگماتیك خواهد شد.

2 – سیستم قلبی و عروقی : هرگونه قطع عرضی در طناب نخاعی بالاتر از سطح T5 ا ثر اعصاب سمپاتیك را بر سیستم قلبی و عروقی از بین می برد و باعث مشكلات فوری شامل برایكاردی – هیپوتانسیون و كاهش برون ده قلبی می شود.

3 – سیستم ادراری: رتانسیون ادراری یك علامت شایع در صدمات حاد نخاعی و شوك نخاعی است. مثانه با توجه به فقدان اثر مهاری مغز بسیار تحریك پذیر می شود در نتیجه مكرراً مقدار كمی ادرار دفع خواهد كرد كه دفع مثانه به طور كامل صورت نگرفته و این امر منجر به اتساع مثانه و احتباس ادرار و بروز عفونت و سنگ های ادراری می شود.

4 – سیستم معده ای – روده ای: چنانچه طناب نخاعی بالاتر از 5 T و به طور عرضی قطع شود فقدان عصب رسانی سمپاتیك ممكن است كه منجر به ایجاد اتساع ایلئوس و معده شود.
مشكلات دفعی ؛ سختی و احتباس مدفوع نیز ایجاد می شود.

5 – شوك نخاعی و هیپورفلكس خود به خودی: شامل انبساط مثانه (در اثر استاز ادراری) و انبساط روده و زخم فشاری .

6 – AUTONOMICDYSREFLEXIA (HYPER REFLEXIA)

هایپرورفكسی معمولاً در ضایعات نخاعی بالای سطح 6 T به وجود می آید. اگر یك محرك شدید احشایی و یا یك محرك دائمی روی استخوان های زیر ناحیه ضایعه وجود داشته باشد و یا مثانه این بیماران تحت كشش بیش از حد قرار گیرد. علائم آن عبارت اند از سردرد؛ عرق نواحی بالای سطح ضایعن؛ گرفتگی بینی؛ تیره شدن بینایی؛ فشارخون؛ تندی و یا كندی ضربان قلب؛ كشش بیش از اندازه مثانه در این بیماران به علل زیر حادث می شود :
الف ) گرفتگی سوند تخلیه كننده
ب ) پر شدن كیسه ادرار
ج ) غلط بسته شدن سوند
د) عمل تعویض سوند
هـ ) اتساع بیش از حد مثانه
و) افزایش گاز در روده ها و افزایش و تجمع مدفوع و یا هر نوع تحریك روی ركتوم ( مثل هموروئید)
ز) تحریكات پوستی مثل سوختگی – كه جت جلوگیری از آن بایستی عوامل ایجاد كننده را حتی الامكان برطرف نمود.

7 – هایپروترمیا :HYPERTHERMIA

ممكن است دمای بدن این بیماران تحت تأثیر محیط گرم؛ افزایش یابد كه باعث علائم زیر می گردد:
الف ) پوست گرم؛ قرمز و خشك
ب ) احساس ضعف
ج) سرگیجه
د) اختلال بینایی
هـ) سردرد
و) تهوع
ز) دمای بالا
ج ) نبض نامنظم و ضعیف

جهت كاهش هایپروترمیا و تنظیم دمای بدن بیمار بایستی از روش های زیر استفاده نمود

بیمار به طور خودكار مدت زمانی را كه می تواند در یك محیط گرم باقی بماند را به دست آورد. از مایعات استفاده كند. از لباس های نازك نخی و سبك استفاده كند. جهت جلوگیری از آفتاب زدگی از كلاه استفاده كند. از اسپری خنك كننده استفاده نماید. اطراف بیمار جریان هوا برقرار باشد و اگر دمای بدن بیمار از 40 سانتی گراد بیشتر شد به پزشك مراجعه كند.

8 – هیپروترمیا HYPOTHERMIA

همچنین وقتی كه یك بیمار نخاعی در محیط سرد به مدت طولانی قرار گیرد علائم زیر به وجود می آید:

الف ) پوست سرد
ب ) لرز
ج ) كاهش دمای بدن
د) كاهش فشارخون ؛ نبض و تنفس
هـ) پریشانی كه بایستی برای رفع آن از لباس گرم استفاده نمود و بیمار از محیط سرد خارج شود و اندام های او را با حوله های گرم پوشاند.

9 – ORTHOSTATIC HYPOTENSION (POSTURAL HYPOTENSION)

از آنجا که این بیماران اكثراً در وضعیت درازكش قرار دارند هنگام تغییر وضعیت و قرار گرفتن در حالت نشسته و یا ایستاده به علت تجمع خون در اندام های تحتانی و محوطه شكم دچار كاهش ناگهانی فشارخون همراه با سرگیجه می شوند كه با استفاده از جوراب كشی در ناحیه اندام های تحتانی و شكم بند در ناحیه شكم و همچنین تغییر وضعیت بیمار به صورت تدریجی می توان از آن جلوگیری نمود. اگر در روی ویلچر بیمار دچار این حالت شد با افقی نمودن ویلچر می توان از كاهش فشارخون جلوگیری نمود و پس از بهبود حالت بیمار به تدریج به وضعیت اولیه برگرداند. البته كاهش فشارخون می تواند به علت كاهش دفع ادرار نیز باشد كه پس از دفع ادرار بهبود می یابد.

10- SPINAL CORD CYST

تجمع مایع داخل كانال نخاعی به علت تغییرات نرولوژیكی در 5 تا 10% بیماران نخاعی به وجود می آید كه ممكن است از چند ماه تا چند سال بعد از ضایعه به وقوع بپیوندد علائم آن بشرح زیر است: كاهش ناگهانی درد و یا حس بیمار و یا افزایش ناگهانی و زیاد درد – افزایش عرق و تعریق غیر طبیعی – اتونومیك دیسرفلكس.
همچنین در بیماران ضایعه نخاعی سطوح 4 T به بالا به علت فلج عضلات بین دنده ای بیمار؛ فعالیت های تنفسی كاهش یافته و به علت كم شدن و یا از بین رفتن رفلكس سرفه و بازدم قوی زمینه مناسبی جهت ایجاد بیماری های ریوی مثل پنومونی ؛ آتكلتازی و غیره ؛ فراهم می گردد كه CHEST PT و آموزش های لازم تنفسی برای جلوگیری از عوارض ریوی اهمیت فراوانی دارد.

[eMer@lD]

آسيب هاي ستون فقرات

ستون فقرات يا استخوان پشت ، شامل استخوان هاي گردن و پشت است که محور طولي پشتيبان بدن را مي سازد. اين ستون محل اتصال سر ، شانه ها و لگن نيز هست.





ستون فقرات ، جايگاه و محل حمايت طناب عصبي نخاع است.


تعداد زيادي از اعصاب اصلي در اطراف طناب نخاعي و بين استخوان هاي ستون فقرات عبور مي کنند. ستون فقرات از 33استخوان که مهره نام دارند ، تشکيل مي شود. اين مهره ها توسط رباطها به هم وصل و توسط صفحات غضروف از هم جدا مي شوند ، ساختار ستون فقرات به ما توانايي خم شدن ، راست شدن و تا حدودي گردش و خم شدن به اطراف را مي دهد ، اما به ميزان زيادي از راست شدن بيش از حد بدن جلوگيري مي کند.




صدمات ناشي از ضربه بر ستون مهره ها




مهارت براي تشخيص شدت آسيب هايي که در فعاليت هاي ورزشي بر ستون فقرات وارد مي شود از اهميت ويژه اي برخوردار است.


صدمات وارد بر ستون فقرات داراي علائمي است که بلافاصله قابل تشخيص مي باشند ، علائم آسيب هاي ستون فقرات به قرار زير است :


1- ممکن است در يک طرف و يا هر دو طرف ستون فقرات اسپاسم ايجاد شود. اگر اسپاسم در يک طرف ستون فقرات ايجاد شود، ورزشکار بدن خود را به همان طرف خم مي کند.


2- وجود يک نقطه حساس در موضع صدمه ديده.


3- ايجاد درد موضعي و يا انتشار درد در ناحيه پايين کمر، اگر فعاليت ورزشي ادامه يابد درد مزبور تشديد مي شود (در طول عصب سياتيک). درد ممکن است بطرف يک يا هر دو پا انتشار يابد.


4- بدليل درد و اسپاسم ، در پايين کمر حرکت محدود مي شود. علاوه بر علائم فوق که مشخص کننده صدمات پايين کمر بودند ، از آزمايشاتي نيز مي توان استفاده کرد.




آزمايش در حال ايستاده




ورزشکاري که مبتلا به صدمه پايين کمر است ، هنگامي که بر روي دو پا مي ايستد علائمي در او آشکار مي شود. او ممکن است از ضعف ساقها و درد پايين کمر شکايت داشته باشد يا ناحيه پايين ستون فقرات از تحرک کافي برخوردار نباشد.




آزمايشات نشسته




1- ورزشکار روي يک صندلي در انتهاي آن مي نشيند و کف پاها را بر روي زمين قرار مي دهد سپس بالاتنه را به طرف جلو خم کرده و سعي در لمس کردن پاشنه هاي پاي خود توسط انگشتان دست مي نمايد. اگر در ناحيه پايين کمر اسپرين اتفاق افتاده باشد ، ورزشکار به هنگام خم کردن بالاتنه بطرف جلو احساس درد خواهد کرد. اگر ديسک بين مهره صدمه ديده باشد ، خم کردن بالاتنه بطرف جلو غيرممکن خواهد بود.


2- همانند حالت قبل ، ورزشکار بر روي يک صندلي در انتهاي آن مي نشيند و پاها را بر روي زمين قرار مي دهد. در چنين حالتي سعي در به چرخش درآوردن ستون فقرات در يک جهت و آنگاه در جهت ديگر مي نمايد (دو پا بايد ثابت باشد). اگر صدمه اي در پايين ستون مهره ها وجود داشته باشد، در آن ناحيه احساس درد خواهد شد.


3- ورزشکار به نحوي روي ميز به پشت دراز مي کشد که هر دو ساق در انتهاي ديگر ميز آويزان شود. در اين حالت ورزشکار به آرامي مفصل لگن مربوط به ناحيه اي که صدمه خورده است را به روي شکم خم مي کند ، اگر قسمت پايين ستون مهره ها دچار صدمه شده باشد ، هنگام خم کردن مفصل لگن ، در پايين ستون مهره ها درد احساس خواهد شد.





محبوبه افشاري منش

[eMer@lD]

ديسک کمر و علائم آن



بيماري ديسک کمر يکي از بيماري‌هاي ناتوان کننده‌اي است که متاسفانه امروزه شيوع بالايي پيدا کرده است و بسياري افراد از ابتلا به آن رنج مي‌برند. از طرفي با وجود گسترش وسيع علم پزشکي، روش‌هاي تشخيص و درماني جديد و موثري براي آن پيدا نشده است و بي‌توجهي به آن و پيشرفت بيماري مي‌تواند عواقب ناخوشايندي به دنبال داشته است.
پاي صحبت دکتر فرزين هاشميان، متخصص و جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات مي‌نشينيم تا با اين بيماري به طور کامل آشنا شويم.
آقاي دکتر لطفا بفرماييد بيماري ديسک کمر چيست؟


در حالت کلي منظور از بيماري ديسک کمر، در رفتگي با بيرون زدگي قسمت مرکزي يا هسته ديسک مي‌باشد که با پارگي‌هاي کوچکي که به‌صورت شيارهاي باريکي در اطراف آن، کم‌کم ايجاد مي‌شود همراه است. اين بيرون زدگي‌ها و دررفتگي‌ها روي ريشه‌هاي عصبي پشت اين ديسک فشار مي‌آورند و باعث ايجاد درد و ساير عوارض مي‌شوند.
عوامل ايجاد کننده بيماري ديسک کمر يا پارگي يا بيرون زدگي ديسک کمر چيست؟


در ايجاد بيماري ديسک کمر عوامل زمينه‌اي مانند ژنتيک مطرح مي‌باشد ولي اصولا بيرون زدگي و پاره‌ شدن ديسک در اثر استفاده ناصحيح از مهره‌ها و طرز رفتار ناصحيحي است که افراد با بدن خود انجام مي‌دهند. در حيوانات چهارپا اصولا چيزي به نام پارگي ديسک کمر نداريم و اين بيماري بهايي مي‌باشد که انسان براي راست ايستادنش مي‌‌پردازد. به علت فشاري که برآيند نيروهاي وزن آدم روي مرکز ثقل وارد مي‌کند و فشاري که روي آن ناحيه از مهره‌هاي تحتاني کمر وارد مي‌شود، ستون فقرات بار بيش‌تري را نسبت به ساير قسمت‌ها تحمل مي‌کند و علت اين که ما بيش‌تر بيماري‌هاي ديسک را در اين نواحي مي‌بينيم همين مي‌باشد. شايع‌ترين محل درگيري ديسک کمري در کشور ايران مهره‌هاي 4 و 5 و در کشورهاي اروپايي معمولا مهره‌هاي 5 کمري و يکم خاجي مي‌باشد و اين تقاوت به علت نوع استخوان بندي مي‌باشد. در ايران به طور معمول لگن‌ها برجسته‌تر هستند، ولي در اروپا لگن‌ها صاف‌تر مي‌باشند.



ديسك كمر چيست؟




پاره شدن ديسک طبق آمارهاي موجود در خانم‌ها بيش‌تر است و معمولا در قسمت چپ ديده مي‌شود. طرز نشستن، راه رفتن و خوابيدن و نوع بلند کردن اجسام و حمل آن‌ها در ايجاد ديسک کمر بسيار موثر مي‌باشد. به عنوان مثال اگر مي‌خواهيم کتابي را با خود حمل کنيم، هر چه به بدن نزديک‌تر نگه داريم فشاري که به ديسک‌ها وارد مي‌آيد کم‌تر خواهد بود و هر چه دورتر نگه داريم و يا در حالت دولا شدن به سمت جلو، مخصوصا در حالت چرخش، جسم سنگيني را حمل يا جا به‌جا کنيم مانند جا به‌جايي گلدان، امکان آسيب رسيدن به به اين قسمت‌ها بيش‌تر مي‌ياشد. بنابراين بايد سعي شود از اين نوع حرکات خودداري شود و اگر مجبور باشيد که چيزي را از زمين بلند کنيد حتما زانوها را خم کرده و با خم شدن هر دو زانو، آن جسم را کاملا نزديک به بدنتان برداريد. حتي‌الامکان سعي کنيد براي جا به‌جايي اجسام سنگين از وسايل کمکي مثل ريل، چرخ و اهرم استفاده کنيد.
بيماري ديسک کمر بيش‌تر در چه افرادي ديده مي‌شود؟ آيا ژنتيک نقش موثري در ايجاد آن دارد يا نه؟


بيماري ديسک کمر معمولا از دهه سوم به بعد ايجاد مي‌شود، البته در زنان جوان، ديسک جواني هم ديده مي‌شود، ولي بسيار نادر است. قابل ذکر است که ديسک جواني در مهره‌هاي کمر ايجاد نمي‌شود و در مهره‌هاي پشتي (قسمت بالاي مهره‌هاي کمري) در اثر ضربه اتفاق مي افتد و با توجه به اينکه در حدود سن20 سالگي پديده پير شدن براي ديسک وجود ندارد و به اصطلاح دژنره نشده است و از سن 20 سالگي به بعد کم کم آب ديسک‌ها کم مي‌شود و امکان شکننده شدن آنها و ترک‌هاي موجود بيش‌تر مي‌شود. هر چه سن بالاتر رود، احتمال پيدا شدن ديسک زيادتر مي‌شود.
عوامل ژنتيکي نيز در پيدايش ديسک مطرح مي‌باشد که در مواردي ممکن است تاثيرگذار باشد.
علايم بيرون زدگي يا پارگي ديسک کمر کدام است؟


معمولا بيماري ديسک کمر با دردي در ناحيه کمر شروع مي‌شود. در مراحل اوليه اين درد فقط در کمر ايجاد مي‌شود و به جاهاي ديگر زياد انتشار نمي‌يابد و اگر به آن توجه نشود و اين فشارها ادامه پيدا کنند، به علت اين که قسمت مرکزي مهره‌ها بيرون زدگي پيدا مي‌کند و روي ريشه عصب فشار مي‌آورد، آزردگي ريشه عصب به وجود مي‌آيد و به دنبال آن درد و ساير عوارض ايجاد مي‌شود. اين درد مي تواند به باسن، پشت پا تا پايين پا و زانوها و مچ پا و حتي انگشتان امتداد بايد قسمت‌هاي درگير و ميزان و نوع درد و انتشار آن به سطحي که ديسک در رفته است و به محل فشار روي ريشه‌هاي عصبي بستگي دارد.
راه‌هاي تشخيص بيرون زدگي يا پارگي ديسک کمر کدام است؟


تشخيص در مرحله اول با شرح حال گرفتن از بيمار و معاينه دقيق همراه مي‌باشد و در معاينه از روش‌هاي مختلف استفاده مي‌شود که شامل معاينه رفلکس‌ها و معاينه حس و حرکت و حساسيت‌هاي موضعي و مانورهاي خاص مي‌باشد. اين معاينات معلوم مي‌کند که اين ديسک فشار را به ريشه‌هاي عصبي وارد مي‌کند يا نه. در مراحل بعدي تشخيص با پاراکلينيک مي‌باشد که معمولا شامل آزمايشات مختلف و راديوگرافي است.
MRI بهترين روش تشخيص مي‌باشد. با دستگاه MRI نه تنها سطح در رفتگي ديسک، بلکه ميزان در رفتگي و ميزان فشار وارده به عصب را نيز مي‌توان اندازه‌گيري کرد و مجموعه‌ي اعمال بالا به پزشک نشان مي‌دهد که آيا بيمار نياز به عمل جراحي دارد يا نه، و آيا بيمار با روش‌هاي درماني غير تهاجمي مانند فيزيوتراپي و دارو درماني قابل درمان است يا خير.



درمان ديسك كمر


راه‌هاي درمان بيرون زدگي و پارگي ديسك كمر كدام است؟


اگر بيمار به موقع مراجعه كند و هنوز بيماري خيلي پيشرفت نكرده باشد، در اكثر اين بيماران با دادن داروهاي شل‌كننده و ضدالتهاب، مراحل حاد برطرف مي‌شود.
مرحله بعدي درمان، انجام فيزيوتراپي مي‌باشد. متعاقب آن با تقويت عضلات اطراف ستون فقرات به وسيله ورزش يا تحريكات الكتريكي، بار و فشار وارده به ستون فقرات را كم مي‌كنيم تا مشكل بيماري كاهش يابد. ولي اگر بيماري ديسك كمر در مراحل پيشرفته باشد و فرد دچار پارگي و بيرون زدگي و فشار روي ريشه عصبي شده باشد، در اين مرحله نمي‌‌توان از روش‌هاي ذكر شده استفاده كرد. به عبارتي هر كدام از روش‌هاي درماني، زمان و مورد خاصي بايد داشته باشند تا نتيجه مطلوب گرفته شود؛ به‌طور مثال زماني كه ديسك به ريشه عصبي فشار مي‌آورد، ممكن است فيزيوتراپي و ورزش كردن باعث تشديد درد و حتي علايم عصبي و فلج‌هاي مختلفي شود، بنابراين در اين مرحله حتما بايد از عمل جراحي استفاده كرد.



آيا بعد از درمان ديسك كمر، امكان عود مجدد وجود دارد؟


در تمام روش‌هاي درماني ديسك كمر، امكان عود مجدد وجود دارد، ولي معمولاً عودها در سطوح بالا‌تر و پايين‌تر ديسك درمان شده ي قبلي اتفاق مي‌افتد. البته گاهي ممكن است در همان سطح قبلي هم اتفاق بيفتد. اگر بيمار مراحل درمان را به خوبي انجام دهد و ورزش‌هايي را كه برايش تجويز شده ادامه دهد و وزن خود را نيز كاهش دهد، ممكن است تا آخر عمر هيچ مشكل برايش پيش نيايد، ولي اگر مراحل درماني را كامل انجام ندهد، امكان عود مجدد وجود دارد. در روش‌هاي جراحي هم به همين ترتيب مي‌باشد. وقتي بيمار عمل مي‌شود، به او توصيه مي‌شود كه به تقويت عضلات بپردازد و در كنار تقويت عضلات فيزيوتراپي را هم ادامه بدهد. نبايد وزنه‌هاي سنگين را بلند كند و كارهاي اشتباهي را كه قبلا انجام مي‌‌داده تكرار كند. در غير اين صورت ممكن است در همان سطح اوليه و يا سطوح ديگر دچار در رفتگي ديسك شود. روش‌هاي عمل جراحي نيز متفاوت است و از عمل‌هاي كوچك و بسته تا عمل‌هاي باز و بزرگ انجام مي شود.
به عنوان مثال اگر سطح در رفته فقط يك سطح باشد و بيمار لاغر باشد و ميزان در رفتگي نيز كم باشد، در اين موقع از روش‌هاي عمل بسته مي‌توان استفاده كرد. اگر كمي شديدتر باشد، از روش‌هاي ميكروسكوپي استفاده مي‌كنيم و اگر خيلي شديد باشد و چندين سطح را گرفتار كرده باشد و بيمار چاق نيز باشد، ناچارا بايد از روش‌هاي باز و وسيع استفاده شود.
چگونگي درمان و نوع عمل توسط پزشك تشخيص داده مي شود و براي هر بيمار، عمل جراحي متناسب با شرايط وي در نظر گرفته مي‌شود



عدم درمان به موقع ديسك كمر چه عواقبي ممكن داشته باشد؟


عدم درمان به موقع ديسك كمر باعث بدتر شدن وضعيت بيمار خواهد شد و درد بيمار را تشديد خواهد كرد. ممكن است به خاطر يك عمل كوچك، مجبور شويم عمل‌هاي بزرگ‌تري را انجام دهيم و حتي ممكن است باعث تخريب ديسك و تخريب خود مهره و سرخوردگي مهره شود و در نتيجه مجبور شويم كه از يك عمل كاملا وسيع، با كار گذاشتن پلاتين و وسايل خاص فلزي در كمر بيمار استفاده كنيم. عدم درمان به موقع ممكن است باعث عوارضي مانند بي‌حس‌هاي دائمي يا اختلالات حركتي شود كه اين عوارض باعث افتادگي پا و كشيدن و لنگي پا خواهد شد.
همچنين عدم درمان به موقع ممكن است باعث ايجاد مشكلات ادراري و مثانه‌اي شود و يا مشكلات اسفنكتر مقعد به وجود بياورد و بيمار نتواند ادرار و مدفوع خود را نگه دارد. اين مشكلات در آقايان باعث ايجاد ناتواني‌هاي جنسي هم مي‌شود. به علت اين كه اعصاب مانند ديگر نسوج و پوست قابل ترميم نمي‌باشند و اگر صدمه اي به آنها برسد، ديگر به حالت اوليه بر نمي‌گردند، بنابراين قبل از صدمه شديد، بايد حتما نسبت به درمان اقدام كرد.
در درمان اين بيماران با چه مشكلاتي مواجه هستيد؟


خوشبختانه اكنون در درمان اين بيماران با مشكل خاصي مواجه نيستيم و بسياري از امكانات و وسايل، چه تشخيصي و چه زماني، موجود مي‌باشد. حتي يك سري امكانات قابل حمل و نقل وجود دارد كه براي بعضي از بيماران، كه نياز به يك سري وسايل خاص دارند، توسط شركت‌ها و تكنسين‌هاي آنها فراهم مي‌شود.



توصيه كلي شما به افراد مبتلا و ديگر افراد كدام است؟


بهترين توصيه اين است كه پيش‌گيري بهتر از درمان مي‌باشد. پس در مرحله اول بايد سعي كنيم كه اصلا مبتلا به اين بيماري نشويم. مي‌بايستي در اين ارتباط تمام مواردي كه باعث پيش‌گيري از ايجاد اين بيماري مي‌شود را رعايت كنيم؛ از جمله ورزش كردن، كاهش وزن، عدم بلند كردن اجسام سنگين و هول دادن اجسامي مانند اتومبيل يا بلند كردن اتومبيل.
ورزش ملايم روزانه داشته باشيم تا بدنمان هميشه در فرم ايده‌ال قرار گيرد و عضلات وضعيت طبيعي را حفظ نمايند و استخوان‌ها دچار پوكي نشوند.
همچنين بايد تغذيه مناسبي داشته باشيم (تغذيه مناسب به معني زياد خوردن نيست، بلكه به معني درست خوردن مي‌باشد). از ميوه‌جات و سبزي‌جات و لبنيات حتماً در وعده‌هاي غذايي استفاده كنيم. در معرض نور خورشيد به مقدار لازم قرار گيريم. درست بنشينيم يا بخوابيم يا راه برويم؛ مثلا موقع مطالعه، پشت‌ميز و صندلي قرار بگيريم و اگر مي‌خواهيم تلويزيون نگاه كنيم، لم ندهيم يا كج نشويم و يا در تخت خواب و به حالت نيم خيز مطالعه نكنيم. رعايت اين موارد باعث مي‌شود فشار بر روي ديسك‌هاي مختلف از جمله ديسك كمر، ديسك گردن و ساير قسمت‌ها، وارد نشود.
براي درمان حتما به موقع اقدام شود، و پزشك طرف مشاوره، فردي باشد كه تبحر و اطلاعات كافي داشته باشد. البته به ياد داشته باشيد كه تنها علت كمردرد، ديسك كمر نمي‌باشد و كمر درد علل بسيار متفاوتي دارد و بر حسب مورد، بايد بيماران درمان شوند.


ديسک کمر و علائم آن
ممكن است علت‌هاي درد كمر، مشكلات تغذيه‌اي و متابوليكي مانند بيماري ديابت، نقرس يا تمام بيماري‌هاي التهابي و عفوني و حتي بدخيمي‌ها باشند. بنابراين در صورت بروز كمردرد حتما به پزشك مراجعه كنيد تا بر حسب مورد خاص، كمردرد درمان شود.
گروهي از بيماران، اظهار مي‌نمايند كه نگران فلجي شدن بعد از عمل جراحي هستند، بنابراين بايد گفت كه به هيچ وجه به اظهارات ناآگاهانه و غيرعلمي اطرافيان توجه نكنند و مطمئن باشند چنان چه براي درمان اين بيماري به موقع اقدام كنند، امكان فلجي وجود ندارد. اصولا با پيشرفت‌هايي كه در علم پزشكي انجام گرفته (پيشرفت‌هاي تشخيصي و درماني)، اصلا فلج بعد از عمل پيش نمي‌آيد و به هيچ‌وجه نبايد نگران باشند. ولي اگر خيلي دير به پزشك مراجعه كنند، امكان آسيب‌ جدي به ريشه‌هاي عصبي در اثر بيرون زدگي‌ها و پاره شدگي‌ها وجود خواهد داشت و ممكن است علايمي مثل افتادگي پا و لنگي پا برايشان ايجاد شود. البته قابل ذكر است چنان چه بيماري افتادگي و لنگي پا و حالت فلج ايجاد شود، مسلما نبايد اين انتظار باشد كه بعد از عمل كاملاً سالم شوند و مانند بقيه افراد راه برود.
به‌طور كلي بايد گفت: ديسك كمر بيماري اي نيست كه افراد نگران شوند و چنان چه به موقع درمان گردد، حتماً از سلامتي كامل برخوردار خواهند شد.

[Rahe Kavir]

درمان كمردرد بشين! پاشو! برو!





عمومی- كمردرد يكي از شايع‌ترين مشكلات مردم دنيا است و گفته مي‌شود كه سالانه حدود ۵۰درصد ساكنان كره زمين يعني رقمي بيشتر از ۳ ميليارد نفر حداقل يك بار دچار كمردرد مي‌شوند. ورزش مي‌تواند موجب بهبود كمر درد شود اما به شرطي كه به‌صورت درست انجام شود. البته برخي از ورزش‌ها مي‌توانند كمر درد را بدتر كنند. دانشگاه ميشيگان آمريكا با انتشار نتيجه يك تحقيق گسترده ضمن اشاره به اينكه قبل از آغاز هر گونه فعاليت ورزشي بهتر است با پزشك خود مشورت كنيد، توصيه‌هاي زير را براي ورزش پس از بهبود كمر درد دارد: ورزش‌هايي كه صدمه كمتر دارند مانند شنا، راهپيمايي و دوچرخه سواري معمولا براي كمر درد سالم‌تر هستند.
اگر قبل از ورزش گرفتگي عضلات داريد حمام گرم قبل از ورزش كمك‌كننده است. لباس گشاد و راحت بپوشيد و كفش ورزشي مناسب استفاده كنيد. هر ورزشي كه موجب درد مي‌شود بايد متوقف شود. از ورزش‌هاي شكم، چرخش لگن، رساندن دست به نوك پا و هر گونه ورزشي كه موجب خم شدن كمر به سمت عقب مي‌شود خودداري كنيد. فوتبال، واليبال و ورزش‌هايي از اين قبيل ممنوع است.
از هر گونه فعاليتي كه به كمر فشار زياد وارد مي‌كند مانند بلند كردن وزنه‌هاي سنگين خودداري كنيد. متخصصان مي‌گويند بيشتر كساني كه به كمردرد دچار مي‌شوند يا كارمنداني هستند كه مجبورند مدت زيادي پشت ميز بنشينند يا رانندگان جاده‌ها هستند كه مدت طولاني رانندگي مي‌كنند. اين نوع كمردردها را مي‌توان بدون صرف هزينه‌هاي سنگين با تغيير در نحوه فعاليت ، پيشگيري و درمان كرد.

[re_live_01]

سلام


همه چیز در مورد قلنج کمر و گرفتگی عضلات

چگونه از این درد رها شویم

"قلنج" در قسمت پشتی کمر به موجب عوامل خاصی پدید می آید. زمانیکه میان ماهیچه های پشتی کمر و استخوان کتف ساییدگی ایجاد می شود، ماهیچه ها با فشار از جای خود خارج می شوند. در اکثر موارد استخوان های پهن شانه به ماهیچه های پشتی کمر فشار و کشش وارد کرده و آنها را از جای خود خارج می نمایند. در این حالت ماهیچه هایی که دچار کشیدگی شده اند برای محافظت از خود حالت گرفتگی و سفتی پیدا می کنند. سخت و محکم شدن عضلات فوق سبب ایجاد "قلنج" می شود.

چه ماهیچه هایی در این حالت تحریک می شوند و دلیل آن چیست؟

اگر شما راست دست باشید، به طور حتم در بیشتر ساعات شبانه روز دست راست خود را در مقابلتان قرار می دهید تا به واسطه آن بتوانید کارهای مختلفی از قبیل نوشتن، کار کردن با رایانه، و سایر امور فیزیکی را انجام دهید. درست است؟

هنگامیکه دست برای مدت زمان زیادی در جلوی بدن قرار می گیرد، عضلات جلویی بازو و قفسه سینه منقبض شده و در کوتاهترین حالت خود قرار می گیرند. زمانیکه به طور مداوم بدن خود را در این موقعیت قرار دهید، با گذشت زمان ماهیچه ها کوچک و سفت می شوند چراکه شما آنها را بطور دائمی در وضعیت جمع شدگی نگه داشته اید و عضلات نیز به این وضعیت عادت می کنند.

از دلایل دیگر ایجاد "قلنج" می توان به افتادگی دائمی شانه ی دست راست اشاره کرد. این امکان وجود دارد که فرد به دلیل موقعیت خاص قرار گرفتن میز کار، طرز نشستن بخصوص بر روی صندلی، و یا خوابیدن متداوم بر روی سمت چپ بدن همواره شانه سمت راست خود را در حالت افتادگی نگه دارد. کلیه ی این مسائل دست به دست هم می دهند و سبب می شوند که ماهیچه های قسمت راست بدن شما به ویژه از شانه تا شکم کوتاه شوند. این کوتاه شدگی عضلات به استخوان های پهن شانه فشار وارد کرده و استخوانها هم برای از بین بردن این فشار به عضلات پشتی کمر کشش وارد می کنند و این امر نهایتاً منجر به ایجاد "قلنج" می شود.

می توان نتیجه گرفت که احتمال دارد ماهیچه ها از سه قسمت مختلف سبب ایجاد کشیدگی استخوانهای شانه شوند:

1) انقباض ماهیچه های جلویی - که در قسمت رویی بدن قرار دارند و استخوان شانه در نزدیکی استخوان گردن به آن ماهیچه ها متصل شده است.

2) انقباض ماهیچه های خارجی (پهلویی) – که پایین چال زیر بغل و کنار دنده ها قرار گرفته اند.

3) انقباض ماهیچه های زیرین – که به ماهیچه های پشت دنده ها اطلاق می شود.

ابتدا باید ماهیچه را آزاد کرد

انجام حرکات کششی برای رهایی از درد مفید بوده و به شما کمک می کند، اما ماساژ دستی خیلی زودتر ماهیچه های کشیده شده را آزاد می کند. با این وجود اگر امکان ماساژ را ندارید، مطمئناً با اجرای حرکات کششی نیز می توانید درد را از بین ببرید.

از جمله حرکات کششی که در این زمینه مفید می باشد، بالا بردن دست تا بالای سر است. در این حالت دست خود را در کنار سر قرار داده، آنرا از آرنج هم کنید و با دست دیگر به آرنج خود نیرو وارد کنید. همچنین می توانید دست های خود را به صورت افقی به سمت پشت و بیرون برده، کف دست ها را در قسمت پشت بدن بهم رسانده و تا جاییکه می توانید آنها را بالا بیاورید تا ماهیچه های قفسه سینه باز شده و کشیده شوند. کلیه ی حرکات کششی را می توانید برای هر دو طرف بدن انجام دهید، اما دقت داشته باشید که می بایست حرکات را برای قسمتی که دچار کوتاه شدگی و افت عضلانی شده است 4برابر بیشتر تکرار کنید.

از روش های پیشگیرانه هم می توان به تقویت عضلات بین مهره ها و شانه اشاره کرد. این کار به رفع مشکل شما نیز کمک می کند زیرا اگر ماهیچه هایی که دچار اسپاسم شده اند، تقویت شوند، خیلی راحتتر می توانند جای خود را حفظ کنند. تقویت این عضلات از بروز دردهای آتی نیز جلوگیری بعمل می آورد.

با رها سازی ماهیچه های مذکور کشیدگی و کوفتگی عضلات التیام پیدا کرده و درد از بین می رود.

منبع :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[ghazal_ak]

سائيدگی مفاصل شايع ترين علت درد و ناتوانی در افراد مسن و شايع ترين بيماری مفصلی است. در خانم ها سائيدگی مفاصل زانو و دست و در مردان سائيدگی مفصل لگن شايع تر است.
علايم ساييدگی مفصل در خانم ها شايع تر است. افراد چاق بيشتر از سايرين دچار سائيدگی مفصل زانو می شوند.
ديابت، فشارخون بالا و افزايش اسيداوريک خون نيز باعث افزايش احتمال سائيدگی مفصلی می گردند. سائيدگی مفصلی معمولا” خود را با درد نشان می دهد که با افزايش ميزان سائيدگی ، مقدار درد بيشتر مي شود. سپس درد مفاصل باعث ضعف عضلانی و درد در عضلات مربوط به آن مفصل می شود. در صورت تقويت عضلات، اين درد کاهش می يابد. برخی از بيماران از خشک بودن بدن و مفاصل بعد از بيدار شدن از خواب شکايت می کنند، اما معمولا” خشکی بدن کمتر از نيم ساعت طول می کشد.
پيشگيری از آسيب های مفصل زانو:
به گفته متخصصان مفصل زانو مهم ترين مفصلی است که وزن بدن را تحمل می کند از اين رو کاهش وزن موثرترين راه پيشگيری و درمان آسيبهای وارده به اين بخش از بدن است.
مفصل زانو در تمام فعاليت های انسان مانند ايستادن، راه رفتن و حتی نشستن در معرض فشارهای مکانيکی زياد که ناشی از وزن، حمل بار و حتی ماندن در يک موقعيت ثابت است، قرار دارد.
بعنوان مثال فشار وارد بر مفصل زانو در هنگام بالا رفتن از پله ها معادل سه برابر وزن بدن و در هنگام پايين آمدن هفت تا هشت برابر وزن بدن است از اين رو کاهش وزن برای حفظ سلامتی مفاصل به خصوص مفاصل زانو بسيار با اهميت است.
بی تحرکی نيز خطری جدی برای مفاصل است و برخی به غلط بر اين باورند که فقط با حذف فشار بر روی مفصل و ثابت نگه داشتن آن مشکل حل می شود در حالی که عدم تحرک مناسب خود خطری جدی برای بروز بيماری های مفصل همچون آرتروز است چرا که تغذيه مفصل از طريق تحرک انجام می شود.
نحوه نشستن به صورت چهارزانو، چمباته زدن و استفاده از توالتهای ايرانی را از جمله موارد تشديد کننده آسيب های مفصلی است و تبعيت از اين روش های غلط زندگی، افراد را در سنين پايين مستعد ابتلا به آسيب های مفصلی می کند.
مطالعات نشان داده است، علاوه بر کاهش وزن با تغذيه مناسب و انجام ورزش های مناسب می توان به پيشگيری و درمان آسيب های مفصلی کمک کرد.
توصيه هايی برای درمان آرتروز :
وزن بدن بايد کم شود.
استفاده از گرما باعث کاهش درد می شود. برای اين کار می توان از کيسه آب گرم استفاده کرد. اگر استفاده از گرما ممنوعيت خاصی نداشته باشد، می توان از روشهای زير استفاده کرد:
الف ) قرار دادن مفصل مبتلا در آب گرم ۴۰-۳۸ درجه سانتيگراد و ماساژ آرام آن .
ب ) استفاده از دوش آب گرم .
ج ) قرار دادن کيسه آب گرم درون يک حوله و استفاده از آن بر روی اندام مبتلا به درد.
بايد توجه کرد که در برخی از بيماری ها استفاده از کيسه ی آب گرم بسيار مضر است و قبل از استفاده از آن حتما” بايد با پزشک مشورت کرد. همچنين کيسه آب گرم نبايد بر روی اندام مبتلا قرار داده شود. از گذاشتن آن در زير اندام يا خوابيدن بر روی آن نيز بايد خودداری شود.
۳- از کفش مناسب استفاده شود.
۴- از دو زانو و چهار زانو زدن و ايستادن طولانی مدت خودداری گردد.
۵- از بالا و پايين رفتن از پله ها تا حد ممکن اجتناب شود.
۶- به جای نشستن روی زمين، از صندلی استفاده شود.
۷- ورزش: انجام برنامه ورزشی و تقويت عضلات می تواند به اندازه داروهای ضد درد در درمان سائيدگی مفصلی موثر باشند.
بی حرکتی می تواند باعث بدتر شدن سائيدگی مفصلی گردد. لذا نبايد نگران سائيدگی مفصل در اثر انجام فعاليت های توصيه شده توسط پزشک بود. انجام اشتباه حرکات ورزشی باعث بدتر شدن علائم و درد می گردد.
مراقبت از زانوها:
زانو، اندام های حساس و مهم بدن است که در پياده روی و انواع ورزشها نقش حساسی داشته و سلامت و قوت آن، ما را در انجام کارهای روزمره و انجام انواع ورزش توانمند می سازد. مفصل زانو مهمترين مفصلی است که وزن بدن را حمل می کند. از اين رو تمام فعاليتهای انسان مانند کار سنگين، کمر تحرکی و افزايش وزن می تواند آسيب زيادی به اين قسمت بدن وارد آورد. فشار وارده به زانوها در موقع بالا رفتن از پله ها ۳ برابر وزن بدن و در موقع پايين آمدن از پله ها ۸-۷ برابر وزن بدن می باشد از اين رو کاهش وزن برای حفظ سلامتی مفاصل به ويژه مفصل زانو اهميت زيادی دارد. بنابر اين گزارش بی تحرکی نيز خطر جدی برای مفصل زانو می باشد. برخی معتقدند که با بی تحرکی و ثابت نگهداشتن زانو و همچنين حذف فشار از روی آن می توان به حفظ سلامت زانو کمک کرد در حالی که بی تحرکی خطر جدی برای بروز بيماريهای مفصل و آرتروز است. زيرا تغذيه مفصل از طريق تحرک تامين می شود. لازم به ذکر است که نحوه نشستن بصورت چهارزانو عامل تشديد کننده مهمی در تخريب غضروف مفصلی بشمار می آيد در حاليکه کاهش وزن همراه با تغذيه و انجام ورزشهای مناسب می تواند به پيشگيری و درمان آسيبهای مفصلی کمک کند.
نکاتی چند برای مراقبت از زانوها :
- زانوها نياز به حرکت دارند. تحرك ، به تغذيه مفصل، حفظ قدرت عضلانی و دامنه حرکتی زانو کمک می کند.
- اگر به کارهايی اشتغال داريد که ناگزيريد برای مدتی طولانی روی صندلی بنشينيد، ساعتی يک بار از جای خود برخيزيد و پنج دقيقه راه برويد. همچنين هنگام نشستن می توانيد پاشنه های پا را از روی زمين بلند کنيد يا زانوها را صاف نگه داريد.
- افرادی که ناچارند مدتی طولانی بايستند، ساعتی چند بار زانوهای خود را خم کنند. همچنين توصيه می شود که در طول روز، چند بار روی پاشنه پا بايستند و چند قدم راه بروند. اين افراد به منظور پيشگيری از زانو درد، بايد از روشهای تقويت کننده زانو استفاده کنند.
- بيمارانی که برای مدتی طولانی بستری بوده اند و قادر به راه رفتن نيستند، بايد در طول روز حداقل سه بار انقباضات يا ورزش های ايستايی زانو را انجام دهند.
- هنگام خوابيدن به صورت طاق باز، بالش را زير زانوهای خود قرار دهيد. چنانچه به پهلو می خوابيد، بين زانوها بالشی قرار دهيد، اما اگر عادت داريد که بر شکم بخوابيد، ( که عادت نادرستی است و از منظر اسلام نيز مکروه می باشد ) بالش را زير ساق ها بگذاريد.
با انجام منظم ورزش های تقويتی و کششی، قدرت عضلانی و انعطاف پذيری بافت های اطراف مفصل را بهبود ببخشيده و از بروز ضايعات زانو پيشگيری نماييد. همچنين سعی کنيد حرکات زانو را در دامنه کامل انجام دهيد. اين کار به حفظ دامنه کامل حرکتی مفصل کمک می کند.
ورزش های زانو را ابتدا با تعداد کم ( پنج بار ) و دو بار در طول روز شروع کنيد و با بهبود وضعيت جسمانی، تعداد و دفعات تکرار آن را افزايش دهيد.
- توصيه می شود که در مراحل ابتدايی، در هر جلسه يک حرکت ورزشی انجام دهيد و اگر حرکتی موجب ناراحتی شما شد، از انجام آن خودداری کنيد.
- از انجام ورزش هايی که موجب درد، ناراحتی و تورم زانو می شود، خودداری کنيد، اما بايد درد مفصلی و درد عضلانی که در مراحل اوليه تمرينات ورزشی بروز می کند، تمايز قائل شويد. دردهای عضلانی معمولا” بطور تاخيری، يعنی چند ساعت پس از انجام تمرينات بروز می کنند. اين دردها، به مرور زمان با تداوم برنامه ورزشی از بين می رود.
- اگر افزايش وزن داريد، با برنامه های مناسب ورزشی و غذايی، وزن خود را کاهش دهيد. به خاطر داشته باشيد که کاهش وزن موجب کاهش فشار وارده بر مفصل می شود.
- از انجام اعمالی نظير بلند کردن اجسام بسيار سنگين و حمل بار به مدت طولانی اجتناب کنيد، زيرا اين کار فشار زيادی بر زانوها وارد می سازد. اگر ناگزير به حمل اجسام سنگين هستيد، عضلات زانو را با ورزش تقويت کنيد و بين فعاليتهای خود، زمانی را به استراحت اختصاص دهيد.

[s2010]

مهره های پشتی به طور طبیعی دارای یک انحنا می باشد و قوز وقتی مطرح می شود که این انحنا بیش از حد طبیعی باشد . علل و بیماریهای مختلفی می تواند زمینه ساز آن باشد .گاه ممکن است بیماریهایی که باعث درگیری مهره ها می شود سبب تغییر در انحنای مهره ها شود . به همین دلیل لازم است معاینات لازم در مورد میزان این انحنا و نیز علل زمینه ای احتمالی توسط متخصص ارتوپدی انجام شود . درمان آن هم بستگی به نتیجه معاینات و بررسی ها خواهد داشت .

تشخیص این موارد می بایست با معاینه دقیق و عکس برداری های متداول آن انجام می گردد .كمترین فشار با زمانی به ستون مهره ها وارد می شود كه وضعیت نشستن و ایستادن به حالت طبیعی نزدیك باشد.بنابراین بدون اینكه در نشستن فشار خاصی به ستون مهره ها وارد كنید سعی كنید در حالت طبیعی و با استفاده از صندلی مناسب یا مبلمان ستون مهره را در بهترین و راحت ترین حالت قرار دهید. راحتی پشت در این حالت مهم است.در صورت بر طرف نشدن ممكن است دچار انحراف ستون فقرات باشید در این حالت درمانهایی لازم است كه از آن جمله ورزشهای خاص است.در این مورد به یك متخصص ارتوپدی مراجعه كنید.
در این موارد بهترین روش، استفاده از ورزشهایی برای تقویت عضلات پشتی است:
دو استخوان كتف خود را از پشت به هم برسانید و 60 ثانیه نگه دارید و سپس رها كنید پس از رها كردن دوباره حركت را تكرار كنید.
این ورزش را روزی حداقل 15 تا 20 دقیقه انجام دهید.تغییر این وضعیت به چند ماه ممارست در انجام این ورزش دارد .
به پشت و بر روی فرش دراز بكشید ،زانو ها را خم كنید بطوری كه كف پا ها روی زمین بماند، ناحیه كمر خود را با قدرت بر روی زمین بفشارید، 30 ثانیه نگه دارید ، 30 تا 60 ثانیه استراحت كنید و دوباره این حركت را انجام دهید.این عمل را هر روز حداقل 15 دقیقه انجام دهید. پس از 1 تا 2 ماه بسته به شدت تمرین ،كاهش قوس محسوس خواهد بود. قوز كمر ناشی از نشستن نامناسب است بنابراین صحیح نشستن وتكیه زدن باید همیشه مد نظرفرد باشد .استفاده از قوز بند هم می تواند تا حدی موثر باشد .
برای معاینات دقیق وبررسی بیشتر میبایست با متخصص ارتوپدی مشورت نمایید.

[Dr.nima]

روي زمين چهارزانو نشسته ايد و ناگهان مي بينيد نمي توانيد بلند شويد . يا در حال ورزش ناگهان زانويتان را نمي توانيد خم کنيد . انگار گيره اي پايتان را نگاه داشته و نمي گذارد آن را حرکت بدهيد .
در وضعيت عادي ، زانو مانند يک لولاي در عمل مي کند و اگر چيزي در لولاي در بگذاريد ديگر کار نمي کند و در جاي خود متوقف مي شود .
همين طور وقتي چيزي جلو حرکت زانو را بگيرد و آن را متوقف کند ،‌ مي گويند زانو قفل شده است . اين حالت اغلب دردناک است و چون اغلب هنگام بالا رفتن از پله ها ، نشستن روي زمين ، يا در حالات حساس ديگر روي مي دهد ،‌ باعث وحشت مي شود .
قفل شدن زانو معمولاً ناشي از شکستن قطعه اي غضروف ،‌ يا احتمالاً قطعه اي استخوان جدا شده در نوعي التهاب استخواني غضروفي است . اين قطعه استخوان يا غضروف در حفره زانو معلق است تا زماني که بين دو سطح مفصلي گير افتد و توانايي حرکت را از زانو بگيرد .
گاهي اين انسداد ناشي از نابه جايي استخوان ها و ماهيچه هاي اطراف زانوست . ضعف ماهيچه هاي طرف داخل ران يا سفتي ماهيچه هاي طرف خارج آن مي تواند به نابه جايي کشکک زانو بينجامد . کشکک همراه با استخوان ران از صف خود خارج شده و خم کردن يا بازکردن زانو را مانع مي شود . با برگشت ماهيچه ها به حالت عادي ،‌ کشکک نيز به جاي خود باز مي گردد و حرکات زانو عادي مي شود .
قفل شدن واقعي زانو نادر است . بسياري اوقات ، مثلاً به دنبال يک ضربه يا جراحت ، فرد نمي تواند زانويش را حرکت بدهد و فکر مي کند زانويش قفل شده است . اما چيزي مانع حرکت زانو نشده است . اين حالت را قفل شدن کاذب زانو مي گويند .
قفل شدن کاذب زانو فقط واکنشي نسبت به درد است . ساز و کار درد نمي گذارد مفصل کاملاً‌ باز يا خم شود . گاهي درد ناشي از پيچ خوردن يا ضربه زانو را قفل مي کند ؛ گاهي نيز خشک شدن ناشي از نشستن طولاني به يک حالت باعث آن مي شود .
درمان قفل شدن زانو
گر چه قفل شدن زانو ممکن است با کمي استراحت برطرف شود ، اما فکر نکنيد درمان شده است . اگر قطعه اي استخوان يا غضروف آن را به وجود آورده باشد ، آسيب جدي زانو ممکن است به دنبال آن بيايد . بنابراين ، هر گونه محدوديت حرکات زانو بايد توسط پزشک درمان شود . گاهي ممکن است اين اشکال با عمل جراحي برطرف شود .
چه وقت به پزشک مراجعه کنيم ؟
زانو در حالت خميده ياکشيده قفل شده است .
زانو کاملاً کشيده يا خم نمي شود .