خلیل جوادی

[s_paliz]

لبخند ژوکوند

امــواج نگــاهت اعتیــــــاد آور بـود
زیبــــایی تـــو فراتر از بـــــاور بود

در آینه ـ قـــابِ چشمِ من لبخـندت-
" لبخـند ژوکـوند" ، بلکه زیبـاتر بـود

[s_paliz]

دادخواست

در یک مسیــــر سنـــگلاخِ پیــچ در پیـــچ
هی زندگی چرخید گـــــــردِ محـــور هیچ

هی شب شدو هی روز،هی تعطیل هی کار
هی آفتــــاب و مـــــاه ، هی تکــــرار ، تکــرار

مو هایم از این روز و شب جو گندمی شد
فکرم دچـار گیجی و سر در گمی شد

چیزی به جـــا نگذاشـــته هستی برایم
آیینه ی صـــــــادق گـــــــواه مدعــــــــایم

از خنده می گـــویم ، ولی بــا فعل ماضی
من شـــــاکیم از روزگـــــار آقــای قاضی

مـا نیز یــــاری ! داشتیم ، امـــــا چگـــونه؟
از اوّلش من مـــار بــودم یـــار پــــونه

احساس راکد مـانده ام را کرده ام وقف
سر کرده ام بـا یک غر یبه زیر یک سقف

غافل شدم تقویم بـا سرعت ورق خورد
دزد زمــــان آرامشم را بـــــا خودش برد

می خواهی ازحُکمَت شوم این بارراضی-
آرامشم را پس بگـــیر آقــــای قــــاضی

[part gah]

گفتم که، شیر خسته به دردت نمی خورد
شاهین بال بسته به دردت نمی خورد


حق داشتی که جای دگر دلبری کنی
وقتی دل شکسته به دردت نمی خورد