"من" چیست؟

[N I G H T P E A C E]

سلام دوستان
شکی نیست که یکی از پیچیده ترین و آسرارآمیزترین پدیده ها موجود، احساس "من" ی هست که همه ما داریم و پایه و اساس شخصیت هر فرد را شکل میدهد. این من چیست؟ از کجا نشات میگیرد؟ آیا امری ملکوتی و ماورایی است؟ یا تنها محصول فعل و انفعالات شیمیایی مغز آدمی است؟
مسائل مهمی مانند روح، اختیار، از خودبیگانگی و ... چنان با این مساله پیوند خورده اند که جواب این سوال می تواند حیات فکری و اعتقادی انسان را دگرگون می کند.

نظر شما چیست؟

[A.M.D.D.E.V.I.L]

پدیده ای الکتروشیمیایی هست ، به عبارت دیگر ؛ مجموعه ی اطلاعات جدیدی که در هر لحظه هم از داخل بدن و هم از خارج بدن پردازش میشوند .

[N I G H T P E A C E]

پدیده ای الکتروشیمیایی هست ، به عبارت دیگر ؛ مجموعه ی اطلاعات جدیدی که در هر لحظه هم از داخل بدن و هم از خارج بدن پردازش میشوند .

سلام
میشه بیشتر توضیح بدین،
فکر کنم امضاتون هم مرتبطه به بحث

you can't step in the same river twice

فقط river تغییر میکنه و همان قبلی نیست یا you هم تغییر میکنه؟

[A.M.D.D.E.V.I.L]

این جمله مربوط به هراکلیتوس هست . معنیش اینه که وقتی پا در یک رود خانه میذارید ، دیگه نه اون رود خانه همان رودخانه ی لحظه ی قبل هست و نه شما ، شمای لحظه ی قبل هستی ، 1 لحظه و تجربه ی 1 لحظه به شما اضافه شده ، شما یک شمای جدید شده ای . و آب رودخانه هم کلا در جای دیگری هست . دیگر رودخانه ، رودخانه ی قبل نیست .
این لوگوس هراکلیتوس طبیعتا یک نوع بینش پایه ای هست که افرادی مثل نیچه موافق اون هستند ، اما افلاطون و پارمنیدس مخالفش .
بنابراین میشه به مسئله ی هوشیاری یا همون "من" هم تعمیمش داد و نتیجه گرفت :
منِ ثابتی وجود نداره ، همیشه در حال "شدن" هست ، همواره جاری هست ، همواره در حال گرفتن اطلاعات جدید هست ، چه از درون بدن و چه از برون بدن .
پروفسور دنیل دنت هوشیاری و "من" رو به طور جالبی یک توهم میدونه . یک توهمی که درک کردن این که توهم هست خیلی مشکل و سخت هست .

[N I G H T P E A C E]

این جمله مربوط به هراکلیتوس هست . معنیش اینه که وقتی پا در یک رود خانه میذارید ، دیگه نه اون رود خانه همان رودخانه ی لحظه ی قبل هست و نه شما ، شمای لحظه ی قبل هستی ، 1 لحظه و تجربه ی 1 لحظه به شما اضافه شده ، شما یک شمای جدید شده ای . و آب رودخانه هم کلا در جای دیگری هست . دیگر رودخانه ، رودخانه ی قبل نیست .
این لوگوس هراکلیتوس طبیعتا یک نوع بینش پایه ای هست که افرادی مثل نیچه موافق اون هستند ، اما افلاطون و پارمنیدس مخالفش .
بنابراین میشه به مسئله ی هوشیاری یا همون "من" هم تعمیمش داد و نتیجه گرفت :
منِ ثابتی وجود نداره ، همیشه در حال "شدن" هست ، همواره جاری هست ، همواره در حال گرفتن اطلاعات جدید هست ، چه از درون بدن و چه از برون بدن .
پروفسور دنیل دنت هوشیاری و "من" رو به طور جالبی یک توهم میدونه . یک توهمی که درک کردن این که توهم هست خیلی مشکل و سخت هست .

جالبه، مسلما این من من نسبت به 20 سال پیش لحظه ها و تجربیات بسیار زیادی بش اضافه شده، شاید چندین برابر اون من اولی، اما چطور ما از نظر "من" بودن هیچ فرقی احساس نمیکنیم، یعنی اگه عکسای اون زمانمون رو ببینیم باز میگیم این "منم"

[danielo]

یکجورایی کار کنترل مغز را انجام میده دیگه.اگر به وجود من و روح اعتقاد داشته باشیم.درک بهتری از کنترل مغزمون داریم

[*Ali*]

سلام
به نظر من"من" همون چیزیه که از روز اول عمر تا به حال باهامون بوده و با وجود اینکه تغییرات بسیار زیادی در طول عمر برای جسممون اتفاق افتاده اما اون "من" عوض نشده و ثابت مونده.
این میتونه نشون بده که "من" وابستگی به جسم ما نداره.
چقدر من من شد!

[N I G H T P E A C E]

یکجورایی کار کنترل مغز را انجام میده دیگه.اگر به وجود من و روح اعتقاد داشته باشیم.درک بهتری از کنترل مغزمون داریم

میشه بیشتر توضیح بدین

[N I G H T P E A C E]

سلام
به نظر من"من" همون چیزیه که از روز اول عمر تا به حال باهامون بوده و با وجود اینکه تغییرات بسیار زیادی در طول عمر برای جسممون اتفاق افتاده اما اون "من" تغییری نکرده.
چقدر من من شد!

خب این چیزی که از روز اول عمر تا به حال باهامون بوده چیه؟ چه کیفیتی داره؟

[*Ali*]

خب این چیزی که از روز اول عمر تا به حال باهامون بوده چیه؟ چه کیفیتی داره؟

همون چیزی که تعبیر به "من" میشه. همون "من"ـی که در 5 سالگی بوده و الان در مثلاً 30 سالگی نمیگیم اون یه "من" دیگه بوده. با اینکه جسم ما توی این 25 سال شاید چندین بار تمام اجزاش عوض شده باشه.