.
غلامرضا بروسان
درباره:
غلامرضا بروسان فرزند شهید اسماعیل بروسان در سال ۱۳۵۲ در مشهد به دنیا آمد و از ۱۸سالگی به شعر نوشتن رو آورد. او که در سال ۸۵ برنده جايزهی شعر خبرنگاران شده، دل دريايی برای گفتن از شعر داشت.
تاکنون از این شاعر مجموعههای شعر «احتمال پرنده را گیج میکند» (1378) و «یک بسته سیگار در تبعید» (1384) منتشر شده است، چاپ گزیدهای از شعر مشهد به نام «به سوی رودخانهٔ استوک» (1385) و «عصارهٔ سوما» (1387)، گزیدهای از ریگ ودا (قدیمیترین کتاب مقدس موجود هندوها)، «مرا ببخش خیابان بلندم» گزیدهٔ شعر شمس لنگرودی، و مجموعه گزیده شعر خراسان به اسم اسبها روسری نمیبنددند از دیگر آثار وی است.
دو اثر جدید او نیز 5 عاشقانه های یک سرباز (1387)، «مرثيه برای درختی که به پهلو افتاده است» (1388) بود.
او به همراه همسر شاعرش الهام اسلامی و دخترش لیلا در سانحهی تصادف رانندگی در روز 14 آذرماه 1390 به دیار باقی شتافتند.
كتابها:
مرثیه برای درختی که به پهلو افتاده استیک بسته سیگار در تبعید سکته ی سوم در آبها دری باز شد اسبها روسری نمیبندند به سمت رودخانه استوکس
“پنجره ای که
به بادها مجال ندهد
دهانش را خاک می گیرد”
― غلامرضا بروسان, مرثیه برای درختی که به پهلو افتاده است
“به شانه های تو آنقدر خو گرفته ام
که ایگناسیو
به پنج عصر”
― غلامرضا بروسان, یک بسته سیگار در تبعید
“عشق با سر مدارا میکند
و دل را
از پا در میآورد.
دلم پرتقال خونی وسط میدان جنگ
گردوی نارسی که دست را سیاه میکند
شاخهای که پرندگان را رنج میدهد
دلم
باران دیوانه در پناه دو کوه.”